کار دانشگاه احمدینژاد به موافقت دولت روحانی با این دانشگاه گره خورده است؛ موافقت حسن روحانی که با آغاز بهکار دولت یازدهم رئیس شورایعالی انقلاب فرهنگی نیز شده است.خبر تاسیس دانشگاه ایرانیان وقتی جدیتر شد که احمدینژاد جمعه شب گذشته و در آخرین گفتوگوی زنده تلویزیونی خود ضمن کسب حلالیت از مردم در پاسخ به این سؤال که بعد از اتمام دوران ریاستجمهوری خود به کجا میروید؟ نام دانشگاه ایرانیان را بر زبان آورد و مثل همیشه برای تحزب و کار حزبی خط و نشان کشید؛ خود را چهرهای دانشگاهی دانست که از دانشگاه به پاستور آمده و باید به دانشگاه بازگردد.
وی در آن گفتوگو یکی از کارهای اصلی خود را راهاندازی دانشگاه ایرانیان دانست و گفت من عضو کوچک خانواده بزرگ دانشگاه هستم و باید بهکار اصلیام بازگردم. رئیس دولتهای نهم و دهم با بیان اینکه از مدتها قبل فکر میکردم کسی که از دولت میرود باید چه کار کند که مفید باشد؟ گمانهزنیها درباره تاسیس حزب را تکذیب کرد و با اعلام اینکه مجوز دانشگاه ایرانیان گرفته شده است فعالیت در این دانشگاه را به نفع کشور دانست و خبر داد که قرار است این دانشگاه از داخل و خارج در رشتههای نوین دانشجو بگیرد.
احمدینژاد درباره کم و کیف دانشگاه هم لب به سخن گشود و جذب دانشجو در مقطع تحصیلات تکمیلی درعلوم و فناوریهای نوین و پیشرفته را که به گفته او کشور را تکان خواهد داد از وظایف این دانشگاه دانست و در پاسخ به اینکه هزینههای دانشگاه را از کجا خواهید آورد؟ گفت من و همکارانی که دانشگاه را تاسیس کردهایم واقعا چیزی از خودمان نداریم. یک ساختمان را بهطور موقت از دولت گرفتهایم، کمکهایی نیز بهطور قانونی از برخی جاها گرفتهایم ولی تاسیس دانشگاه هزینه زیادی دارد و ما فکر کردیم که این دانشگاه را روی دوش مردم بیندازیم و این دانشگاه توسط مردم تاسیس شود.
احمدینژاد که تأکید داشت دانشگاه نباید برای هیچ فرد و گروهی باشد اعلام کرد که حساب موقتی باز شده که مردم هر چقدر بتوانند به آن کمک کنند و این دانشگاه 76میلیون سهامدار داشته باشد که بهطور متناوب گزارش کار آن به ملت داده شود و بدینترتیب در مقابل آن بخش از منتقدانش که تاسیس این دانشگاه را مصداق رانت خوانده بودند سینه سپر کرد و مردم را سهامداران اصلی دانشگاه خود دانست.
چه اینکه روز پنجم مردادماه و پس از آنکه گفته شد شورایعالی انقلاب فرهنگی در آخرین جلسه خود در دولت احمدینژاد به اتفاق آرا ضمن تقدیر از تلاشهای 8ساله رئیسجمهور سابق، به وی مجوز تاسیس دانشگاهی بینالمللی به نام دانشگاه ایرانیان را داده است، برخی از چهرههای فرهنگی به این موضوع اعتراض کرده و آن را مصداق رانت دانستند. منتقدین تاسیس این دانشگاه معتقدند که او در روزهای پایانی عمر دولت خود تا توانست مجوز برای خود صادر کرد که افراد عادی هرگز نمیتوانستند به این سرعت مجوز تاسیس یک دانشگاه غیرانتفاعی در این سطح را بگیرند. البته احمدینژاد در مصاحبه روز ششم مردادماه خود آب پاکی را روی دست همه منتقدانش ریخت و با تأکید دوباره بر بیاعتقادیاش بهکار حزبی، برنامه اصلی خود را بعد از پایان دوران ریاستجمهوریاش تاسیس دانشگاه بینالمللی و فعالیت در این دانشگاه دانست و نشان داد که کاری به انتقادها ندارد.
تلاش رئیسجمهور سابق برای اخذ موافقت شورایعالی انقلاب فرهنگی با تاسیس این دانشگاه البته به سال 89بازمیگردد؛ چراکه ماجرای تاسیس این دانشگاه مربوط به روزهای آخر عمر دولت دهم نبود و او سالها قبل یعنی از سال 89درصدد اخد مجوز این دانشگاه بود و آنطور که اسفندیار رحیممشایی چندی پیش در آخرین جلسه هیأت دولت دهم که در مشهد مقدس برگزار شد، گفت این دانشگاه در سال 89مجوز گرفته و مشایی هم در ابتدای تاسیس عضو هیأت امنای آن بوده است.
