براساس گزارش فاکس‌نیوز، به گفته متخصصان احتمال دارد این ماهواره مرده اواخر شب یکشنبه یا صبح روز دوشنبه با نقطه‌ای نامشخص و غیرقابل پیشبینی از زمین برخورد کند، به گفته متخصصان هیچ راهی وجود ندارد که بتوان منطقه برخورد این زباله بزرگ فضایی با زمین را تعیین کرد.
ماهواره GOCE اروپا یا کاوشگر چرخش‌های اقیانوسی ماه گذشته به دلیل اتمام سوخت از کار افتاد و مسیر سقوط به سوی زمین را آرام آرام در پیش گرفت. این ماهواره برای انجام ماموریت خود در ارتفاع بسیار کمی از زمین، 260 کیلومتری، پرواز می‌کرد،فاصله این ماهواره تا زمین به اندازه‌ای کم است که از لبه‌های اتمسفر زمین نیروی گرانش را برروی خود احساس می‌کند.
با این‌همه با کمک وب‌سایت ردیاب ماهواره‌ای N2YO.com می‌توان حرکت این ماهواره را دیده و مسیر سقوط آن را از میان آسمان مشاهده کرد.
مشخص کردن اینکه یک ماهواره چه زمان و در چه موقعیتی با زمین برخورد می‌کند، نیازمند دانشی بسیار پیچیده و دقیق است. برای محاسبه مدار حرکت این ماهواره N2YO.com با استفاده از اطلاعات مرکز کنترل فضایی نیروی هوایی آمریکا الگوریتم‌هایی را اجرا کرده و با تطبیق دادن آنها با داده‌های نقشه‌های گوگل مسیر را مشخص کرد. به گفته مارک هاپکینز رئیس انجمن ملی فضایی آمریکا این ماهواره یکی از معدود ماهواره‌ها با مدار قطبی است و تقریبا می‌تواند در هرنقطه‌ای از زمین فرود بیاید.
پس از ورود به اتمسفر ماهواره در 25 تا 45 تکه متلاشی خواهد شد و بزرگترین قطعه نیز وزنی در حدود 90 کیلوگرم وزن خواهد داشت. احتمال اینکه تمامی این قطعات در یکی از اقیانوس‌های زمین فرود بیایند بسیار زیاد است. طول این ماهواره حدود 5 متر بوده و وزن آن یک سوم وزن خودروی شورلت ساب‌اربان است.
ارتفاع ماهواره GOCE تا زمین در روز جمعه 168 کیلومتر بوده‌است و انتظار می‌رود طی یک روز هشت کیلومتر کاهش ارتفاع یافته باشد.
زمانی که ماهواره‌های ناسا و روسیه در سال‌های گذشته به زمین سقوط کردند، درون اقیانوس آرام مدفون شدند و احتمال تکرار این رویداد باز هم وجود دارد، از سویی دیگر، آژانس فضایی اروپا امیدوار است بتواند دقت تخمین مکان و زمان احتمالی برخورد ماهواره با زمین را در زمان کوتاهی که پس از عبور ماهواره از اتمسفر در اختیار دارد، افزایش داده و آن را پیشبینی کند.
تاجایی که در تاریخ به ثبت رسیده، سقوط زباله‌های فضایی تاکنون نتوانسته به انسان‌ها آسیبی وارد کند، زیرا بیشترین بخش زمین را آب فراگرفته و احتمال فرود زباله‌های فضایی برروی خشکی بسیار کمتر از فرود آنها در میان آب است.
