به‌طور کلی منابع مالی شهرداری‌ها از طریق درآمدهای پایدار و ناپایدار تأمین می‌شود که همانطور که از نام آنها مشخص است درآمد نوع دوم ثبات ندارد و وابسته به وضعیت مسکن وشرایط اقتصادی کشور است. همانگونه که وابستگی درآمد کشور به صادرات نفت خام آسیب‌رسان است و بودجه کشور با نوسانات قیمت آن در بازارهای جهانی تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد، وابستگی درآمد شهرداری به عوارض تراکم و ساخت‌وساز نیز نامطلوب و آسیب‌رسان است و باید برای خروج از این وضعیت اقدامات اساسی انجام شود. آن چیزی که عموما شهرداری‌ها را با مشکل روبه‌رو کرده، کمبود منابع درآمدی در مقابل افزایش روز‌افزون هزینه‌های جاری و عمرانی است.
لذا اینجاست که تبدیل درآمدهای ناپایدار به درآمدهای پایدار و برنامه‌ریزی میان‌مدت و درازمدت در این راستا، به یکی از مهم‌ترین ضرورت‌های مدیریت شهری بدل می‌شود. در این میان مشارکت دادن بخش خصوصی در اجرای طرح‌های کلان برای ایجاد مکان‌های تفریحی و توریستی، هتل، سینما و واحدهای تجاری و خدماتی در شهر، از یک طرف می‌تواند باعث توسعه شهری و ارائه خدمات بیشتر به شهروندان شود و از طرف دیگر شهرداری‌ها را در پیشبرد اهداف توسعه شهری توانمند کند. اگر درآمد پایدار شهرداری‌ها در کشورهای توسعه‌یافته، بررسی شود، می‌بینیم که بیش از50درصد درآمد پایدار آنان از محل اجاره سهم شهرداری از پروژه‌های مشارکتی تأمین می‌شود.
* عضو شورای شهر تهران
