عادت کرده‌ایم که در طول ماه رمضان درباره‌ی ماجراهای این سریال‌ها با هم حرف بزنیم و بحث کنیم. عادت کرده‌ایم که با همه‌ی اعضای خانواده، بعد از افطار بنشینیم و سریال‌ها را تماشا کنیم؛ انگار که در یک میهمانی بزرگ شرکت کرده باشیم.
امسال هم سریالهای «دودکش»، «خروس» و «مادرانه»، مخاطب‌های بسیاری را به سمت خود کشاندند. فکر کردیم بد نیست به بهانه‌ی تمام شدن این سریال‌ها و روز جهانی نوجوان، به سراغ آپاراتچی‌های نوجوان و خبرنگارهای افتخاری هفته‌نامه‌ی دوچرخه برویم تا ببینیم آن‌ها درباره‌ی سریالهای ماه رمضان امسال چه نظری دارند.
مریم رضایی، 15 ساله از تهران، همه‌ی سریال‌ها را دنبال می‌کرده، اما بیش‌تر پی‌گیر مادرانه و دودکش بوده و می‌گوید: «مادرانه را دوست داشتم، چون به خوبی مشکل‌های نوجوانی را نشان می‌داد که پدر و مادرش، نقششان را به خوبی ادا نکرده‌اند. دودکش هم، انسجام یک خانواده را در هر شرایطی نشان می‌داد و به نظرم طنزی جذاب و دور از کلیشه‌ها داشت.»
ساجده آقابابایی، 16 ساله از رشت، در کنار سریالهای مادرانه و دودکش، کمی هم سریال خروس را دیده و می‌گوید: «مادرانه به نظرم سوژه‌ی جدید و خوبی داشت، اما زود انتهای داستان لو رفت و قابل حدس بود. اما دودکش از نظر فیلم‌نامه، قوی‌تر و بهتر بود.»
شادی کردبچه، 14 ساله از تهران، فقط سریال مادرانه را تماشا می‌کرده و می‌گوید: «موضوع متفاوت مادرانه برایم جذاب بود.»
حانیه گودرزی، 15 ساله از تهران، همه‌ی سریال‌ها را می‌دیده و می‌گوید: «دودکش را بیش‌تر دوست داشتم، چون موضوعش جالب‌تر بود و بازیگرهای بهتری داشت.»
غزل محمدی، 15 ساله از تهران، که سریالهای دودکش و مادرانه را می‌دیده، می‌گوید: «درباره‌ی دودکش احساس می‌کنم، بازی‌های زوج هنری بهنام تشکر و هومن برق‌نورد، که قبلاً در ساختمان پزشکان موفق‌تر بودند، در این سریال کمی مصنوعی شده بود.»
لیلا موسی‌پور، 15 ساله از تهران، هم که به تماشای سریالهای دودکش و مادرانه نشسته می‌گوید: «دودکش را به‌خاطر طنز جذابش دوست داشتم. مادرانه را هم به‌خاطر خوب بودن قسمت‌های اولش، دنبال کردم.»
ثمین ذاقلی، 13 ساله از تهران، فقط درباره‌ی سریال دودکش حرف می‌زند، چون همین یکی را می‌دیده و می‌گوید: «به دو دلیل دوست داشتم این سریال را ببینم؛ کارگردان خوبش و زوج هنری سریال ساختمان پزشکان.»
برای بهناز برق‌گیر، 14 ساله از تهران، هم که دودکش و مادرانه را می‌دیده، این دو سریال کشش داستانی بیش‌تری نسبت به بقیه‌ی سریال‌ها داشتند.
الهام همتی، 15 ساله از همدان، که همه‌ی سریال‌ها را دنبال می‌کرده، می‌گوید: «به نظرم مادرانه، سریال آموزنده‌ای است چون موضوع‌هایش را درست و به‌جا مطرح می‌کند. اتفاق‌هایی که برای هرکدام از شخصیت‌ها می‌افتد، نتیجه‌ی برخورد و رفتار همه‌ی آدم‌هاست. به نظرم مقصر اصلی خود «رها» است که با تمام مشکل‌هایش، به یک غریبه اعتماد می‌کند. دودکش را زیاد نمی‌دیدم، اما سریال قشنگ و با هدفی است و می‌خواهد بگوید، اگر هم‌دیگر را دوست داشته باشیم، می‌توانیم همه‌ی مشکل‌ها را پشت سر بگذاریم و زندگی قشنگی را بسازیم. خروس را هم زیاد نمی‌دیدم، اما به نظرم کیفیتش از دودکش پایین‌تر است.»
