به گزارش ایسنا، این استاد پیشکسوت حوزه‌ی روزنامه‌نگاری در مراسم پاسداشتی که برای او با عنوان پاسداشت حافظه‌ی تاریخ مطبوعات ایرانی در دانشگاه سوره برگزار شده بود، اظهار کرد: در عرصه‌ی پژوهش، نام و نان متناسب با زحمت نیست و یک پژوهشگر فقط می‌خواهد برای کارش ارزش قائل شوند و امید دارد که گسستگی‌ها جای خود را به پیوستگی‌ها بدهند.
او با بیان این‌که برای رسیدن به قله‌ها باید بدانیم روی کدام پله ایستاده‌ایم، گفت: تاریخ مطبوعات، پژوهشی میان‌رشته‌یی نیست، بلکه پژوهشی چندرشته‌یی است و باید با جدیت دنبال شود. تا کنون در عرصه‌ی تاریخ مطبوعات دست کم 200 هزار موضوع روی زمین مانده است و اگر کسی می‌خواهد کار پژوهشی انجام دهد، باید این کارها را بشناسد. به استادان راهنما پیشنهاد می‌کنم برای پروژه‌ها در مقطع دکتری، از ذهن خود سوژه ندهند، بلکه این 200 هزار موضوع را بشناسند و تلاش کنند به آن‌ها بپردازند.
قاسمی ادامه داد: ما نیازمند یک بانک برای جا دادن این 200 هزار موضوع هستیم. همچنین به یک بانک اطلاعات نیاز داریم تا پژوهشگران بتوانند آن دسته از علوم را که به آن نیاز دارند، از طریق مراجعه به این بانک اطلاعاتی به‌دست آورند. همچنین یک بانک اطلاعاتی برای ارائه‌ی محتوای درست نیز نیاز است.
وی با بیان این‌که همه‌ی کارهای مرتبط با تاریخ مطبوعات را می‌توان در یک پژوهشگاه مطبوعات جا داد، گفت: قدرشناسی از این و آن، شاید برکاتی داشته باشد؛ اما قدردانی واقعی زمانی است که زحمات یک پژوهشگر بر باد نرود؛ مثلا می‌توانستند به جای برگزاری چنین مراسمی، یک جشنواره شامل پژوهش‌های دانشجویی برگزار کنند و آثار برتر را در یک یا 50 نسخه چاپ کنند. این اولین قدم در راه پژوهش‌پروری است.
این پیشکسوت عرصه‌ی مطبوعات با تأکید بر این‌که تاریخ مطبوعات ایران به یک دوره‌ی 90 ساله و یک دوره که بیش از سه دهه از عمر آن می‌گذرد تقسیم می‌شود، اظهار کرد: در سه دهه‌ی اخیر، تاریخ مطبوعات ایران هویت خاص خود را پیدا کرده و به اطلاعات خام خلاصه نشده است. راهنماها، چکیده‌ها، اسناد و خاطرات که درباره‌ی آثار مطبوعاتی است، در این سه دهه به‌وجود آمده و مطبوعات ایران در این سه دهه، دارای سالنامه شده‌اند و 99 درصد از احیای نشریات نایاب در این سال‌ها انجام شده است.
او افزود: شاید تا 12 سال پیش، کسی نمی‌دانست اولین مصاحبه و گزارش در چه نشریه‌ای کار شده، اما با گذشت این سال‌ها به تمام این پرسش‌ها پاسخ داده شده است. میزان استناد به نشریات در 20 سال گذشته روبه فزونی نهاده و با ورود محمل‌های نو، مطبوعات روی لوح‌های فشرده رفته است.
