یک پزشک رزیدنت 29 ساله به نام دکتر جولیو بونیس، صبح یک روز یکشنبه با درد شدید در شانه راست از خواب بیدار شد. او به خاطر نمی‌آورد که شانه‌اش ضربه‌ای دیده باشد، فعالیت فیزیکی یا ورزش خاصی نکرده بود، در سلامت هم به سر می‌برد و بیماری خاصی نداشت.
پس یک بار دیگر فعالیت‌های 24 ساعت گذشته‌اش را مرور کرد. به خاطر آورد که یک سیستم جدید بازی کامپیوتری نینتندو خریده بود، این کنسول بازی نینتندو کنترلی دارد به نام Wii remote.
این کنترل جالب نینتندو، ژیروسکوپ‌هایی در خود دارد و به این ترتیب به حرکت دست گیمرها کاملاً حساس است و به آنها اجازه می‌دهد به ویدئوی روی صفحه نمایش اشاره کنند و بازی کنند.
اتفاقاً این پزشک جوان روز قبل بازی کامپیوتری تنیس می‌کرده و با این کنترل، حسابی مشغول بوده. بر خلاف بازی تنیس واقعی، انجام بازی تنیس با این وسیله چندان محتاج نیروی بدنی و بدنی ورزیده نیست و گیم‌بازها وقتی به خود می‌آیند می‌بینند چند ساعتی مشغول بوده‌اند. تشخیص مسجل شد: بیماری این پزشک نینتندینیت Nintendinitis و یا بهتر بگوییم ویایتیت Wiiitis است.
توضیح اینکه در پزشکی هر وقت عضوی در بدن ملتهب می‌شود با افزودن پسوند لاتین itis به انتهای آن، به التهاب عضو اشاره می‌شود. حتماً شنیده‌اید که می‌گویند: آپاندیسیت، آپاندیسیت یعنی التهاب آپاندیس، به همین ترتیب به التهاب پوست می‌گویند درماتیت، به التهاب تاندون‌ها می‌گویند ، تاندونیت و ...
حالا در این مورد خاص این پزشک پسوند را به انتهای کنترل مخصوص «وی» اضافه کرد و اصطلاحی ساخت به نام «ویایتیت». از همه مهمتر گزارش موردش را در مجله NEJM هم به چاپ رساند!
درمان این بیماری ساده است: مصرف یک هفته ایبوپروفن و خودداری کامل از انجام بازی!
بر خلاف ویایتیت، نینتندینیت اصطلاح تازه‌ای نیست و گزارش‌های بسیار فراوانی از ابتلا به این عارضه تا به حال انجام شده است. با کنترل وی می‌شود گلف، بوکس، بولینگ و بیسبال هم انجام داد. در آینده احتمالاً کنترل‌ها، عضلات دیگری از بدن را هم به کار خواهند گرفت و توجه به حفظ سلامت کاربران اهمیت بیشتری را طلب خواهد کرد.
مقاله دوم از مجله پزشکی BMJ است: در پزشکی بیماری‌ای داریم به نام obstructive sleep apnea. در این بیماری مبتلایان شب‌ها بارها غالباً بدون اینکه خودشان بعداً به یاد بیاورند، تنفسشان به صورت موقت قطع می‌شود، برای یک لحظه بیدار می‌شوند، تنفسشان از سرگرفته می‌شود و مجدداً می‌خوابند. صبح روز بعد این افراد غالباً خسته‌اند و حس می‌کنند خواب با کیفیتی نداشته‌اند.
در مقاله جالب و تا اندازه‌ای عجیب که در BMJ به چاپ رسیده است، گروهی از محققین سودمندی و کارایی سازی به نام Didgeridoo را در کاهش خواب‌آلودگی روزانه این بیماران، بررسی کرده‌اند و در انتها به این نتیجه رسیده‌اند که این ساز می‌تواند تأثیر بسیار قابل توجهی در کاهش اختلالات خواب و کیفیت زندگی این بیماران داشته باشد. Didgeridoo یک ساز بادی چوبی است و در استرالیا مرسوم است.
