مرکز پژوهش های مجلس ضمن اعلام این مطلب افزوده است: با توجه به وجود 17 میلیون و 498 هزار و 826 خانواده در کشور، ارزش اقتصادی کار زنان خانه‌دار در کل کشور بالغ بر 336 هزار میلیارد ریال در سال می‌‌شود که سهم آن در تولید ناخالص داخلی به قیمت‌های جاری 7/16 درصد خواهد شد.
دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهش‌ها در پاسخ به درخواست عشرت شایق نماینده مجلس و عضو کمیسیون اصل نودم قانون اساسی ضمن بررسی ارزش اقتصادی کار خانگی زنان و شیوه‌های حمایت در گزارشی با اشاره به این که زنان خانه‌دار با انجام دادن کارها در خانه همسر خود در واقع او را از صرف هزینه‌هایی باز می‌دارند، اعلام کرد: زنان خانه‌دار در واقع درآمد پنهان دارند که باید به این درآمد پنهان هویت داده شود و در همین ارتباط مرکز آمار ایران یا بانک مرکزی می‌توانند با محاسبه ارزش کارخانگی زنان از طریق شاخص GHP نقش موثری در این زمینه داشته باشند.
در بخش دیگری از نتایج این بررسی بر لزوم تامین آینده زنان خانه‌دار تاکید شده و با اشاره به طرح بیمه زنان خانه‌دار که از سال 1381 به صورت آزمایشی در 6 شهر از 6 استان کشور توسط سازمان بهزیستی مورد اجرا گذاشته شده آمده است: این طرح به دلیل بار مالی که به دولت تحمیل می‌کرد، خیلی موفق نبود و به همین دلیل این حمایت باید به شیوه‌های دیگری دنبال شود.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی همچنین در فراز دیگری از بررسی خود پیشنهادهایی برای توانمندسازی زنان خانه‌دار و حمایت از کار خانگی از طریق تحت پوشش بیمه قراردادن آنها ارائه داد و افزود: در همین حال برنامه‌های توانمندسازی زنان باید نسبت به برنامه‌های حمایتی در اولویت قرار گیرند.
در بخش دیگری از این گزارش با استناد به تحقیقات انجام شده در ایران و تعدادی از دیگر کشورهای جهان پیرامون تولیدات خانگی خانوارها آمده است: براساس بررسی‌های انجام شده ارزش تولیدات خانگی زنان در آمریکا 5/37 درصد تولید ناخالص ملی، در کانادا 3/46 درصد تولید ناخالص داخلی و در ایران در سال 1379 برابر با 6/21 درصد و در سال 1385 حدود 7/16 درصد تولید ناخالص داخلی بوده است.
