دو روز پیش مدیرعامل شرکت پست خبر داد که تعداد مشترکان ایمیل شرکت پست به 150هزار نفر رسیده است. البته ایشان اضافه کرده که قرار است در یک برنامه 100روزه ظرفیت ایمیل شرکت پست به 2میلیون نفر برسد.
درباره این خبرها نکات زیر گفتنی است:
ذکر اعداد و آمار و ارقام باید توأم با دقت باشد. نمیشود آماری که معاون فنی شرکت پست اعلام کرده ظرف مدت کمتر از 10روز اینچنین زیر و رو شود. آن هم نه 10درصد یا حتی 100درصد بلکه 750درصد!
برای ایمیلی که پولی است و بعد از ماهها از راهاندازی آن تنها 20هزار نفر داوطلب شدهاند ترسیم چشمانداز کوتاهمدت 100روزه برای رسیدن به عدد 2میلیون نفر، غیرواقعی است. اگر مسئله صرفا در حد ترسیم چشمانداز باشد ایرادی نیست، اما مبتنی بر این هدف، پول خرج ظرفیتسازی میشود. در همان برنامه تلویزیونی معاون شرکت پست اذعان کرد که برای راهاندازی این ایمیل تاکنون 20میلیارد تومان هزینه شده است. این هزینه صرفا بازدهی در حد 20هزار نفر مشترک داشته است که از نظر اصول کار حرفهای، شکستی مطلق به شمار میرود.
آیا برای جذب 2میلیون نفر هم قرار است چنین هزینههایی شود؟
ایمیل ملی، یکی از سرویسهای وب پایه پروژه بزرگتری به نام اینترنت ملی یا همان شبکه ملی اطلاعات است. خود این پروژه هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد. این پروژه محصول تفکر تهدیدانگارانه محیط اینترنت است؛ پروژهای که کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات هم به آن انتقادات فراوان دارند.
اخیرا شورایعالی فضای مجازی به ریاست دکتر روحانی تشکیل جلسه داد، وی این شورا را مأمور بررسی ابعاد شبکه ملی اطلاعات کرد. بهتر است شرکت پست برای توسعه ظرفیت یک طرح شکست خورده دست نگه دارد تا تکلیف پروژه اصلی و مادر مشخص شود. شاید تا آن موقع نهتنها تکلیف ایمیل پست بلکه تکلیف سایر ایمیلهای ملی مانند ایران داتآی آر و چاپار نیز که توسط 2نهاد سازمان فناوری اطلاعات و شورایعالی اطلاعرسانی راهاندازی شده مشخص شود و نیازی به سرمایهگذاری جدید روی این پروژه نباشد.
می گویند دولت تاجر خوبی نیست، ورود دولت به عرصه مدیریت و کارفرمایی فناوری اطلاعات آن هم در حد سرویسهای عمومی مانند ایمیل، به نفع و صلاح جامعه و خود وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیست و بهتر است دولت پای خود را از این حوزه بیرون بکشد بهویژه در شرایطی که حتی فعالیتهای بزرگتری در این وزارتخانه مانند امور مخابراتی نیز به بخش خصوصی سپرده شده است.
اگر همین 20میلیارد تومان به بخش خصوصی داده میشد با آن دهها سرویس مشابه پست داتآی آر راهاندازی میکردند و صدها شغل نیز ایجاد میشود.حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات قوانین و مقتضیات خاص خود را دارد، ورود به این حوزه با قوانین دنیای واقعی و فیزیکی امکان پذیر نیست. در هیچ جای دنیا برای ایجاد ایمیل، بهصورت حضوری به دفاتر دولتی مراجعه و یا از افراد اسناد هویتی تقاضا نمیکنند.