به گزارش خبرگزاری مهر، فلسفه قیام ابی عبدالله الحسین (ع) را در سخنان آن حضرت، در آغاز حرکت از مدینه و موضع‌گیری‌های ایشان در برابر حوادثی که در منزلگاه‌های میان راه روی داده است، می‌توان یافت.
چون معاویه در سال 60 هجری قمری مرد، یزید به والی مدینه دستور داد تا از امام حسین بیعت بگیرد. وقتی ولید بن عقبه، والی مدینه از امام خواست با یزید بیعت کند، امام یک شب مهلت خواست و در شب بعد امام همراه اهل بیت خود به سوی مکه روانه گردید. گفتنی است امام مسیر اصلی مکه را در پیش گرفت و چون گفتند که از بیراهه برویم نپذیرفت.
سوم شعبان سال60ه‍ق، امام به مکه رسیدند. و چون خبر مرگ معاویه به اهل کوفه رسید و دانستند که امام از بیعت با یزید امتناع فرموده، همه در خانه سلیمان بن صرد خزاعی جمع شده و به امام نامه نوشتند که به کوفه بیاید و رهبری آنان را به دست گیرد.
چون نامه‌ها و پیک‌های کوفیان زیاده از حد گردید. امام مسلم بن عقیل، پسر عموی خود را بعنوان نماینده به کوفه فرستاد و هنگامی که مسلم به کوفه رسید و اجتماع مردم را دید و همگی به او دست بیعت دادند. او به امام پیغام داد که به سوی کوفه حرکت کند.
امام حسین(ع) هشتم ذی الحجه پیش از مراسم حج از مکه خارج شد.چون امام به منطقة حاجر می رسد قیس بن مسهّر را برای بررسی اوضاع به کوفه گسیل می کنند. اما وقتی سپاه کوچک اما با عظمت امام به منطقه ثعلبیه می رسد. عده ای خبر شهادت مسلم بن عقیل را به ایشان می دهند.
بررسی حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا، موضوع این نشست است. این نشست، با حضور خانم دکتر پروین‌دخت اوحدی حائری روز یکشنبه 12 آبان ماه، از ساعت 16 تا 18 در محل پژوهشکده تاریخ اسلام برگزار خواهد شد.
پژوهشکده تاریخ اسلام در خیابان توانیر، خیابان رستگاران، کوچه شهروز شرقی، پلاک9 واقع است.
