گمان بر این است که اگر کسی برنامه‌های خوبی داشته باشد قادر است آن را اجرایی هم بکند. درحالی‌که تصمیم‌گیری در هر سطحی، نیازمند نوعی باریک‌بینی است که تیم تصمیم‌گیر باید واجد آن باشد. متأسفانه قضاوت‌های سطحی نسبت به افراد موجب می‌شود که نکته‌سنجی آنها به فراموشی سپرده شود. انواع معیارهای جناحی، وجهه اجتماعی افراد، مدارک و پست‌های گذشته آنها و از همه مهم‌تر شکل‌گرفتن اجماع بر یک فرد، موجب می‌شود که به قدرت درایت افراد کمترین توجهی نشود.
تبعا تداوم این نوع نگرش موجب تزلزل اجرای سیاست‌ها در مراحل بعدی می‌شود. بسیاری از سیاست‌هایی که تابه‌حال در بازار سرمایه ایران اجرا شده، بالذات نامناسب نبوده‌اند بلکه بسیاری از آنها در سطح خوبی انتخاب شده‌اند. اما متأسفانه معیار چینش کارشناسان مجری تصمیم‌ها چندان کارآمد نبوده است. با مطالعه برنامه‌های وزیر پیشنهادی اقتصاد در حوزه بازار سرمایه می‌توان دید که به این پایه‌ای‌ترین موضوع، یعنی توانایی تصمیم‌گیری صحیح اشاره‌ای نشده، البته ممکن است او چیزهای زیادی درنظر داشته که در این مطالب بیان نکرده باشد.
بررسی این برنامه‌ها در حوزه بورس نشان می‌دهد، وزیر پیشنهادی چیزی به ایده‌های سیاستگذاران اقتصادی قبلی نیفزوده، اگرچه مطلبی هم کم نگذاشته است. بنابراین آنچه باید بدانیم این است که طیب‌نیا چگونه اشکال‌های تصمیم‌گیران قبلی را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.یک بررسی اجمالی نشان می‌دهد که بسیاری از برنامه‌های وزیر پیشنهادی اقتصاد برای بازار سرمایه، به‌نحوی پیش از این اجرایی شده، اما بعد از آغازی پرهیاهو به‌تدریج افول کرده‌اند. بنابراین پاسخ طیب‌نیا به دلایل این افول، آینده سیاست‌های بازار سرمایه را شکل خواهد داد.
