در این میان رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران تأکید داشت که اعداد کمی در برنامه 5ساله دوم شهرداری تهران واقعبینانه دیده شود. احمد دنیامالی به بودجه مورد نیاز برای احداث و تجهیز مترو اشاره کرد و گفت: «برای احداث و تجهیز هر کیلومتر خط مترو با احتساب خرید واگنها رقمی معادل 90تا 100میلیارد تومان نیاز است که فقط برای خرید 214رام قطار رقمی معادل 19هزار میلیارد تومان بودجه نیاز است؛
یعنی میانگین سالی 3800میلیارد تومان میشود، من سؤالم این است که آیا این رقم سالانه محقق میشود؟»میزان درآمد مطرح شده در برنامه 5ساله شهرداری نیز دیگر بحث دنیامالی بود: «میزان درآمد مطرح شده در این برنامه حدود 97هزار میلیارد تومان است. با وجود این باید توجه داشت که در بحث درآمدهای پایدار اکنون لوایحی در شورا وجود دارد که خاک میخورند و نیاز به تصویب دارد.»در ادامه این جلسه محسن سرخو، رئیس کمیته حملونقل شورای شهر تهران برنامه 5ساله دوم شهرداری تهران در حوزه حملونقل را مثبت ارزیابی کرد.
این عضو شورای شهر تهران به همین خاطر از اعضا خواست هم در برنامه 5ساله و هم بودجه سالانه دست شهرداری را باز بگذارند تا بتواند قابلیتها و توانمندیهای خود را بهکار بگیرد. وی با اشاره به اینکه شهرداری توان اجرایی و عملیاتی بالایی در توسعه خطوط مترو دارد، گفت: «در سال 93، 80کیلومتر شبکه مترو در تهران به بهرهبرداری خواهد رسید که 52کیلومتر آن برونشهری است که با بودجه دولتی توسط شهرداری اجرا میشود. به هر ترتیب در سال آینده شهرداری 28کیلومتر متروی درونشهری به بهرهبرداری میرساند که این نشاندهنده توانایی بالای شهرداری در اجرای شبکه حملونقل ریلی است. »
البته سرخو، رئیس کمیته حمل و نقل شورای شهر این میزان توانایی شهرداری در توسعه مترو را در گرو این دانست که اعتبارات لازم به موقع تأمین شود. در این میان ابوالفضل قناعتی، عضو کمیسیون عمران شورای شهر تهران پیشنهاد داد با توجه به اینکه بودجه سال 93دولت در مجلس در حال بررسی است، اعضای شورا جلسهای با نمایندگان مجلس داشته باشند تا درخصوص اعتبارات مترو که میبایستی دولت پرداخت کند به نتیجه برسند. آنطور که رئیس کمیته محیطزیست شورای شهر تهران درخصوص برنامه 5ساله شهرداری سخن میگفت، اولویت مسائل شهری با مسائل زیستمحیطی است.
محمد حقانی اعتقاد دارد که جمعیت ساکن و شناور شهر تهران علاوه بر نیاز به حملونقل عمومی که از پایههای مسائل زیستمحیطی است، نیاز به خدمات شهری و نظافت نیز دارد. بنابراین فقط بحث حملونقل عمومی نباید به بودجه دولت ربط پیدا کند و دولت در سایر حوزهها هم باید هزینههای پایتخت بودن شهر تهران را بپردازد.
نقطه پایانی محدوده طرح ترافیک کجاست؟
احمد حکیمی پور عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران نیز با اشاره به برخی از بندهای موجود در برنامه 5ساله شهرداری تهران، گفت: «بحث محدوده طرح ترافیک با یکسری سیاستها بنیانگذاری شد و در 2برنامه تمدید شد، ولی آیا قرار است این محدودیت تا ابد وجود داشته باشد و برنامه به برنامه تمدید شود، بالاخره نقطه پایانی آن کجاست؟» به عقیده حکیمیپور پیوستن پلیس راهور به شهرداری تهران اگرچه برای بهبود وضعیت ترافیکی بوده اما هزینههای زیادی را به شهرداری تحمیل کرده است.
دیده نشدن بخش خصوصی
اسماعیل دوستی، نایبرئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران نیز به بحث کمرنگشدن بخش خصوصی در برنامه 5ساله حملونقل پرداخت. وی عنوان کرد: «باید مشخص شود که چه میزان از عملیات حملونقل بعد از 5سال از طریق BOT (قرارداد، احداث، بهرهبرداری و انتقال)انجام میشود و آیا هزینهها از طریق بخش خصوصی بر میگردد؟» وی معتقد است در برنامه باید طوری سیاستگذاری شود که بعد از 5سال هزینههایی که بر دوش شهرداری است کم شود.
