با نگاهی کوتاه به عرصههای مختلف هنری در دوران 8 سال دفاعمقدس، اعم از ادبیات، سینما، نقاشی، موسیقی و... میتوان دریافت که بهترین و برترین آثار هنری در ژانرهای مختلف، متعلق به زمان جنگهای دفاعی و مقدس است. بر این اساس دفاعمقدس ما نیز منبع سرشار و پایانناپذیری برای خلق آثار هنری برتر و متعهد بوده است.
در شرایط کنونی نیز اگر بخواهیم صحنههای به یاد ماندنی جنگ و دفاعمقدس برای نسلهای آینده ماندگار بماند، باید آن رشادتها، شهادتها و جانبازیها را در قالبهای مختلف هنری، به دور از شعارزدگی و سطحینگری تولید کنیم تا نسلهای بعد بدانند که برای حفظ این سرزمین چه عزیزانی جان و مال خویش را در طبق اخلاص نهادهاند و این مهم میسر نمیشود مگر اینکه درباره جنگ، فیلمهای برتر، شعرهای پرمحتوا، داستانهای پرشور و نقاشیهای پرجاذبه ساخته و پرداخته شود. البته در عرصه ادبیات داستانی اگر چه در طول سالهای جنگ، پارهای مصلحتها، مانع از آن بود که نویسندگان نیز همانند فیلمسازان، دست روی پارهای جنبههای تلخ جنگ بگذارند. بعد از جنگ اما فرصتی فراهم آمد تا نویسندگان دست روی واقعیتهای کمتر پرداختهشده جنگ بگذارند و آنها را نیز منتشر کنند. اما با این حال نمیتوان جنبه دفاعی جنگ ایران و ابعاد اعتقادی و روحانی آن را (در میان رزمندگان) فراموش کرد که تفاوتهای بسیاری با دیگر جنگها برای آن رقم زده بود.
باید این واقعیت را پذیرفت که دوران 8 سال دفاعمقدس سرشار از اتفاقات ریز و درشتی است که میتوانست و میتواند دستمایه ادبیات داستانی ما قرار بگیرد چراکه ایستادگی مردم ایران از پتانسیل بسیار بالایی برای نوشتن اثری پر از کشش و هیجان جهت جذب مخاطب برخوردار بوده است؛ واقعهای که با توجه به تأثیر عمیقش در تاریخ معاصر ایران و همچنین بازتاب آن در زندگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی مردم این دیار همچنان میتواند سالهای سال، دستمایه هنرمندان ایرانی در عرصههای مختلف باشد. همانگونه که شاهد بودیم در دیگر کشورهای جهان نیز اتفاقاتی چون جنگ جهانی اول و دوم و حتی جنگهای دیگری که طرفهای درگیر در آن کم تعداد بودهاند نیز در ادبیات و سینما بارها و بارها مورد استفاده قرار گرفتهاند. برابر آمارهای موجود پس از جنگ جهانی دوم شمار فیلمهایی که ساخته و داستانهایی که نوشته شد حتی از اندازه روزهای جنگ هم فراتر رفت. اما در کشور ما با گذشت 25سال از پایان جنگ، بهرغم اینکه در حوزه ادبیات آثار بسیاری درباره دفاعمقدس نوشته شده، هنوز جای آثاری شاخص در گونه ادبیات دفاعمقدس خالی است. البته نباید این واقعیت را نیز نادیده گرفت که در سالهای اخیر عرصه دفاعمقدس از نویسندگان خوبی برخوردار بوده است که بهدلیل سالها کسب تجربه در زمینه داستاننویسی، از آن خامدستیهایی که در دهه60 و اوایل دهه70، در میان نویسندگان این حوزه شاهد بودیم، دور شدهاند و حالا که این حوزه با استقبال خوب مخاطبان روبهرو شده است، باید از این فرصت استفاده کرده و این تجربهها را در جهت خلق آثاری ماندگار برای آیندگان بهکار گرفت.