براساس گزارش میلآنلاین، این تحقیقات در مرکز فضایی جانسون هیوستون برگزار خواهد شد و داوطلبان برای دوهفته در این مرکز اقامت خواهند داشت و فعالیتهای روزانه خود را انجام خواهند داد درحالی که محققان وضعیت عادی بدن آنها تحت نظر خواهند داشت.
پس از آن داوطلبان باید برای 70 روز برروی تختی دراز بکشند، درحالی که هرروز 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی خواهند داشت. طی این 70 روز داوطلبان میتوانند بازی کنند،کتاب بخوانند،به اینترنت دسترسی داشتهباشند و یا تلویزیون تماشا کنند و همچنین اقوام آنها نیز اجازه ملاقات خواهند داشت و غذای کافی برای حفظ تناسب اندام داوطلبان نیز برای آنها تامین خواهد شد. داوطلبان حتی میتوانند زمانی که دراز کشیدهاند استحمام کنند.
تنها زمانی که به داوطلب اجازه حرکت کردن دادهخواهد شد زمانی است که دانشمندان تغییرات ایجاد شده در استخوانها، ماهیچهها، چرخش خون و سیستم ایمنی بدن را مورد مطالعه قرار خواهند داد.
داوطلبان در همان حالت درازکش نیز میتوانند با استفاده از تجهیزات ویژهای ورزش کنند. پس از پایان 70 روز، دورهای 14 روزه بازتوانی برای بازگردادن بدن به شکل اولیهاش در نظر گرفته شدهاست.
خلاء روی بدن فضانوردان اثرات زیادی به جا میگذارد، جریان خون به سوی صورت و دستها هدایت میشود و صورت پفآلود میشود، قد بلندتر میشود، باعث از بین رفتن بافت ماهیچهها و در نتیجه کاهش وزن بدن شده و عروق و ماهیچههای پاها را ضعیفتر میکند.
اما جدیترین اثر خلاء روی بدن انسان تخریب استخوانها است که با طولانی شدن مدت اقامت در ایستگاه فضایی، به واسطه از دست دادن کلسیم بدن، افزایش پیدا میکند. میزان این تخریب در فضانوردان 10 برابر بیشتر از افرادی مسنی است که به پوکی استخوان مبتلا هستند. از این رو است که مطالعه برروی اثرات خلاء برروی بدن انسان یکی از اصلیترین تحقیقات ناسا طی 25 سال گذشته بودهاست.