اسامه بنلادن، رهبر تحت تعقیب القاعده به واحدهای زیرمجموعه این گروه فرمان داده اقدام به طراحی و انجام عملیات علیه منافع ایالاتمتحده در سراسر جهان کنند.
بوش بلافاصله پس از انتشار این سند سعی کرد از آن به عنوان حربهای سیاسی علیه دمکراتها استفاده کند.
او یک روز پس از آن طی نطقی در مراسم آغاز به کار دوره جدید آکادمی گارد ساحلی آمریکا در نیولاندن در ایالت کانکتیکات گفت: سؤالی که باید از رهبران منتخب این کشور پرسیده شود این که آیا خطر پیروزی القاعده در عراق را درک میکنند ویا هر آنچه برای جلوگیری از این تهدید لازم باشد را انجام میدهند.
وی افزود: القاعده دشمن شماره یک دمکراسی نوپای عراق است و این گروه را باید دشمن شماره یک ایالاتمتحده نیز دانست و به همین دلیل است که باید القاعده در عراق مغلوب شود.
رئیسجمهور آمریکا در ادامه اظهارات خود مخاطراتی را که خارج کردن اسناد طبقهبندی شده از زمره اسناد محرمانه به همراه دارد برشمرد و یادآورشد بنلادن، به ابومصعب زرقاوی، رهبر پیشین القاعده عراق اجازه داده از پایگاههای این گروه در عراق حملاتی را علیه ایالاتمتحده ترتیب دهد.
بوش که از دیرباز ادعا داشته خروج نیروهای آمریکایی از عراق فضای وسیعی برای رشد فعالیتهای القاعده در این کشور فراهم میآورد برای اولین بار در این نطق اعلام کرد بنلادن به حمزه ربیعه، از دستیاران ارشد خود دستور داده با همکاری زرقاوی روی حملات مشابه به منافع ایالاتمتحده در سراسر جهان کار کند.
اطلاعاتی که اکنون در این مورد ارائه میشود پیش از این و در سال 2005 در یکی از بولتنهای آژانس امنیت داخلی منتشر شده بود. فرانسیس تاونسند، هماهنگکننده ضدتروریسم کاخ سفید ادعا دارد اسنادی که هفته گذشته از زمره اطلاعات طبقهبندی شده خارج شدند با توجه به کشته شدن همه عوامل دخیل در آن در اختیار عموم قرار داده شد اما واقعیت چیز دیگری است.
این سند درست مقارن با زمانی که کاخ سفید درگیر مذاکراتی سخت و نفسگیر با کنگره بر سر متمم بودجه نظامی درخواستی بوش برای عملیات نظامی در عراق بود، انتشار یافت.
صبح چهارشنبه بود که دمکراتهای کپیتولهیل تحت فشار تهدید وتوهای مداوم بوش از پافشاری بر خواسته خود برای تدوین جدول زمانی عقبنشینی نیروهای آمریکایی از عراق در قبال تصویب متمم بودجه در خواستی کاخ سفید دست کشیدند اگر چه هر بار که دمکراتها در رأیگیری پیاپی سعی کردند جمهوریخواهان را با خود همراه سازند تعداد آرایی که به نفع دولت به صندوقها ریخته شد، کاهش یافت.
این در حالی است که در بغداد، جایی که میراث مسموم زرقاوی همه تلاشها برای مهار خشونتها را تحتالشعاع خود قرار داده است احتمالاً افشاگریهای بوش که در آن ناآرامیهای عراق به تروریسم بینالمللی پیوند داده شده با واکنش خاصی روبهرو نخواهد شد.
در بهترین شرایط برخی عراقیها موضوع را از این زاویه میبینند که اگر زرقاوی از دستورات و راهنماییهای بنلادن پیروی میکرد و حملات بیشتری را در خارج از قلمرو عراق ترتیب میداد، این امکان وجود داشت که اندکی از مأموریت مرگبارش در این کشور منحرف شده و مجالی برای تنفس عراقیها فراهم میآمد.
واقعیت این است که تاکنون هیچ گواهی که مؤید جاهطلبیهای زرقاوی در فراسوی مرزهای عراق باشد، بدست نیامده است. بمبگذاریهای نهم نوامبر2005 در امان، پایتخت اردن یک استثنا بود اما عراقیها آن را ناشی از یکگرایش شخصی میدانستند.
زرقاوی اردنی بود و در دوران جوانی از سوی دولت اردن مدتی به زندان افتاده بود. حتی اگر زرقاوی به واقع در حال برنامهریزی برای انجام حملاتی در خارج از عراق بوده هم قطعاً این مسأله سرعت و گستره حملات مرگبار او در این کشور را کاهش نداده بود.
23 می