فاطمه تاجگذاری، 15 ساله از داراب، سریالهای مادرانه و دودکش را می‌دیده و می‌گوید: «این سریال‌ها را دوست داشتم چون هم اوقات فراغتم پر می‌شد و هم کیفیت بالایی داشتند.»
از نگاه هانیه زینل‌خانی، 17 ساله از ابهر، هم که سریالهای مادرانه و خروس را می‌دیده، مادرانه یک درام اجتماعی خوب و خروس، کمدی جذابی بوده است.
مرضیه اعتباری، 15 ساله از بوشهر، همه‌ی سریال را می‌دیده، اما می‌گوید: «مادرانه را به‌خاطر بازی‌های خوب و داستان جذابش و دودکش را به‌خاطر طنز قوی و بازیگران خوبش، بیش‌تر دوست داشتم.»
به نظر پروانه حیدری، 15 ساله از پردیس، هم که همه‌ی سریال‌ها را می‌دیده، مادرانه و دودکش، به‌خاطر بازی‌های خوب و فیلم‌نامه‌ی قوی، جذاب‌تر بوده‌اند.
عفت داوودآبادی، 16 ساله از داوودآباد هم می‌گوید: «سریال مادرانه را می‌دیدم، چون به یک مسئله‌ی اجتماعی امروزی، می‌پرداخت.»
محمدحسین نادعلی، 17 ساله ازخرم‌آباد که سریال دودکش را می‌دیده، می‌گوید: «دودکش را می‌دیدم، چون یک طنز قوی اجتماعی بود.»
آناهیتا ثاقب، 15 ساله از ساری، همه‌ی سریال‌ها را می‌دیده، اما مادرانه را بیش‌تر دوست داشته، به دلیل این‌که «رها»، نمونه‌ی کامل نوجوانی بود که مشکل‌های نوجوانی و خانوادگی، اثرهای منفی روی او گذاشته بود.
فاطمه زارع توران‌پشتی، 15 ساله از کرج، دودکش و مادرانه را می‌دیده و می‌گوید: «مادرانه را دوست داشتم، چون به خوبی یک موضوع اجتماعی را تحلیل می‌کرد.»
نگین مهاجرانی، 16 ساله از تهران، سریال دودکش را چون طنز بوده، تماشا می‌کرده است.
نازنین اخوان، 17 ساله از تهران، همه‌ی سریال‌ها را می‌دیده، اما می‌گوید: «دودکش را بیش‌تر دوست داشتم، چون در ژانر طنز، داستان عمیق‌تری نسبت به خروس داشت.»
بهمن ایلاتی از تهران هم که سریال مادرانه را دنبال می‌کرده، می‌گوید: «به نظرم این مجموعه، ویژگیهای خوب و بدی داشت؛ ویژگی خوب این سریال، داستان مشخص، جذابیت و همراه کردن بیننده بود، اما نقطه‌ی ضعف این سریال، دیالوگ‌هایش بود. گاهی این دیالوگ‌ها خیلی ادبی می‌شد.»
مریم دانشور، 16 ساله از تهران هم سریال مادرانه را می‌دیده، چون مادرانه سبک جدیدی داشت و ماجراهایی که برای شخصیت نوجوان سریال پیش می‌آمد، جذاب و جدید بوده است.
ملیکا شکیبا‌نیا، 14 ساله از تهران، سریال مادرانه را دنبال می‌کرده و می‌گوید: «من سریال‌هایی با موضوع‌های اخلاقی را بیش‌تر دوست دارم و به همین دلیل، به نظرم مادرانه سریال بهتری بود. ما در این سریال سرکشی بچه‌ها و عاقبت آن‌ها را می‌دیدیم.»
