معاون سابق سازمان خصوصی‌سازی در گفت‌وگو با بورس نیوز اعلام کرد: با شروع معاملات بلوکی در بورس تهران به‌تدریج بررسی ارزش جایگزینی شرکت‌ها برای فعالان بازار سرمایه اهمیت بیشتری یافت. این امر در حالی در صنعت پالایشی مورد توجه قرار گرفت که در حال حاضر سهام بسیاری از شرکت‌های فعال آن در قیمت‌هایی فراتر از نسبت قیمت به عایدی هر سهم معقول آنها مورد معامله قرار می‌گیرد.
غلامی ادامه داد: توجه به ارزش جایگزینی شرکت‌ها به شیوه‌ای که اکنون مورد توجه فعالان بازار سرمایه و جهت ارزیابی ارزندگی سهام پالایشی‌ها قرار گرفته، امری غیرمنطقی و نادرست است.
این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به ارزش جایگزینی یک پالایشگاه فرضی با ظرفیت تولید 80هزار بشکه نفت گفت: در حال حاضر تأسیس یک پالایشگاه با ظرفیت تولید 80هزار بشکه نفت، هزینه‌ای حدود 800میلیون یورو دارد که درصورت تسعیر این مبلغ با نرخ یوروی آزاد به قیمت هر یورو 4000تومان، ارزش جایگزینی حدود 3200میلیارد تومان برای آن رقم به‌دست می‌آید. به‌عبارت بهتر ارزش جایگزینی یک پالایشگاه 80هزار بشکه‌ای رقمی معادل 3200میلیارد تومان است.
غلامی ادامه داد: به‌دلیل نگاه اشتباه فعالان بازار سرمایه به موضوع ارزش جایگزینی و توجه بیش از اندازه به آن در صنعت پالایشی، به جز سهام شرکت پالایش نفت تهران مابقی سهام شرکت‌های این گروه در قیمت‌هایی بیش از ارزش جایگزینی خود مورد دادوستد قرار می‌گیرند که این امر خود بیانگر شیوه نادرست ارزشگذاری سرمایه‌گذاران در این گروه است.
معاون سابق سازمان خصوصی‌سازی با اشاره به‌دلیل رشد بیش از اندازه قیمت برخی از سهام در بورس گفت: رشد فزاینده قیمت بسیاری از صنایع در بازار بورس در وهله اول به‌دلیل عدم‌ارزشگذاری صحیح سهام توسط سرمایه‌گذاران و توجه نکردن به قابلیت رشد سودآوری شرکت‌ها و نسبت قیمت به عایدی هر سهم بوده و در وهله بعدی هجوم نقدینگی به سمت بازار سرمایه دیگر عامل اثرگذار در این امر است.
او با مخرب خواندن حجم نقدینگی اینچنینی گفت: طی سال‌جاری با سکون نسبی در بازارهای موازی بورس، حجم عظیمی از نقدینگی در جامعه به سمت بازار سرمایه سوق پیدا کرده از همین رو این نقدینگی موجب می‌شود تا تقاضای سهام از عرضه آن پیشی گرفته و قیمت‌ها را بالاتر از ارزش ذاتی آنها قرار دهد به‌گونه‌ای که تنها طی چند‌ماه ارزش بازاری یک صنعت همچون صنعت پالایشگاهی رقمی فراتر از ارزش جایگزینی آن می‌شود.
غلامی با بیان راهکارهای کنترل این حجم از نقدینگی اعلام کرد: به‌طور قطع حجم نقدینگی فعلی درصورتی می‌تواند موجب رشد واقعی بازار سرمایه و حفظ قیمت‌ها در محدوده منطقی شود که از یک‌سو شرکت‌ها از طریق افزایش سرمایه و تأمین مالی به وسیله بازار سرمایه اقدام به گسترش و توسعه فضای تولید خود کنند تا بدین صورت نقدینگی موجود، موجب رشد سودآوری شرکت و توان تعدیل قیمت سهام آن شود و از سوی دیگر با افزایش شرکت‌های پذیرفته شده در بورس و گسترش بازار سرمایه، موجب تقسیم مناسب نقدینگی میان شرکت‌ها شویم.
