آن‌ها دوربین و تلسکوپشان را بر‌می‌دارند و به دل طبیعت می‌روند تا پرنده‌ها را در میان شاخسار درختان و یا لابه‌لای بلندی تپه‌ها و یا در حال پرواز بر فراز آسمان ببینند. آن‌ها از پرنده‌ها عکس می‌گیرند و نقاشی می‌کنند و می‌روند.
bird watcher ها به پرنده‌ها آسیب نمی‌رسانند. آن‌ها آرام‌ترین و کم دخل و تصرف‌ترین گردشگران هستند. پرنده‌نگرها مجبورند که آرام و ساکت باشند، زیرا با هرگونه سروصدا، پرنده‌ای که برای دیدارش هزینه و وقت زیادی را صرف کرده‌اند، از دسترسشان خارج می‌شود و این موضوع ممکن است حسرت بی‌پایانی را برایشان به همراه داشته باشد.
گردشگرانی که به پرنده‌نگر معروف هستند، به اقصی نقاط جهان سفر می‌کنند تا به لیست پرنده‌هایی که دیده‌اند اضافه کنند و در این میان پرنده‌های نایاب برایشان ارزش بیشتری دارد.
از این لحاظ، ایران برای این گونه از گردشگران جذابیت‌های فراوانی دارد. با 517 گونه پرنده شناسایی شده در ایران که به گفته کارشناسان معادل تمام گونه پرنده‌های اروپاست، ایران یکی از بهترین مکان‌ها برای bird watcher ها قلمداد می‌شود.
هر پرنده‌نگر برای دیدار از پرنده‌های ایران ممکن است روزانه از هزار تا هزار و500 دلار خرج کند تا یک گونه جدید را ببیند.
bird watching در دنیا برخلاف کشور ما، خیلی خاطرخواه دارد. در سال 2002 در آمریکا و آمریکای شمالی، مردم حدود 17 میلیارد دلار پول خرج کردند تا در تورهای bird watching شرکت کنند.
در کشورهای اروپایی، به ویژه هلند ایستگاه‌های رادیویی وجود دارند که مدام در رابطه با پرندگان مهاجر و مسیر مهاجرت آن‌ها برای مردم خبر ارسال می‌کنند.
هر ساله، جشنواره‌های متفاوت برای استقبال و بدرقه پرندگان مهاجر برگزار می‌شود. به بچه‌ها یاد می‌دهند که منتظر آمدن پرنده‌ها باشند و به کسانی که اولین پرنده مهاجر را می‌بینند، جایزه می‌دهند.
در اروپا کمتر آدمی پیدا می‌شود که عضو یک کلوب یا NGO در رابطه با پرندگان نباشد. تعداد مجلات، بولتن‌ها و روزنامه‌‌هایی که در زمینه پرنده‌ها چاپ می‌شود شاید از تعداد روزنامه‌های کشور ما بیشتر باشد.
جالب این است که در کشورهایی همچون انگلیس، اتریش و آلمان به اندازه طرفداران فوتبال، پرنده نگر وجود دارد.
اقلیم ایران به خودی خود دارای تالاب‌های بسیاری است که پرندگان مهاجر را به سمت خود می‌کشانند، با این حال مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند و شاهد نابودی این تالاب‌ها و در نتیجه زیست‌گاه پرندگان بومی و تغییر مسیر پرندگان مهاجر هستیم.
از آن طرف کشورهایی همچون امارات متحده عربی در پی این هستند که جنگل‌های حرا پرورش دهند تا پرندگان مهاجر را به سمت خود بکشانند و از این راه نیز در پی جذب توریست‌ها هستند. امیدواریم با توجه به مطالب فوق، کارشناسان، دست‌اندرکاران و متولیان گردشگری به پتانسیل فوق‌العاده برای جذب گردشگران پرنده‌نگر به ایران توجه کنند و در فکر معرفی پرندگان ایران از راه‌های متفاوت باشند.
موضوع بسیار مهم این است که گردشگران پرنده‌نگر همچون بقیه گردشگران به زیرساخت‌های گردشگری چندان اهمیت نمی‌دهند. آن‌ها بیشتر اوقات خود را در دل طبیعت می‌گذرانند و موضوع هتل و حمل و نقل و رستوران خیلی برایشان جذاب نیست. آن‌ها تنها به یک راهنمای کاربلد و سکوت احتیاج دارند.