سمانه معصومی‌پور، 15 ساله از تهران، سریالهای دودکش و مادرانه را می‌دیده و می‌گوید: «در سریال دودکش، یاد می‌گرفتیم که همیشه کنار خانواده باشیم و سعی کنیم با خانواده‌ی خودمان روراست باشیم. در مادرانه هم، طرز صحیح تربیت کردن نوجوان‌ها، یاد داده می‌شد و خطرهای جامعه را یادآوری می‌کرد.»
مهسا پیلتن‌عراقی، 15 ساله از کرج، سریال دودکش را می‌دیده و می‌گوید: «فکر می کنم که در این سریال، مشکل‌های زندگی، خیلی ساده و شیرین به تصویر کشیده بود و خیلی قشنگ ازآب درآمده بود.»
زینب پهلوان، 15 ساله از تهران است و فکر می‌کند سریال دودکش هم خنده‌دار بود و هم موضوعش جالب بود. دودکش نشان می‌داد خانواده‌ای که وضع مالی خوبی ندارند، می‌توانند با هم‌دیگر صمیمی باشند.
فرزانه فرهی‌راد از تهران، مادرانه را می‌دیده و می‌گوید: «به نظرم سریال خوبی بود، چون مشکل‌های جامعه‌ی امروز را نشان می‌داد و چون شخصیت فیلم نوجوان است و ماجراهایش می‌توانست برای نوجوان‌ها آموزنده باشد.»
برای یاسمن مجیدی از تهران که سریالهای مادرانه و دودکش را تماشا می‌کرده، نوجوان بودن شخصیت اصلی سریال مادرانه، و پرداختن به ویژگیهای نوجوانان برایش جذاب بوده و درباره‌ی دودکش هم می‌گوید: «سریال طنزی بود که در پس‌زمینه‌ی طنزش، موضوع‌هایی معنوی را عنوان می‌کرد.»
مریم نوری، 17 ساله از تهران، چون کنکوری است، خیلی تلویزیون تماشا نمی‌کند، اما گاهی سریال مادرانه را می‌دیده و می‌گوید: «به نظرم شخصیت اردلان، کار اشتباهی می‌کند که می‌خواهد دوباره ازدواج کند؛ وقتی که می‌تواند وقت و انرژی بیش‌تری را برای همسر اول و دخترش بگذارد. به نظرم تلویزیون باید سریالهای شادتری پخش کند، سریال‌هایی که مردم دوست دارند، نه فیلم‌های تکراری و یا سریالهای ناراحت کننده.»
افسانه علیرضایی از رباط‌کریم، سریال مادرانه را دنبال می‌کرده و می‌گوید: «چون موضوع این سریال اجتماعی بود و من حس می‌کنم که خیلی به زندگی روزمره‌ی ما نزدیک بود، آن را دنبال می‌کردم.»
زهرا فیض‌الهی، 17 ساله از قزوین می‌گوید: «سریال مادرانه را می‌دیدم و دنبال می‌کردم.»
صبا باهو، 15 ساله از ورامین، سریالهای دودکش و مادرانه را می‌دیده و می‌گوید: «من همیشه سریالهای شبکه‌ی سه را می‌پسندم و به نظرم مادرانه هم سریال خوبی بود؛ آموزنده بود و نشان می‌داد که هروقت آدم اشتباهی کند، حتماً تاوانش را پس می‌دهد. دودکش هم طنز خوبی داشت و داستانش خیلی واقعی بود.»
ریحانه جارچی‌زاده، 15 ساله از تهران، مادرانه و دودکش را می‌دیده و می‌گوید: «مادرانه را می‌دیدم، چون خیلی قشنگ بود و حس خوبی می‌داد و دودکش را به‌خاطر بازیگرانش خیلی دوست داشتم.»
فاطمه سلامی، 17 ساله از اهواز، مادرانه و دودکش را دنبال می‌کرده و می‌گوید: «موضوع مادرانه، اجتماعی بود و زندگی مردم را نشان می‌داد. برای همین از این سریال خوشم آمد.»
پی‌نوشت: هفته‌نامه‌ی دوچرخه از دوستانش، عطیه داعی از مشهد، گلنوش عزیزی و مهتاب دهقان از تهران هم تشکر می‌کند که به تلفن ما جواب دادند، اما سریال‌ها را ندیده بودند و نظری درباره‌ی آن‌ها نداشتند.
