در این نشست که میرعابدین کابلی باستان‌شناس پیشکسوت، حکمت‌الله ملاصالحی از باستان‌شناسان صاحب نام، دکتر چگینی باستان‌شناس، جلیل گلشن رئیس پیشین پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و صابری مدیرکل پیشین دفتر ثبت آثار تاریخی کشور حضور داشتند وضعیت 8سال گذشته بر میراث فرهنگی کشور و چشم‌انداز آینده سازمان میراث فرهنگی در دولت جدید مورد بررسی قرار گرفت. دکتر حکمت‌الله ملاصالحی باستان‌شناس پیشکسوت ایرانی که سال‌ها در شهرهای تاریخی یونان نیز کاوش‌های باستان‌شناسی انجام داده است در این نشست با اشاره به اینکه میراث فرهنگی کشور در 8سال گذشته با یک جنگ تحمیلی مواجه شده، گفت: تفاوت این جنگ با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در این است که دفاع‌مقدس به ایران هویت بخشید و آنجا رشادت و دلیری و دفاع از میهن مطرح بود ولی در جنگی که نام آن‌را جنگ دوم تحمیلی علیه میراث فرهنگی گذاشته‌ام آثار تاریخی و طبیعی کشور تخریب شد و موزه‌ها به بهانه جا به جایی غارت شد.
حکمت‌الله ملاصالحی با تأکید بر اینکه در 8سال گذشته استخوان‌های تشکیلات باستان‌شناسی و میراث فرهنگی کشور در هم شکسته شد، گفت: ملت‌ها این هراس در دلشان است که آینده میراث فرهنگی‌شان چه خواهد شد؟ و به این فکر افتاده‌اند که حتی اگر نمی‌توانند فرهنگ گذشته‌شان را زنده کنند لااقل جسم و جسد میراث فرهنگی‌شان را صیانت کنند که متأسفانه در ایران حتی در اندیشه حفظ و صیانت از جسم و جسد میراث فرهنگی و طبیعی گذشته خود نیستیم.
دکتر ملاصالحی افزود: وقتی بخواهند به فرهنگ یک جامعه لطمه بزنند ریشه‌های فرهنگ را می‌زنند. فرهنگ به بنیان‌ها و ریشه‌هایش زنده است و وقتی یک فرهنگ بمیرد جامعه می‌میرد. وی افزود: در 8سال اخیر که من نامش را جنگ 8ساله تحمیلی دوم گذاشته‌ام میراث فرهنگی و طبیعی کشور را تخریب کردند و در این کمتر از یک دهه به اندازه یکصدسال خسارت بر میراث فرهنگی و محیط‌زیست کشور تحمیل شد. این باستان‌شناس مطرح کشور گفت: از دولت جدید انتظار داریم جلوی تمام تخریب‌هایی که سازمان‌های رسمی در حال انجام آن هستند بایستد. وی طرح ادعای حتمی‌بودن زلزله تهران از سوی دولت و خالی‌کردن پایتخت از جمعیت را دروغی برای تخریب میراث فرهنگی و محیط‌زیست کشور خواند و افزود: زلزله تهران دروغ بزرگی برای تخریب آثار تاریخی بود و به همین بهانه نیز در سازمان میراث فرهنگی شروع به جا به جایی آثار موزه‌ها با هدف غارت آثار تاریخی کردند. به گفته حکمت‌الله ملاصالحی مسئولان سازمان میراث فرهنگی در 8سال گذشته پشت آمارهای دروغین سنگر گرفتند.
میرعابدین کابلی باستان‌شناس نیز در این نشست به انتقاد از شیوه مدیریت در سازمان میراث فرهنگی پرداخت و گفت: افرادی که در آینده مسئولیت سازمان میراث فرهنگی را عهده دار خواهند شد باید ابتدا به آسیب شناسی آنچه بر میراث فرهنگی کشور رفته است بپردازند.
میرعابدین کابلی گفت: از همان روزی که سازمان میراث فرهنگی با گردشگری تلفیق شد، شکست میراث فرهنگی آغاز شد و بعد هم یک فرد سیاسی مفرط ریاست آن سازمان را برعهده گرفت. میرعابدین کابلی گفت: با اقدام اشتباهی که نزدیک به یک دهه پیش و با تلفیق سازمان میراث فرهنگی با گردشگری صورت گرفت نه گردشگری را به جایی رساند و نه موجب صیانت از میراث فرهنگی شد.
جلیل گلشن رئیس پیشین پژوهشگاه باستان‌شناسی کشور نیز قطع رابطه سازمان میراث فرهنگی با رسانه‌ها را یکی از نشانه‌های امنیتی کردن فضای سازمان میراث فرهنگی برای کارشناسان و مدیران آن سازمان در 8سال گذشته خواند و گفت: به آن مرحله رسیدیم که گفتند هیچ کارشناسی حق انجام مصاحبه حتی در حوزه تخصصی خود را ندارد. گلشن افزود: افرادی که مسئولیت سازمان را در دولت آینده می‌پذیرند باید اعتقاد راسخ به سهم میراث فرهنگی در توسعه کشور داشته باشند.
وی با تأکید بر لزوم داشتن تخصص و شناخت لازم از وضعیت میراث فرهنگی توسط رئیس و مدیران بعدی سازمان میراث فرهنگی گفت: رئیس جدید سازمان میراث فرهنگی باید با ایجاد اتاق فکر در سازمان میراث فرهنگی در کمترین زمان ممکن بتواند خساراتی را که به میراث فرهنگی کشور وارد شده است، ارزیابی کند و به وضعیت سازمان میراث فرهنگی کشور سروسامان بدهد. گلشن تأکید کرد: در 8سال اخیر دستگاه‌های اجرایی با خروج از وضعیت تخصصی به دستگاه‌های خدماتی تبدیل شدند. وی افزود: رئیس جدید سازمان میراث فرهنگی باید از نظریات مشاوران دلسوز و نه چاپلوس استفاده کند و بستر مناسب برای تربیت کارشناسان نخبه را در سازمان میراث فرهنگی بار دیگر احیا کند. ناصر نوروز‌زاده چگینی باستان‌شناس نیز گفت: میراث فرهنگی تنها آثار جلو چشم و بناها نیست بلکه طیف بزرگی از آثار مادی و معنوی را دربرمی گیرد که هر کدام از آنها می‌توانند به‌دلیل کنش‌های انسانی مورد تخریب قرار بگیرند. وی افزود: در مورد تخریب آثار میراث فرهنگی نباید منفعلانه برخورد کرد.
این باستان‌شناس همچنین با اشاره به موضوع ثبت جهانی آثار تاریخی کشور گفت: تردیدی نیست که برای آثار ایرانی می‌توان شناسنامه متفاوت تهیه کرد و البته باید دانست که ثبت جهانی نبودن یک اثر چیزی از ارزش‌های تاریخی یک اثر کم نمی‌کند. وی گفت: ثبت جهانی نباید ابزاری برای دور شدن از انجام وظایف اصلی در صیانت از آثار باشد. به گفته چگینی، در سال‌های اخیر الزامات حمایتی و نگهداری و صیانت از آثار ثبت‌شده فراموش شده است. وی گفت: ثبت جهانی یک اثر نباید تبدیل شود به چوبی که زیر چانه‌مان گذاشته‌ایم تا سرمان را بالا بگیرد بلکه باید در نگهداری اثر به‌گونه‌ای عمل شود که مرجع جهانی خودش برای ثبت جهانی پیشقدم شود.
