به گزارش خبرنگار مهر احمد توکلی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از موافقان کلیات برنامه و کابینه دولت یازدهم در جلسه امروز دوشنبه مجلس شورای اسلامی به نطق پرداخت:
متن کامل نطق توکلی به این شرح است:
پیش از دفاع کلی از کابینه به چند نکته درباره انتخابات اشاره می‌کنم.
اول: علت عدم موفقیت نامزدهای اصولگرا در انتخابات این بود که اکثریت این جریان طی سال های گذشته هر چه رئیس جمهور وقت کرد یا حمایت کردند، یا با سکوت مهر تایید زدند و یا لااقل نقدی در خور خطاها و لطمات دیده نشد. هر چه مردم نالیدند اینان به داد نرسیدند، بنابراین توجیه کننده و حتی مسبب وضع نامطلوب معیشتی موجود شناخته شدند، مردم انتقاد حین انتخابات را هم باور نکردند، به ویژه آنکه رفتار انتخاباتی یکی از نامزدهای محترم اصولگرا بسیار شبیه رئیس جمهور وقت بود و بخشی از مردم نگران را از اصولگرایان می‌ترساند. تفرقه نامزدهای اصولگرا نیز مزید بر علت شد، چرا که تصویری از قدرت طلبی آنان را در اذهان تقویت می‌کرد نه دلسوزی را.
دوم این که مردم تمایل بیشتری به اصلاح طلبان نیز نداشتند، چرا که نامزد رسمی اصلاح طلبان ، نیز تا روز انصرافش ، در تمام نظرسنجی ها جزء نفرات پراقبال نبود و مهمتر، حمایت صریح آقای خاتمی نیز رای شگفت انگیزی در پی نداشت.
علت سوم انتخاب آقای دکتر روحانی به خود ایشان مربوط است. ایشان عضو روحانیت مبارز و از مسئولان با سابقه نظام بود. هیچ پیشینه اصلاح طلبانه به معنای جناحی نداشت و کسی هم نسبت اصولگرایی به وی نداده بود. با دولت آقای احمدی نژاد هیچ نسبتی نداشت بلکه معزول آن دولت بود. ادعای اعتدال داشت، و انتقاداتش نسبت به وضع موجود صریح بود و صادقانه تلقی شد. انتقادات به ویژه در زمینه سیاست خارجی این امید را برانگیخت که ایشان راه نویی برای حل تحریم ها خواهد گشود. تبدیل اقای روحانی به نماد تغییر و مشی معتدلی که نوید داده شده بود امید به تدبیر را برای تغییر وضع موجود و پرهیز از افراط و تفریط دو جناح بر انگیخت . به ویژه که انصراف آقای دکتر عارف به نفع ایشان و حمایت دو شخصیت غیر اصولگرا یا اصلاح طلب از ایشان، حاکی از عقلانیت طیف مقابل و نشان دیگری بود بر اینکه روحانی غیر اصلاح طلب، جزء اصولگرایان هم نیست، این امر شعار اعتدال را باورکردنی تر نمود.
