برای پاسخدادن به این سؤال باید صبر کرد تا حسن روحانی دولت را از محمود احمدینژاد تحویل بگیرد و در فرصت دو هفتهای که در اختیار دارد کابینهاش را به مجلس شورای اسلامی معرفی کند. پس از آن مجلس باید به وزرا رأی اعتماد بدهد و مجموعه اینها را اگر کنار هم بگذاریم میبینیم که برای مشخصشدن وزیر ارشاد دولت یازدهم دستکم باید تا روزهای آخر مرداد صبر کنیم. با این همه، چند روزی است که گمانهزنیها در خصوص وزیر ارشاد آینده آغاز شده و سایتها و رسانهها فهرستی از افرادی که صاحب بخت برای حضور در ساختمان میدان بهارستان هستند را منتشر کردهاند. در دولتهای نهم و دهم به ترتیب حسین صفارهرندی و سیدمحمدحسینی سکان هدایت وزارت ارشاد را در اختیار داشتند.
در 4سال اول دولت احمدینژاد صفارهرندی با سابقه حضور در سپاه پاسداران و سردبیری روزنامه کیهان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. صفار هرندی پس از 8سال حضور اصلاحطلبان به ارشاد آمده بود؛ وزارتخانهای که جز دورهای نزدیک به 4سال که علی لاریجانی و مصطفی میرسلیم وزیر ارشاد بودند، همواره در اختیار نیروهای نزدیک به جریان اصلاح طلب بود. با حضور یک چهره اصولگرا در ارشاد، تغییرات نیز آغاز شد. تغییر در مدیران و سیاستگذاریها نکته بارز این دوران تسلط شخص وزیر ارشاد بر تمامی معاونتهایش بود؛ به طوری که مثلا در حوزه سینما که صفار، محمدرضا جعفری جلوه را در سمت معاونت قرار داده بود، هرجا که سیاستی با خواستههای او همخوانی نداشت، خود وارد میدان میشد؛ به عنوان مثال جعفریجلوه به فیلم «سنتوری» پروانه نمایش داد ولی صفار یک روز مانده به اکران دستور توقیف فیلم مهرجویی را صادر کرد. در حوزه کتاب نیز حضور محسن پرویز تغییراتی را در روند بررسی کتاب به همراه داشت و باز حضور حداکثری شخص وزیر ارشاد در این حوزه نیز قابلمشاهده بود.
در دولت دهم، سیدمحمد حسینی با سابقه ریاست دانشگاه پیام نور و مدیرعاملی موسسه سروش وزیر ارشاد شد. اگر در دولت نهم، صفار هرندی به واسطه شناختش از مقوله فرهنگ، تصور مشخص و آشکاری از سیاستها و رویکردهایش داشت در 4سال اخیر اتفاق دیگری در وزارت ارشاد رخ داد. در این دوران وزیر ارشاد کمترین تاثیر را در ترسیم سیاستها داشت و نقش معاونان پررنگ شد. در واقع به دلیل عدمشناخت حسینی از مقولاتی چون سینما و تئاتر، این معاونان بودند که تصمیم میگرفتند چه سیاستی اعمال شود. اوج انفعال وزیر ارشاد هنگامی مشخص شد که پروژه تعطیلی خانه سینما در این وزارتخانه کلید خورد؛ ماجرایی که میداندارش جواد شمقدری بود و شخص وزیر هم چیزی جز آنچه معاون سینماییاش میگفت بر زبان نمیآورد. آنچه در 4سال اخیر در وزارت ارشاد گذشته و نارضایتی گسترده هنرمندان از عملکرد این وزارتخانه، باعث شده تا حساسیتها درباره ترکیب فرهنگی کابینه دولت یازدهم افزایش یابد. میان گمانهزنیهای صورت گرفته در خصوص وزیر ارشاد دولت یازدهم تا اینجا 7گزینه بیشتر از بقیه، صاحب بخت برای تصدی بر عرصه مدیریت فرهنگ و هنر دانسته شدهاند.
احمد مسجدجامعی: از اواخر دولت اول خاتمی و پس از سالها حضور در پستهای معاون و قائممقام وزیر، ردای وزارت ارشاد را بر تن کرد. او با میانهروی کوشید تا تنش و جنجالهای ایجاد شده در دوران اولین وزیر ارشاد خاتمی را پایان ببخشد و تا حد زیادی هم در این کار موفق شد. مسجد جامعی در دولت دوم خاتمی نیز وزیر ارشاد بود و پس از آن به شورای شهر رفت. مسجد جامعی در انتخابات اخیر شوراها نیز برگزیده شده و باید دید در نهایت در شورا میماند یا به وزارت ارشاد بازمیگردد.
سیدرضا صالحی امیری: میان گزینههای وزارت ارشاد میگویند او بخت بالایی برای حضور در این پست دارد. معاون پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام از افراد بسیار نزدیک به حسن روحانی است و همین، بخت او را برای حضور در ساختمان میدان بهارستان افزایش میدهد.
حسامالدین آشنا: مشاور رسانهای حسن روحانی در ایام برگزاری انتخابات و یکی از چهرههای دانشگاهی که سابقه تدریس در دانشگاه امامصادق(ع)، دانشکده صدا و سیما، دانشگاه عالی دفاع ملی و موسسه امامخمینی را در کارنامه دارد. آشنا که دکترای فرهنگ و ارتباطات دارد یکی از گزینههای جدی حضور در پست وزیر ارشاد دولت یازدهم است.
علی مطهری: نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گرچه خاستگاه اصولگرایانه دارد ولی اصلاحطلبان بیشتر مواضعش را میپسندند. نام علی مطهری در روزهای اخیر بیشتر از هر گزینه دیگری برای تصدی وزارت ارشاد مطرح شده و او به صورت تلویحی از این اتفاق استقبال هم کرده است؛ هرچند برخی معتقدند ماندن مطهری در مجلس، مثمرثمرتر از حضورش در وزارت ارشاد است.
مرتضی کاظمی: معاون وزیر ارشاد در دولتهای هشتم و نهم نیز ازجمله چهرههایی است که در روزهای گذشته نامش میان گزینههای وزارت ارشاد مطرح شد. کاظمی مدیری بیحاشیه و اهل تعامل است که هنرمندان از دوران حضورش در ارشاد بهنیکی یاد میکنند. گفته میشود مرتضی کاظمی در گفتوگوهای اولیه حضور در پست وزارت ارشاد را نپذیرفته ولی نام او همچنان در میان گزینهها مطرح است.
سیدمحمد بهشتی: مؤسس و اولین مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و رئیس اسبق سازمان میراث فرهنگی بهواسطه سالها حضورش در عرصه مدیریت هنری و فرهنگی از شاخصترین گزینههای وزارت ارشاد است. بهشتی هم مثل کاظمی خیلی متمایل به حضور در سمت وزارت ارشاد نیست.
محمدعلی زم: مدیر اسبق حوزه هنری از روحانیون نزدیک به حسن روحانی است و برخی از سینماگران نزدیک به ستاد روحانی نیز در روزهای گذشته کدهایی از وزیر مطلوب ارشاد ارائه دادهاند که کاملا با مشخصات زم همخوانی دارد. منتها مشکل اینجاست که باتوجه به حضور پرحاشیه زم در حوزه هنری و تولید فیلمهایی که در اواسط دهه70 حساسیتهایی را برانگیخت، شاید مجلس اصولگرا موافق حضور او در پست وزارت ارشاد نباشد.