این تحلیل در میان 200 کشور دنیا و هشت صنعت کلیدی هر جامعه‌ای صورت می‌گیرد و نتایج آن می‌تواند سنگ محک خوبی برای آمادگی پذیرش انواع فناوری‌های الکترونیکی در حال حاضر و پیش‌بینی آینده دیجیتالی هر کشور باشد.گزارش امسال واحد اطلاعات اکونومیست، حاکی از رشد سریع کشورهای آسیایی و آفریقایی در استفاده از فناوری‌های الکترونیکی است.
در این گزارش آمده است که حدود 70 کشور دنیا دسترسی خوبی به اینترنت دارند و به راحتی می‌توانند از آن استفاده کنند. بخش اعظم این گزارش مربوط به چگونگی استفاده کشورها و شرکت‌ها از خدمات و کالاهای دیجیتالی است.
سرمایه‌گذاری برخی کشورهای آسیایی هم در این زمینه در سال 2007 به وضوح مشخص است چنان که کشورهایی مانند سنگاپور و هنگ کنگ جهش عجیبی در زمینه استفاده از فناوری‌های الکترونیکی و گسترش تسهیلات دیجیتالی برای ملتشان داشته‌اند.
در میان کشورهای آسیایی هنگ کنگ رتبه چهارم، سنگاپور رتبه ششم، کره جنوبی رتبه شانزدهم، تایوان رتبه هفدهم و ژاپن جایگاه هجدهم را به خود اختصاص داده است.
اکونومیست دلیل اصلی پیشرفت تعداد کاربران آسیایی و آفریقایی را در گسترش امکانات استفاده از اینترنت توسط دولت‌ها می‌داند. نکته بسیار عجیب این تحقیق، قرار گرفتن نام ایران در آخرین رتبه (رتبه 69) لیست کشورهای دنیا در استفاده از فناوری‌های الکترونیکی است.
در حالی که نام برخی کشورهای آسیایی امسال در بهترین جایگاه‌های لیست دیده می‌شود، نام ایران - با وجود پتانسیل نیروی انسانی مناسب- در انتهای این لیست قرار دارد.
دلیل اصلی چنین نزولی را باید از مسئولان وزارت ICT جویا شد، زیرا برای ارتقای سطح و آمادگی استفاده از فناوری‌های الکترونیکی، مردم نمی‌توانند کاری انجام دهند و این امر با ایجاد بسترسازی و تسهیلات عدیده الکترونیکی از طرف دولت باید صورت بگیرد.
حقیقت این است که ایران باید خود را برای رویارویی با جهان الکترونیکی آماده کند و فرصت بسیار کمی هم برای همگامی با کشورهای دیجیتالی داریم. با وجود پیشرفت عجیب چنین فناوری‌ها و استفاده‌های روز افزون کاربران و دولت‌ها از فناوری‌های الکترونیکی در ارائه خدماتشان به ملت‌ها، عقب ماندن از این قافله برای ایران جای سؤال دارد.
واحد اطلاعات اکونومیست آمادگی پذیرش تکنیک‌های الکترونیکی برای هر کشور را مقیاسی از وضعیت تجارت الکترونیک آن کشور می‌داند و با این حساب این لیست در واقع قافله سالاران دولت الکترونیک آینده را نیز نشان می‌دهد.
ولی ایران با 20 کشور اول دنیا که پنج تای آنها آسیایی هستند فاصله بسیاری دارد، به عنوان مثال با کشور سنگاپور که در رتبه ششم ایستاده، 63 جایگاه فاصله دارد.
بیست کشور اول دنیا از لحاظ آمادگی پذیرش فناوری‌های نوین الکترونیکی به ترتیب عبارتند از: دانمارک، ایالات متحده آمریکا، سوئد، هنگ‌کنگ، سوییس، سنگاپور، انگلستان، هلند، فنلاند، اتریش، نروژ، کانادا، نیوزیلند، برمودا، کره جنوبی، تایوان، ژاپن، آلمان و بلژیک.
