به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حجتالاسلام والمسلمین محسن قرائتی در مراسم افتتاحیه بیست و دومین دورهی مسابقات برنامهی درسهایی از قرآن خاطرنشان کرد: این برنامه از یک کلاس درس شروع شد و امروز به همهی ایران رسیده است به طوری که چند میلیون نفر پای تلویزیون مینشینند و نگاههایشان جدی شده است. به طوری که به این برنامه دل میدهند و مخاطبین ساده به مخاطبین جدی تبدیل شده است.
وی در آغاز بیست و دومین دورهی مسابقات برنامهی درسهایی از قرآن با موضوع جدی گرفتن و برکات قلم به ایراد سخنرانی پراخت و گفت: 40 سال پیش به دیدن یکی از علما در زندان شاه رفتم و از ایشان خواستم که نصیحتی برای من بگوید ایشان گفت: چیزی یادم نمیآید و همین که چیزی یادم نمیآید بزرگترین درس است. پس برو برای مباحث مختلف و مطالبی که میشنوید دفتری تهیه کن و همهی آنها را بنویس. و من از آن زمان این کار را شروع کردم و امروز این دفترچهها تبدیل به کتاب، سیدی، نرم افزار و کتابهای گوناگون شده است.
این استاد درسهایی از قرآن خاطرنشان کرد: توصیهی من نیز به شما جوانان این است که هرچه شنیدید و خواندید بنویسید و من همان توصیهی آن عالم را به شما میکنم و البته توصیهام این است که اگر مجموعهای یا اثری تولید کردید تلاش نکنید که به آن قفل بزنید یا حق تالیف بگیرید سعی کنید آن را به دیگران منتقل کنید و دراختیار سایرین قرار دهید.
قرائتی با اشاره به آیهای از قرآن کریم که خداوند در آن به قلم قسم خورده است، افزود: بزرگترین آیات قرآن آیات حقوقی هستند که توصیه میکنم اگر داد و ستدی انجام دادید آن را بنویسید و اگر بلد نیستید به کاتب بگویید برای شما بنویسد و این اهمیت نوشتن و ثبت کردن را به ما نشان میدهد.
وی خاطرنشان کرد: نقش قلم اتصال قرنها و تجربهها، بیدار کردن شخص از خواب غفلت و به عنوان سند رسمی مطرح است و خداوند 3 صدا را دوست دارد. یکی صدای چرخ پیرزنی که آن را برای ریسیدن نخ میچرخاند، دیگری قلم دانشمند و سومی صدای پای سرباز. و اینجا نیز اهمیت قلم برای ما مشخص میشود.
رییس ستاد اقامهی نماز با تاکید بر استمرار بر نوشتن و دوری از تکلف و لفاظی در نوشتن کتاب و مقالات گفت: متاسفانه بسیاری از امورات ما امروزه از هویت اصلی خود خارج شدهاند، به عنوان مثال در گذشته منارههای مسجد را میساختند تا شخصی بالای آن برود و اذان بگوید اما اکنون منارههای بسیار بلند میسازند که نه کسی بالای آن اذان میگوید و نه اگر کسی آنجا اذان بگوید پایین کسی آن را میشنود. پس این به چه دردی میخورد. بسیای از امورات ما نیز مثل این مساله است. متاسفانه آنقدر قلم و کاغذ برای مطالب به درد نخور و اضافی هزینه میشود که جای حیف دارد.
قرائتی با بیان اینکه «مراکز آموزشی و علمی ضامن عمر مردم هستند» گفت: هرچه میخوانیم و مینویسیم باید از 4 حالت برخوردار باشد یا باید واجب باشد و یا مستحب و یا مشکل فرد و یا مشکل جامعه را حل کند. حال اینکه ما مسابقه برگزار کنیم و از دانشآموز بپرسیم که آیا میدانید تبر حضرت ابراهیم (ع) کجاست؟ درست است؟ ما باید ببینیم حضرت ابراهیم (ع) چه کرد.
وی با گله از موسسات مذهبی تصریح کرد: چرا سیدیها و نرم افزارها را قفل میکنیم. چرا باید پایاننامهها و کتابهای ما قفل باشند و کسی نتوانند از آنها استفاده کنند. بله درست است جلوی سوء استفاده را بگیرید اما آنها را قفل نکنید. ای کاش آنهایی که در دانشگاهها و حوزهها درس میخوانند هر چه یاد میگیرند برای دیگران نقل کنند.
نمایندهی مقام معظم رهبری در امور قرآنی همچنین اظهار کرد: بیایید به کارهایمان رنگ الهی بدهیم، هر چه میشنویم و میخوانیم بنویسیم، چاپ کنیم، منتشر کنیم، آنها را قفل نکنیم و حق تالیف نگذاریم تا همگان بتوانند از این مطالب استفاده کنند.
قرائتی همچنین در بخشی از صحبتهای خود گفت: دیروز از تلویزیون جملهی قشنگی شنیدم که گفت شاید ما بتوانیم آمریکا را ببخشیم اما نمیتوانیم جنایات و اقدامات آنها را فراموش کنیم.