در این دوره نه‌تنها دست هیچ نویسنده‌ای به 110سکه مصوب نرسید بلکه در بخش داستان هیچ نویسنده‌ای اثرش به‌عنوان شایسته تقدیر هم معرفی نشد. این در حالی است که سال‌های گذشته این گمان می‌رفت که داوران به‌دلیل بالا بودن قیمت سکه، سختگیرانه‌تر به قضاوت درباره آثار می‌پردازند. اما دبیر جایزه جلال اعلام کرد: ما هیچ ملاحظه دیگری به‌جز ارزش علمی اثر را مدنظر قرار ندادیم و اثری را که امتیاز لازم را کسب نکرده بود معرفی نکردیم و هیچ اصراری هم برای معرفی آثار نداریم. همچنین در بخش نقد ادبی نیز هیچ اثری برگزیده نشد و کتاب «سبک‌شناسی نظریه، رویکردها و روش‌ها» تالیف محمود فتوحی به‌عنوان اثر شایسته تقدیر معرفی شد. اما در حوزه تاریخ نگاری 2 اثر به‌صورت مشترک شایسته تقدیر شدند. کتاب «اجتماعیون و عامیون» تالیف سهراب یزدانی از نشر نی و کتاب «انتفاضه شعبانیه» تالیف شفاءالدین تبرائیان انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی در این مرحله انتخاب شدند. از سوی دیگر بخش مستندنگاری نیز اثری را به‌عنوان برگزیده معرفی نکرد و تنها کتاب «نبرد طریق‌القدس» تالیف امیر رزاق‌زاده از انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌مقدس را به‌عنوان شایسته تقدیر معرفی کرد.
در آیین اختتامیه این جایزه مجید حمید‌زاده، دبیر علمی جایزه جلال درباره عدم‌معرفی آثار منتخب در برخی گروه‌ها ابراز داشت: داوران در شاخه‌های داستان، نقد ادبی و مستندنگاری و تاریخ‌نگاری زیرنظر هیأت علمی تمامی آثار را مورد ارزیابی قرار دادند و 39اثر به مرحله دوم داوری‌ها راه یافت که از این 39اثر 4اثر انتخاب شدند البته در حوزه داستان منتخب و برگزیده نداریم اما در حوزه نقد ادبی، تاریخ‌نگاری و مستندنگاری منتخب و برگزیده وجود دارد.
وی با ارائه گزارشی از این دوره گفت: سال 87آثار 2سال بررسی شد که در مجموع 3هزار و 517اثر ارزیابی شد در سال 88، 1850اثر، در سال89، 2هزار و 970اثر، در سال90، 4هزار و 854اثر، در سال91، 4هزار و 702اثر و در سال‌جاری یعنی سال1392، 4هزار و 138اثر به دبیرخانه واصل شده است.
به گفته دبیر جایزه جلال داوران این جایزه زیرنظر هیأت علمی این جایزه شامل: آقایان رسول جعفریان، عباس سلیمی نمین، محمد‌کاظم بیگی، محمدی بدر، احمد شاکری، منوچهر اکبری، یحیی طالبیان، عباسعلی وفایی و راضیه تجار که از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی حکم داشتند، کار ارزیابی آثار این دوره از جایزه جلال را انجام دادند.
وی همچنین با اشاره به رابطه میان ارزش مالی این جایزه (110سکه تمام بهار آزادی به هر برگزیده) و انتخاب آثار برتر گفت: آثاری که بین 90تا 100امتیاز را بگیرند به‌عنوان برگزیده و آثاری که بین 80تا 90امتیاز را بگیرند به‌عنوان شایسته تقدیر معرفی می‌شوند. ما هیچ ملاحظه دیگری بجز ارزش علمی اثر نداریم کما اینکه در دوره اول و دوره چهارم اثر برگزیده داشتیم و در برخی دوره‌ها هم آثار شایسته تقدیر داشتیم. بار دیگر تأکید می‌کنم که معیار و ملاک، ارزشیابی علمی اثر است.
در این مراسم همچنین سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد با ماندگار خواندن نام جلال گفت: جلال شخصیتی بود که نامش در این سرزمین مانده و خواهد ماند، چون متفاوت و متمایز بود. او نمایه‌ای از روشنفکری بومی بود که هم منظرهایش وارداتی نبود و هم مسئله‌ها و هم راه‌حل‌هایش. و اینچنین او پرچمی شد برای کسانی که می‌خواهند روشنفکر باشند اما نه از نوع گرته‌بردارانه و ترجمه‌ای محض آن. صالحی یکی از ویژگی‌های جلال را عواطف انسانی‌اش خواند و گفت: جلال به راستی یک انسان بود و این وصف کمی نیست، زیرا بسیاری در این صفت مانده‌اند. نکته دیگر شهامت و صداقت جلال بود که کم‌مانند و بی‌مانند بود. به گفته وی جلال در حوزه‌های مختلف وارد شد و در هر حوزه آثار درخشانی باقی گذاشت؛ در قصه، داستان، مقالات، خاطره، نامه‌ها و ترجمه‌ها. جلال در عمر کوتاهش نشان داد که می‌توان حیات را به عمق برد.
برگزاری نودمین سالروز تولد جلال آلاحمد
در مراسم بزرگداشت جلال آلاحمد که همزمان با نودمین سالروز تولد این نویسنده فقید در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، غلامرضا امامی نویسنده و مترجم، که به گفته خودش از 17سالگی با آل احمد آشنا بوده است و این همراهی تا زمان مرگ نویسنده ادامه داشته، نسبت به گم شدن یادداشت‌های باقی مانده از جلالآلاحمد هشدار داد و گفت: کسی که نمی‌خواهم نام ببرم و نسبتی هم با آل احمد ندارد، در شرایطی که این نویسنده وراثی دارد، 2 جلد از دست‌نوشته‌های منتشر نشده آلاحمد را حبس کرده است. این نویسنده و مترجم در بخش دیگری از صحبت‌هایش به مرور برخی از خاطراتش با آل احمد پرداخت و با بیان اینکه همه آن خاطرات را در کتاب «جلال آل قلم» مکتوب کرده است، از فضای تخریب و توهینی که در مواجهه با جلال آلاحمد و علی شریعتی در فضای جامعه شکل گرفته است، شدیدا انتقاد کرد. در ادامه حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی با بیان اینکه فرصت دیدار با جلال آل احمد را نداشته است، به مرور برخی از آشنایی‌هایش با آثار این نویسنده پرداخت و متذکر شد: اولین‌بار در عراق با نثر و قلم ایشان آشنا شدم. مدیرمسئول روزنامه اطلاعات در بخش پایانی صحبتش با خواندن بخشی از زندگی‌نامه خود نوشت جلال اظهار کرد: کتاب «سنگی بر گوری» نوشته جلال مهلت ویرایش پیدا نکرد و آن کسانی که بدون ویرایش آن متن توسط نویسنده، اقدام به انتشار آن کردند، جفای بزرگی بر آلاحمد کرده‌اند.
