انتقاد صریح رئیسجمهور از رئیس سازمان سینمایی کشور میتوانست زودتر از اینها صورت بگیرد؛ هر چند نکاتی که احمدینژاد مطرح کرده جالب توجه و در راستای مطالبات اهالی سینماست.
از روزی که جواد شمقدری بر مسند مدیریت سینمای کشور قرار گرفت تا امروز که زمان زیادی تا پایان مأموریت او باقی نمانده، رئیس سازمان سینمایی وارد حاشیههایی شد که به نظر میرسد تا روز پایانی حضور او در ساختمان میدان بهارستان همچنان ادامه داشته باشد. آخرین شعبده جواد شمقدری را باید اصرار عجیبش بر بازگشایی خانه سینما دانست؛ اصراری که شیوه عجیب و غریبی هم دارد. خانه سینما در پی مخالفتهای مداوم گروه مدیریت سینمای کشور، توسط وزارت ارشاد تعطیل شد و تا مدتها شمقدری حتی حاضر نبود درباره احتمال بازشدن این تشکل صنفی صحبتی به میان آورد. به مرور زمان اما شرایط تغییر کرد و با فشاری که از بالا صورت گرفت، مدیریت سینما و وزارت ارشاد ناچار شدند از موضع خود کوتاه بیایند.
پس از مدتها کشوقوس هیأت 7نفرهای تعیین شد و این هیأت اساسنامه مورد اشکال واقع شده خانه سینما را اصلاح کرد. پس از پایان کار هیأت اصلاح اساسنامه، حاشیههایی از جانب ارشاد و سینماگران همسو با دولت آغاز شد که درنهایت به تشکیل هیأت بازگشایی خانه سینما از سوی شمقدری انجامید؛ هیأتی که هیأتمدیره خانه سینما آن را به رسمیت نمیشناسد. حالا قرار است با چراغ سبز هیأت بازگشایی هفته آینده مجمع عمومی خانه سینما تشکیل شود؛ مجمعی که توسط بخشی از اهالی سینما که به لحاظ فکری به سازمان سینمایی نزدیک هستند برگزار میشود و اغلب اصناف مهم و تأثیرگذار سینمایی با برپاییاش مخالف هستند؛ اصنافی که اگر هم مخالفتی با برگزاری مجمع نداشته باشند چون در ارشاد ثبت نشدهاند حق حضور در آن را ندارند. کاملا مشخص است که مدیریت سینما و سینماگران همسو قصد دارند به سرعت و پیش از پایان فعالیت دولت دهم خانه سینما را بازگشایی کنند اما پروسهای که برای بازگشایی درنظر گرفته شده قطعا به اختلافات و تنشهای تازهای دامن خواهد زد.
در چنین شرایطی اصرار بر بازگشایی سریع و بدون حضور اصناف شاخص سینمایی چیزی شبیه اصرار بر تعطیلی خانه سینما در حدود 2 سال پیش است. این شاید آخرین حاشیه دوران کاری جواد شمقدری در زمان حضورش در سازمان سینمایی باشد؛ اتفاقی که درنهایت گره کور دیگری بر ماجرای پیچیده خانه سینما میافزاید. جالب اینکه فراخوان مجمع عمومی به امضای شورای رؤسای اصناف سینمای ایران رسیده که پیش از این نامی از چنین شورایی در محافل سینمایی مطرح نبوده است؛ هرچند محل برپایی مجمع عمومی که ساختمان جدید اتحادیه تهیهکنندگان است میتواند به روشن شدن هویت این شورا یاری رساند. آنچه مشهود به نظر میرسد این است که مدیریت سینما با همراهی سینماگران همسو با خود میخواهد ماجرای بسته شدن خانه سینما را از کارنامه خود حذف کند تا این تشکل صنفی نه در دولت یازدهم که در دولت احمدینژاد بازگشایی شود؛ هرچند با این سازوکار بهنظر میرسد این تصمیم جز افزایش اختلاف میان اهالی سینما و ارشاد، دستاورد دیگری به همراه نداشته باشد.
با توجه به انتشار نامه احمدینژاد بهنظر میرسد ماجرای بازگشایی خانه سینما باز هم شامل تغییراتی شود و این بار شاید این تشکل صنفی در دولت دهم و آنگونه که اهالی سینما میپسندند، بازگشایی شود. در شرایط فعلی قرار باشد مجمع عمومی خانه سینما برگزار شود این مجمع با حضور تمام اهالی سینما برپا میشود نه اقلیتی که سازمان سینمایی میپسندد.