به گفته وزارت علوم تحقیقات و فناوری دانشگاه غیرانتفاعی احمدینژاد در سال۱۳۹۰ موفق به اخذ موافقت اصولی از شورای گسترش وزارت علوم شده اما هنوز اساسنامه این دانشگاه به تصویب شورا نرسیدهاست. قبل از آن اما برای نخستین بار در آبانماه سال 89بود که وعده تاسیس دانشگاهی به این نام از سوی دبیر شورایعالی امور ایرانیان خارج از کشور داده شد. محمدشریف ملکزاده، دبیر شورایعالی امور ایرانیان خارج از کشور در مراسم افتتاح مرکز رسیدگی به امور ایرانیان خارج از کشور در فرودگاه بینالمللی امام خمینی و در حضور اسفندیار رحیممشایی که جانشینی وی را در شورایعالی امور ایرانیان خارج از کشور داشت خبر از تاسیس «بزرگترین دانشگاه جامع بینالمللی ایرانیان مقیم خارج» داد. 7ماه بعد از این مصاحبه بود که رسانهها از موافقت نیمبند شورایعالی انقلاب فرهنگی با تاسیس چنین دانشگاهی خبر دادند؛ چه اینکه برخی از اعضای این شورا از مخالفین دست اول احمدینژاد بودند و راضی کردن آنها کار سادهای نبود.
گمانهزنی رسانهها آغاز شد و برخی خبرگزاریها آن موقع از راهاندازی دانشگاهی خبر دادند که اسفندیار رحیممشایی رئیس هیأت امنای آن است و همین نام کافی بود تا بهارستاننشینان واکنش نشان دهند تا جایی که کمیسیون آموزش مجلس، وزیر علوم وقت یعنی کامران دانشجو را برای پاسخ به سؤال نمایندگان فراخواند. همان زمان خبرهایی هم مطرح بود که مجوز تاسیس این دانشگاه از سوی شورایعالی انقلاب فرهنگی درحالی صادر شده که مورد اعتراض برخی اعضای این شورا قرارگرفته و حتی برخی از اعضای آن استعفا کردهاند و این دلیل هم به مجلسیها کمک میکرد که سفت و سخت پای مخالفت خود با تاسیس مرکزی که به گفته آنها بیشتر جنبه سیاسی دارد تا علمی، بمانند.
مخالفتهای مجلس هشتم اما ظاهرا نتوانست مانعی برای تاسیس محصول مشترک احمدینژاد و مشایی باشد و نهایتا وزارت علوم در اطلاعیهای که ۱8خرداد همان سال منتشر کرد متولی تاسیس این دانشگاه را خانه ایرانیان که براساس این اطلاعیه نهادی غیردولتی است، دانست و بدین ترتیب با حدف نام شورایعالی ایرانیان بهعنوان متولی تاسیس این دانشگاه حساسیتها در مجلس را کاست و راه را برای تاسیس این دانشگاه باز کرد. در ادامه این اطلاعیه آمده بود: «براساس ضوابط و مقررات تأسیس و راهاندازی مؤسسات آموزش عالی، موافقت اصولی تنها تأیید اعلام نیاز و امکانسنجی برای تأسیس یک مجموعه آموزشی در شورای گسترش آموزش عالی است که پس از فراهم کردن امکانات زیرساختی، نیروی انسانی و... بررسی مجدد و تصویب اساسنامه پیشنهادی در شورای گسترش، درصورت داشتن شرایط لازم با طی مراحل قانونی به صدور مجوز قطعی تأسیس تبدیل میشود. ضمنا درصورتی که متقاضی، خواستار فعالیت مؤسسه آموزشی غیردولتی در تهران باشد، کسب مجوز از شورایعالی انقلاب فرهنگی نیز لازم است». این اطلاعیه برای اینکه نگاههای منتقدان را از سمت تاسیس این دانشگاه بردارد آورده بود که در دفتر آموزشهای آزاد این وزارت بیش از 40موافقت اصولی که هنوز مراحل بعدی آن بهعلت عدماحراز شرایط لازم طی نشده موجود است. ضمنا با توجه به حساسیت موضوع (جذب ایرانیان خارج ازکشور) پس از تعدیلهای صورت گرفته، براساس آخرین اطلاعات، تعدادی از معاونین رئیسجمهور، وزرا و جانشین رئیس شورایعالی امور ایرانیان خارج از کشور نیز بهعنوان اعضای هیأت مؤسس در دانشگاه مذکور به این وزارت پیشنهاد و معرفی شدهاند.
