دکتر شهرام امیرمرادی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره گیاه دارویی سنبل‌الطیب گفت: سنبل‌الطیب یا علف گربه، با نام علمی(valerianaOfficinalis)، گیاهی است علفی و چند ساله که ساقه آن به طور عمودی تا ارتفاع دو متر رشد می‌کند.
وی ادامه داد: این گیاه بصورت وحشی در جنگل‌های کم درخت در حاشیه جویبارها، گودال‌ها همچنین در بیشتر مناطق آسیا و ایران می‌روید، گل‌های این گیاه به رنگ سفید یا صورتی و بصورت خوشه‌ای است.
این متخصص اکولوژی گیاهان زراعی و دارویی علت نامگذاری این گیاه را با عنوان «علف گربه» این گونه تشریح کرد: این گیاه دارویی دارای بوی مطبوعی است و گربه بوی این گیاه را از فاصله دور تشخیص داده و در اطراف آن جست‌وخیز می‌کند.
وی گفت: قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی که بیش از سه سال عمر دارد استفاده می‌شود.
امیرمرادی ضمن بیان اینکه سنبل‌الطیب دارای طعم تلخ ولی خوشبو و معطر است، ادامه داد: این گیاه پس از خشک شدن به رنگ قهوه‌ای در می‌آید، همچنین عطر آن پس از خشک شدن بیشتر می‌شود.
این متخصص گیاهان دارویی، سنبل‌الطیب را بومی اروپا و قسمت‌هایی از آسیا دانست و افزود: در حال حاضر این گیاه در آمریکای شمالی نیز کاشته می‌شود.
وی ادامه داد: اگر چه سنبل‌الطیب به صورت خودرو در جنگل‌ها رشد می‌کند، اما این گیاه برای مصارف دارویی نیز کشت می‌شود همچنین طبق تحقیقات انجام شده، انواع وحشی آن دارای خواص بیشتری است.
امیرمرادی گفت: بیشترین قسمت مورد استفاده این دارو برای مصارف درمانی، ریشه آن است.
وی افزود: ریشه گیاه سنبل‌الطیب دارای اجزای مختلفی بوده و می‌توان به روغن‌های فرار مثل «والریک‌اسید»، «آلکالوئیدها» و آمینواسیدهای آزاد مثل «گاما آمینوبوتیریک اسید»، «تیروزین»، «آرژنین» و «گلوتامین» اشاره کرد.
امیرمرادی گفت: نام اسید آمینه «والین» را از روی این گیاه انتخاب کردند و «والرنال» و «اسید والرنیک» از قوی‌ترین ترکیبات آرام‌بخش موجود در سنبل‌الطیب هستند.
این متخصص گیاهان دارویی در خصوص ترکیبات شیمیایی این گیاه دارویی تصریح کرد: ریشه سنبل‌الطیب حاوی یک درصد اسانس است که این اسانس درریشه تازه گیاه بیشتر است و به تدریج که ریشه خشک می‌شود مقدار اسانس آن کاهش یافته ولی بوی آن قوی‌تر می‌شود همچنین اسانس تازه این گیاه به رنگ سبز مایل به زرد است ولی در طول زمان غلیظ می‌شود.
وی افزود: اثر دارویی ریشه تازه سنبل‌الطیب، سه برابر ریشه خشک شده آن است، این گیاه دارویی باید در حرارت کم خشک شود زیرا اثر دارویی آن در حرارت بالا از بین می‌رود.
امیرمرادی ضمن بیان اینکه ریشه سنبل‌الطیب از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است، خواص مهم این گیاه دارویی را اینگونه تشریح کرد: این گیاه دارویی اثر ضد تشنج دارد و در رفع ناراحتی‌های عصبی و هیستری مفید است همچنین ضداسپاسم، آرام‌بخش و تب‌بر است.
وی ادامه داد: ریشه سنبل‌الطیب در معالجه صرع، بیماری مالیخولیا و میگرن اثر مفید داشته و در درمان بی‌خوابی موثر است.
این متخصص گیاهان دارویی از دیگر خواص ریشه سنبل‌الطیب به ضد کرم معده و روده بودن آن اشاره کرد و افزود: این گیاه دارویی گاز معده و درد آن را از بین برده، سکسکه مداوم و استفراغ را برطرف کرده و دهان را خوشبو می‌کند.
وی در ادامه گفت: سنبل‌الطیب برای برطرف کردن دلهره، تشویش و نگرانی می‌تواند مفید باشد و اگر گرد سنبل‌الطیب روی زخم‌ها پاشیده شود می‌تواند درد را التیام دهد.
امیرمرادی افزود: این گیاه دارویی در برطرف کردن درد سیاتیک موثر بوده همچنین ترشح ادرار را زیاد می‌کند، درد سینه را برطرف کرده و در معالجه مرض قند موثر است.
