براساس گزارش دیسکاوری، کاسینی با بهره گرفتن از مسیر مداری جدیدش که این ماهواره را بالای حلقه‌ها و قطب زحل قرار می‌دهد، در تاریخ 27 نوامبر توانست با استفاده از دوربینش تصاویری در طیف نزدیک به فروسرخ از زحل به ثبت برساند و با ترکیب آنها، ترکیبی از تصاویر با رنگ غیر‌حقیقی را از این سیاره به زمین ارسال کند.
رنگ‌های تند در این تصاویر علاوه بر زیبایی اهداف دیگری را نیز در پی دارند. رنگ سرخ تیره با لایه‌های ابری که در بخش‌های عمقی‌تر اتمسفر قرار دارند در ارتباط است درحالی‌که ابرهای زمردی رنگ نشان‌گر ابرهای بالاتر اتمسفر هستند.
این گرداب ابرهای سرخ که نور خورشید از زاویه‌ای تند به آنها می‌تابد، سایه‌ای شدید ایجاد کرده و جزئیات بیشتری را از خود نمایش می‌دهد. به گفته محققان مرکز Caltech این گرداب شباهت زیادی به تصاویر ماهواره‌ای دارد که از طوفان‌های زمینی به ثبت می‌رسند. اما این طوفان بسیار عظیم‌تر از طوفان‌های زمینی بوده و وسعتی برابر دوهزار کیلومتر داشته و سرعت باد در آن 150 متر بر ثانیه تخمین زده‌شده‌است.
بادهای زحلی تحت تاثیر حرارت درونی این سیاره و در شرایط عدم وجود سطح خاکی که بتواند بر آن اثر بگذارد، می‌تواند به سرعت هزار و 800 کیلومتر بر ساعت نیز دست پیدا کند، و در شرایطی که این طوفان جای دیگری برای رفتن ندارد، برای مدت نامحدودی بر روی قطب زحل باقی خواهد ماند، درست مانند اینکه در سال 2004، زمانی که کاسینی به زحل رسید نیز این طوفان بر روی زحل وجود داشته‌است.
این طوفان که دقیقا برفراز قطب شمال زحل قرار دارد، در قلب ساختار اتمسفری عظیم و کهن سالی به نام 6ضلعی قرار دارد، ساختار هندسی جالبی که از جریان‌های بادهای شدید تشکیل شده‌است.
