براساس گزارش وایرد، این بستنی که در نوعی روکش طعم‌دار قرار گرفته ساخته دست پروفسور مهندسی زیست دانشگاه هاروارد، دیوید ادواردز است. وی معتقد است این بستنی‌ها تنها نوعی خوراکی منجمد‌شده نیستند، بلکه تلاشی برای متحول کردن سبک و شیوه مصرف بستنی و انواغ غذاها و حذف پلاستیک از صنعت غذا هستند.
وی می‌گوید مشتریانش می‌توانند بستنی با طعم آب‌پرتغال سفارش دهند درحالی که روکش آن طعم سیب‌زمینی سرخ‌کرده می‌دهد! وی در سال 2009 به همراه طراحی فرانسوی به نام فرانسوا آزامبورگ ساخت تکنولوژی جدیدی را آغاز کرد که می‌توانست بسته‌بندی را از صنایع غذایی حذف کند. این تکنولوژی که ویکی‌سلز نام دارد درواقع نوعی روکش خوراکی و نرم است که از مواد غذایی طبیعی که با استفاده از یون‌های مغذی به یکدیگر متصل شده‌اند ساخته شده‌است.
هدف از آغاز این پروژه کاستن از میزان زباله‌های پلاستیکی و بهبود سلامت انسان‌ها از طریق کنترل پروتئین و ویتامین‌هایی موجود درون این روکش بوده‌است. ویکی‌پرلز اولین محصول تجاری این تکنولوژی است، زیرا بستنی طرفداران زیادی دارد و به علاوه عرضه آن در درون این روکش‌ها تغییر بنیادینی در شکل ظاهری عرضه آن ایجاد نمی‌کند.
ویکی‌پرلز‌ها در سه طعم انبه با روکش نارگیلی، شکلاتی با روکش فندقی و وانیلی با روکش بادام زمینی تولید شده‌اند و علاوه بر این، این بستنی‌ها نسبت به بستنی‌های معمولی بسیار دیرتر ذوب می‌شوند،در واقع سه توپ بستنی ویکی‌پرلز اگر درون ظرف‌های مخصوص خنک‌کننده فروشگاه ویکی‌بار ادواردز قرار بگیرند،تا هشت ساعت در دمای اتاق ذوب نخواهند شد.
ویکی‌بار فروشگاهی است که توسط طراحی به نام ماتیو لنر ساخته شده و کمابیش آزمایشگاهی به شمار می رود که ادواردز در آن می‌تواند نظریه‌های خود را در مورد تغذیه آینده انسان بچشد. وی قصد داردی ویکی‌پرلز‌های خود را تا فصل پاییز در آمریکا نیز عرضه کند.
با این‌همه ادرواردز معتقد است ویکی‌پرلز تنها آغازی برای رویاهای بلند‌پروازانه او در زمینه تغذیه انسان در آینده هستند. او می‌گوید در سال 2014 دستگاه‌های خودکار او به مشتریان امکان می‌دهد تا ترکیب‌های مورد علاقه خود را از طعم‌ها و رنگ‌های بستنی و روکش آن ایجاد کنند. وی حتی رویای این تکنولوژی را در زمینه غذا نیز بسط داده و روزی را می‌بیند که خانواده‌ها غذاهای فرزندان خود را در این شکل و قالب با استفاده از دستگاه‌های خودکار آماده می‌کنند.