دلایل دیگری هم می‌توان برای نتیجه تقریبا غیر منتظره انتخابات برشمرد. در هر حال آقای دکتر روحانی با رای کمی بیش از نصاب به ریاست جمهوری برگزیده شد و مردم و رهبری و تمام رقیبان تبریک گفتند و شادی و امید در کشور جلوه گر شد. به هر مقدار که این تحلیل از انتخابات را واقعبینانه بدانیم، مجلس اصولگرا در برخورد با کابینه، نزد افکار عمومی محدودیت¬هایی پیدا می کند؛ زیرا میپرسند چرا در برخورد با احمدی نژاد آن قدر سهل گیر بودید؟
در این زمان دو واقیعت، یکی تلخ و دیگری شیرین پیش روی ماست. تلخش وضعیت بسیار سخت و پیچیده معشیت مردم و اقتصاد کشور است . این وضعیت نامطلوب حاصل سیاست های نامتناسب و بعضا متعارض و سوء مدیریت سیاسی- اقتصادی سال های اخیر بوده است که تحریم های ظالمانه آن را تشدید کرده است. این دولت در احاطه مشکلات و دشواری هاست: کسری بودجه عظیم، ناکافی بودن ارز در دسترس برای واردات، دشواری های پیچیده خرید و واردات، حتی دارو و برخی کالاهای حیاتی دیگر، مبهم بودن نحوه اجرای هدفمندی یارانه ها، تورم کمر شکن همراه با بیکاری شدید جوانان به ویژه تحصیلکردگان، تعطیلی واحدهای تولیدی، درهم ریختگی هنجارها و ساختارهای سیاسی- اداری و مشکلات بسیار دیگر. در چنین موقعیتی اگر همه دست به دست هم بدهیم و برا ی نجات مردم و کشور پشت هم باشیم، امید غلبه بر مشکلات و دفع دشمنی استکبار کینه ورز وجود دارد. باید چنانکه مقام معظم رهبری فرمودند اتحاد و یکپارچگی را ضرورتی حتمی شمرد. چرا که دشمن تمام قد در برابر خواست ملت ایستاده است. از آن طرف امید به آینده سرمایه اجتماعی گرانبهایی است و باید قدرش دانسته شود؛ چرا که برای حل مشکلات به آن نیاز داریم. اگر رفتاری از مجلس یا دولت سر بزند که تقابل تلقی گردد، این سرمایه اجتماعی خدای ناخواسته از دست می‌رود و دشمن نیز در اعمال فشار جری تر می‌گردد.
البته نیازی به گفتن این نکته نیست که نه موافقت امثال بنده بی شرط و شروط است و نه مخالفت دوستان دیگر مطلق و دربست است. نه این مماشات است و نه آن تقابل. مهمترین دلیل موافقت کلی بنده با تشکیل این کابینه همین سختی وضعیت کشور و فشار شدید و یکپارچه دشمن بر مردم و اسلام است.
اما پیروزی در برابر غرب سلطه جو و بیدادگر و غلبه بر مشکلات که به حول و قوه الهی مقدور است، شرایطی هم دارد که کابینه پیشنهادی تا حد قابل قبولی واجد آن¬هاست البته در برخی موارد نیز مراقبت و ایستادگی شخص رئیس جمهور محترم برای تامین آن شرایط ضروری است. آنچه پس از این گفته می شود بعد از ملاقات با تقریبا نیمی از وزرای پیشنهادی در دفتر یا منزل اینجانب شکل گرفته است. در این ملاقات ها سئوالات صریح مطرح شد و در باره نقاط اشتراک یا افتراق گفتگو شد و نکاتی نیز تقدیم آنان گردید. اما شرایط مقاومت در برابر بیگانگان و غلبه بر مشکلات :
اولین شرط این است که وزرای پیشنهادی به ساختار و مبانی و اهداف قانون اساسی که رئیس دولت به آن سوگند خورده است وفادار باشند. این قاعده عقلی و همه جایی است و ربطی به اسلام و ایران ندارد. جمهوریت و اسلامیت جانمایه قانون اساسی است و فتنه¬گری سال 88 اولا مصداق کاملی از عدم التزام به قانون اساسی و ثانیا تقابل با جمهوریت نظام و ثالثا اقدامی ضدامنیت ملی بود. بنابراین کسانی که در عرصه قدرت نه به قانون تمکین کردند و نه دستور ولی فقیه را حرمت نهادند و به قشون کشی خیابانی برای پیشبرد اهدافشان دست زدند، یا کسانی که هنوز خود را در صف آنها بدانند برای عضویت در این کابینه صالح نیستند. . بحمدالله قاطبه پیشنهاد شدگان وفادار به قانون اساسی‌اند، ولی چند مورد استثنا وجود دارد که اساسا قابل بررسی نیستند.
هر کس آزاد است در باره ناامنی ها و خیانت های پس از انتخابات که میدان را حتی برای منافقین روسیاه مهیا کرد، تحلیل خودش را داشته باشد، آن را فتنه گری بداند یا حق طلبی، ولی وقتی بخواهد به عنوان یک سیاستمدار در قدرت نقش ایفا کند، باید وفاداریش به ساختار قانونی نظام احراز گردد. البته از این بپرهیزیم که به هر کسی این انگ را بچسبانیم.