حالا از زمان صدور این اطلاعیه نزدیک به 2سال میگذرد و درحالیکه بهنظر میرسید این موضوع به فراموشی سپرده شده اما یاران احمدینژاد هر کدام از تمایلشان برای حضور در دانشگاه سخن میگویند. همزمان با پایان دوره ریاستجمهوری احمدینژاد در راهپیمایی روز قدس امسال تعداد زیادی از نزدیکان وی برای حضور در دانشگاه ابراز موافقت کردند. به غیر از بقایی که حضورش در لیست هیأت مؤسس آمد و بر گمانه زنیها مهر تأیید زد، اسفندیار رحیممشایی اعلام کرده نمیخواهد رئیس هیأت امنا باشد و از کار اجرایی خسته شده و تنها عضو هیأت امنای این دانشگاه است.
سیدمجتبی ثمرههاشمی دستیار ارشد و دیگر یار قدیمی رئیسجمهور ازجمله این افراد است که در پاسخ به سؤال حضورش در دانشگاه گفته اگر از وی برای حضور در دانشگاه ایرانیان دعوت شود، به این دانشگاه خواهد رفت. حجتالاسلام حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات نیز اگرچه اعلام کرده یک چهره دانشگاهی نیست اما در عین حال تصریح کرده است که اگر دانشگاه احمدینژاد در مسیر حقی باشد، به آنها کمک خواهد کرد. حجتالاسلام سیدمحمدرضا میرتاجالدینی، معاون رئیسجمهور در اجرای قانون اساسی نیز به صراحت گفته است هر وقت دانشگاه احمدینژاد شکل بگیرد، من در کنار آقای احمدینژاد خواهم بود. مرتضی تمدن استاندار تهران هم احتمال حضورش در دانشگاه بینالمللی احمدینژاد را به تصمیم احمدینژاد بعد از استقرار در دانشگاهش وابسته دانست. حمیدرضا حاجیبابایی، وزیر آموزش و پرورش اما تلویحاً حضورش در دانشگاه ایرانیان در کنار همکاران فعلی دولتیاش را رد کرده و گفت خودش دانشگاه دارد و عضو دانشگاه بوعلی سیناست. اعلام خبر حضور قطعی نزدیکان احمدینژاد در دانشگاه ایرانیان در حالی مطرح است که هنوز لیست اعضای هیات موسس این دانشگاه از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی تایید نشده است و اعضای هیأت مؤسس دانشگاه ایرانیان صرفا پیش از این به امضا و تأیید کامران دانشجو، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و محمدحسن طریقت منفرد، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی رسیده، به شورایعالی انقلاب فرهنگی معرفی شدهاند و حتی شنیدهها حکایت از مخالفت برخی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی با نامهایی چون بقایی و مشایی دارد.
البته بعد از اعلام خبر صدور مجوز تاسیس این دانشگاه بود که یک منبع آگاه در شورایعالی انقلاب فرهنگی با اعلام اسامی برخی از اعضای هیأت مؤسس دانشگاه احمدینژاد به خبرگزاری فارس گفت اعضای پیشنهادی هیأت مؤسس دانشگاه احمدینژاد شروط لازم برای کسب رأی موافق شورا را ندارند. این منبع آگاه در شورایعالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه درخواست محمود احمدینژاد برای تاسیس دانشگاه، درخواست دانشگاه خاص بوده، توضیح داده بود که اساسنامه این دانشگاه باید به تصویب شورایعالی انقلاب فرهنگی در دوره جدید برسد و تأکید کرده بود که افرادی نظیر اسفندیار رحیم مشایی و حمید بقایی بهعنوان اعضای هیأت مؤسس این دانشگاه از سوی احمدینژاد مطرح شدهاند و شرایط لازم برای هیأت مؤسس دانشگاه را ندارند. به گفته وی یکی از مهمترین شرایط اعضای هیأت مؤسس دانشگاهها عضویت در هیأت علمی دانشگاههای کشور است.
با این حساب خان هفتم محمود احمدینژاد برای راهاندازی این دانشگاه هنوز طی نشده است و اگر او دوباره نتواند از 2 یار قدیمی خود یعنی بقایی و مشایی بگذرد بعید بهنظر میرسد که شورایعالی انقلاب فرهنگی اعضای هیأت مؤسس دانشگاه احمدینژاد را تأیید کند.