دوستی هم مانند دنیامالی به بحث درآمد شهرداری در برنامه 5ساله پرداخت و گفت: «فکر میکنم 45درصد از این درآمدها بهصورت غیرنقدی خواهد بود که اینجا این ابهام وجود دارد که آیا درآمدها قابل وصول است یا نه؟ چراکه اگر منابع وصولی دقیق نباشد، مأموریتها نیز عملیاتی نمیشود.»
وی همچنین در قالب تذکری به شهرداری تهران گفت: تعداد 400نفر از رانندگان شرکت اتوبوسرانی که در سال 82بازنشسته شدهاند، مبلغ 17 میلیارد تومان بهخاطر نظام هماهنگ پرداخت دولت از شهرداری طلبکار شدهاند، بنابراین از شهرداری میخواهیم تا این موضوع را که مربوط به اقشار زحمتکش جامعه است در دستور کار ویژه قرار دهد.
رحمتالله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت، محیطزیست و خدمات شهری در شورا نیز به مغایرت بین عملکرد برنامه اول و تدوین برنامه دوم شهرداری تهران اشاره کرد: «برخی موضوعات در برنامه اول کامل بوده اما در برنامه دوم بسیاری از نکات آن حذف شده است. مثلا برنامههای حملونقل شهر در گزارش عملکرد برنامه اول آمده است. سهم این بخش از 22 به 48 درصد افزایش یافته است و در تدوین برنامه دوم قرار است از 14 به 30درصد سهم برسیم. این مغایرت چگونه توجیه میشود؟ حتی در برنامه دوم عملکرد 47 درصدی دوره اول برنامه در بخش تفکیک زباله از مبدأ ملاک کار قرار نگرفته است.»
الگوبرداری برای آموزش شهروندی
در جلسه شورا برخی از اعضا به موضوع بررسی عملکرد برنامه اول شهرداری نیز پرداختند. رئیس کمیته اجتماعی شورا هم اگرچه به این موضوع که اعضا ابزارهای لازم را برای بررسی برنامه اول و دوم در اختیار ندارند انتقاد داشت موضوعاتی را در این خصوص مطرح کرد. فاطمه دانشور همچنین به بخش حملونقلی برنامه دوم اشاره کرد و گفت: «سهم استفاده از خودروی شخصی از 37 به 31درصد کاهش یافته است، این موضوع امتیاز حقوق شهروندی را زیر سؤال میبرد.»
عبدالحسین مختاباد، رئیس کمیته هنری شورا عنوان کرد که در گزارش عملکرد برنامه اول باید کمیت موضوعات مشخص شود. وی گفت: «چرا همیشه حرف از کیفیت زده میشود؟کیفیتهای ارائه شده را با چه میزانی باید سنجید؟ چرا برای تصویب برنامه دوم عجله وجود دارد؟»
سرخو نیز درخصوص عملکرد برنامه اول شهرداری تهران اینطور گفت: «اگر قرار باشد از گزارش عملکرد برنامه اول بدون تأمل عبور کرده و بررسی برنامه دوم را شروع کنیم، چون گزارش عملکردی براساس شاخصهای کمی و کیفی نداشتهایم، 5سال دیگر برای بررسی برنامه دوم هم با مشکلات امروز مواجه خواهیم شد.»
برنامه دوم مربوط به شهرداری است
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورا هم معتقد بود که در گزارش عملکرد برنامه اول، گزارش کمی تنها در حوزه حمل ونقل بهدلیل داشتن طرح جامع کاربرد دارد. به گفته علیرضا دبیر، برنامه دوم مربوط به شهرداری است نه برنامه کل شهر. «علاوه بر برنامههای شهرداری باید برنامه سایر حوزههای اجرایی شهر را داشته باشیم. کمیسیونهای شورا ضمن بررسی برنامه دوم میتوانند از سایر معاونتهای سازمانهای شهرداری بخواهند که گزارشی از عملکردشان را ارائه دهند.» دبیر این جملات را بیان کرد و نتیجه گرفت که در این صورت میتوان گفت کارها چه میزان پیشرفت داشته یا با عقب ماندگی مواجه هستیم.
مهدی چمران، عضو کمیسیون شهرسازی و معماری شورا نیز که تجربه بررسی و تدوین برنامه اول شهرداری را در کارنامه خود دارد تأکید کرد: «چکیده برنامه اول در زمانی که کمیسیونها بهصورت تخصصی به موضوعات میپردازند قابل دسترسی است. در مورد برنامه دوم هم اختلاف دیدگاهی وجود دارد، چراکه برنامه ارائه شده تنها احکام کلی است و جزئیات پیوست را همراه ندارد. هر معاونت باید درختواره، جزئیات و طرحهای خود را در کمیسیونها ارائه دهد.»
طرح مشارکت شورایاری محلات
در ادامه جلسه یک فوریت «طرح الزام شهرداری تهران به تدوین برنامه عملیاتی شهرداری مناطق و نواحی با مشارکت انجمنهای شورایاری محلات» به تصویب نرسید و بهطور عادی به کمیسیونها ارجاع شد.