شرط دوم اعتقاد یا لااقل ایستادگی بر سیاست های کلی اداره کشور است. سالها مخالفت منطقی ما با دولت های سازندگی و اصلاحات بر این مبتنی بود که مثلا در عرصه اقتصاد پیگیری دستورات و سیاست های ابلاغی صندوق بین المللی پول به زیان توده های مردم و استقلال کشور است، ولی متاسفانه اعتنایی نمی شد. هر چند جمعی از وزرای پیشنهادی از همان کابینه ها هستند، ولی فرض من این است که امروز که سیاستهای کلی طبق قانون اساسی تعیین وابلاغ شده است، رئیس جمهور محترم و اعضای کابینه به آن ها معتقد یا لااقل پایبند هستند. رهبری جانمایه این سیاستها را که ما بر صحت آن استدلال مدون و علمی ارایه کرده ایم و از آن دفاع می کنیم چنین بیان فرموده اند: ' هر روش ، توصیه و نسخه ی اقتصادی که دو هدف افزایش ثروت ملی و عدالت اجتماعی را تامین کند مورد قبول است و هر طرح و بحث دیگری که به این دو هدف بی توجه باشد ، به درد کشور و مردم نمی خورد' . امروز دیگر در محیط های علمی نظام سرمایه داری نیز، علمای واقع بین و انساندوست تر رشد حامی فقیران و رشد فراگیر را نظریه پردازی میکنند. نه نسخه های رایج رشدمحور را. بحمدالله امیدواری زیادی وجود دارد که کابینه به سیاستهای کلی رهبری پایبند خواهد بود. در عین حال جناب آقای دکتر روحانی به اقتضای سابقه اسلامی و انقلابی و سوگندی که خورده برای اجرای سیاستهای کلی نظام محتاج مراقبت از کابینه هستند. اینجا یکی از نقاط حساسی است که می تواند منشاء نزاع شده و بسیاری از مدافعان امروز را به مخالفت برانگیزد. و آن هنگام این مردم¬اند که زیان می¬بینند. همینطور است وفاداری به سیاستهای کلی در سایر عرصه ها مانند سیاست خارجی یا اداری.
شرط سوم کارآمدی است که نتیجه علم و تجربه ذیربط است . دقت در سابقه تحصیلی ، تخصصی و تجربی معرفی شدگان نشان می دهد که عمدتا از تحصیلات مرتبط برخوردارند و اکثریت آنان از تجربه طولانی نیز بهره مندند.
شرط چهارم ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌های دشمنان خارجی بویژه در موضوع پرونده هسته‌ای است اینجانب یکی از ملاکهای اساسی‌ام در موافقت کلی با دولت یازدهم، فرض استواری رئیس‌جمهور و دولت محترم بر دفاع کامل و قاطع از حقوق هسته‌ای ملت ایران است. آقای دکتر ظریف وزیر پیشنهادی امورخارجه نیز در ملاقات با اینجانب تصریح کردند که ذره‌ای از حقوق و منافع ملت ایران در عرصه جهانی کوتاه نخواهد امد در عین حال تاکید می کردند که می‌توان با اتخاذ تدابیر معقول و منطقی، حداکثر منافع را به دست آورد و با کاستن از هزینه‌های غیر ضروری، مجری سیاستهای خارجی نظام و رهبری معظم انقلاب بود.
در پایان اشاره به چند نکته را ضروری می دانم:
1- چرا به حداقل ها رضایت می‌دهیم؟ چون سختی روزگار و موقعیتی که کار در آن به این دولت تحویل داده میشود، چنان است که اصل کارآمدی وزن بیشتری نسبت به صلاحیت های فردی پیدا می کند. بحث آرمانگرایی واقعبینانه همیشه حق بوده است. ولی اینکه رهبر معظم انقلاب آن را در این اوضاع طرح می کنند، چراغ هدایتی است برای همه مردم، به ویژه برادران و خواهرانی که بر ارزشها پافشاری بیشتری دارند. من همیشه مروج این فکر بوده¬ام و امروز آشکارتر بر آن پایبندی نشان می دهم.
2- اینجانب به اقتضای رشته تحصیلی و سابقه طولانی سیاسی و مطالعات علمی‌ام که بحمدالله تلاش دارم آن را مرتبا به روز نگه دارم ، تاکید می‌کنم بیرون آمدن از شرایط رکود تورمی موجود در بهترین شرایط یعنی نبودن تحریم ، حاکمیت عقل و تدبیر و یکپارچگی سیاسی ( ولو مقطعی و موردی ) حداقل دو سه سال وقت می‌برد. پس باید به اقتضای موقعیت همان طور که رهبری فرمودند‹‹ مهلت داد تا کار بکنند›› . این اولین آزمون رابطه دولت جدید و مجلس است. طرفین باید خود را جای هم بگذارند. هم جامعه ایران نیاز دارد رفتار بالغانه ای در این ارتباط ببیند و هم نشان دادن این بلوغ امید دشمنان را در فشار آوردن کم می کند. اما از آن جهت که دولت در خط مقدم مقابله با مشکلات فراوان قرار دارد ، می باید مجلس این را حس کند و همان فرصتی را که رهبری فرموده اند بدهد. چنانکه مشاهده فرمودید اولین و مهمترین دلیل بنده در موافقت کلی همین جنبه مقابله با کوه مشکلات است . چنانکه در ابتدای دولت نهم نیز بیش از این همکاری کردم ولی وقتی معلوم شد راه را اشتباه می‌روند و به هیچ استدلالی هم اعتنا نمی¬کنند و دولت وقت خودش را اساسا محتاج هیچ خیرخواهی نمی داند و قانون را قبول ندارد چاره ای جز مخالفت برای مهار و کنترل باقی نماند.
3- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: انصر اخاک ظالما او مظلوما: یاور برادرت باش؛ چه ظالم باشد چه مظلوم! پرسیدند یا رسول الله مظلوم باشد راه یاوری را می دانیم اگر ظالم بود چگونه یاریش کنیم؟ فرمود او را از ستم باز دارید. ما به پیروی از این دستور نجات بخش برای فرد و جامعه، از دولت آقای دکتر روحانی تا جایی حمایت می کنیم که در مسیر عدالت، آزادی و استقلال و سایر ارزش ها به شکل قانونی گام می زنند و اگر در این مسیر ضعف و فتوری دیدیم برای رفعش کمک می کنیم و اگر خدای ناخواسته جور و ستمی بر مردم یا اسلام و ایران مشاهده کردیم برای دفعش همت می ورزیم و همه این ها را نصرت برادران دینی خویش مشماریم.
4. آقای دکتر روحانی تقریبا با نظر و رای نیمی از شرکت کنندگان در انتخابات توفیق خدمت یافته اند. اما برای نجات و اعتلای کشور، نیازمند حمایت و یاری همه مردم اند. به این دلیل و نیز به خاطر آن که به درستی خود را رئیس جمهور همه مردم ایران خوانده اند، باید به خواسته ها و حساسیت های درست نیم دیگر شرکت کنندگان که به ایشان رای نداده اند به ویژه نیروهای متدین و انقلابی توجه کامل نشان داده شود. حتی شایسته آن است آن چنان عملکردی داشته باشند که ناامیدان از تغییر وضع موجود را به خیل امیدواران نظام اسلامی بیافزایند. مقصود آن نیست که همه خواسته ها قابل اجابت است ولی لااقل قابل اعتنا هست و مردم خوب وصبور ما عذرپذیران کریمی هستند.
5. نکته آخر اینکه ما نمایندگان مردم واقع بینی را از همین جا آغاز کنیم. این کابینه را آقای دکتر حسن روحانی معرفی کرده است نه مثلا دکتر علی لاریجانی یا دکتر حداد عادل؛ پس اقتضای شاکله و شخصیت معرفی کننده، تعهداتش، امکاناتش و محیطی را که در آن به سر می بریم در نظر بگیریم بعد قضاوت کنیم. قضاوت بنده و بسیاری از دوستان نماینده که با یکدیگر مشورت جمعی داشته ایم، مثبت و حمایت است. مخالفت و رای ندادن به معدود کسانی که صالح یا اهل نمی دانیم اثری در این حمایت و دفاع ندارد.
