سرانه فرهنگی اگر معرف تصمیم‌سازان فرهنگی چند سال اخیر نباشد، برای خواننده فرهیخته این متن متر و معیاری قابل ملاحظه است و کشورهای در حال توسعه مثل ما برای ربودن گوی سبقت فرهنگی از ملل مشابه، مثل نان شب به آن نیاز دارند. یکی از بهترین مثال‌ها در این عرصه قانون خرید آثار هنری است که ١٠ سال در پیچ و خم تصویب و اجرا مانده است؛ هر چند برای احیای آن فرصت باقی است. اینک دولت راهی نوین پیش روی حمایت از خلق آثار هنری گذاشته است: در لایحه بودجه سال ٩٣ پیشنهاد شده است یک درصد از بودجه هر پروژه عمرانی دستگاه‌های اجرایی به خرید یا سفارش اثر هنری اختصاص یابد تا در همان پروژه نصب شود؛ راهکاری که هم پروژه‌های زمخت ساختمانی را حائز هویتی فرهنگی هنری می‌کند هم جانی تازه به کالبد هنر ایران می‌دمد.
2 - «پیوست فرهنگی» مبرم‌ترین نیاز ایران امروز است که هم زمینه ارتقای سرانه فرهنگی را فراهم می‌کند و هم به همه فعالیت‌ها معنا و روح می‌بخشد. از همین رو بلندپایه‌ترین مقام‌های کشور ضرورت آن را بارها تکرار و گوشزد کرده‌اند. حال به‌نظر می‌رسد با پیشنهاد تازه دولت می‌توان به بازیابی این مهم امیدوار بود، البته اگر مجلس محترم اعلام همراهی کند. در لایحه بودجه سال٩٣، بند الف تبصره ١٤، دولت پیشنهاد داده است دستگاه‌های اجرایی مکلف شوند یک درصد از بودجه عمرانی خود را به سفارش یا خرید آثار هنری اختصاص دهند. به این معنا که اگر مدرسه، اداره، اتوبان و بیمارستانی احداث می‌شود، یک درصد از بودجه آن صرف سفارش یا خرید آثار هنری برای استفاده در همان پروژه شود.
3 - در افق ١٤٠٠، هنر ایران از منظر کیفی از همین امروز سرآمد منطقه است اما در حوزه‌های سرنوشت‌سازی مانند اقتصاد هنر، رونق بازار داخلی و خارجی، توسعه و فراگیری متناسب هنر در سراسر کشور و... پایمان به‌شدت می‌لنگد. به حتم تصویب طرح‌های اینچنینی می‌تواند علاوه بر ده‌ها کارکرد محیطی، جریان سیال آفرینش‌های هنری را تقویت و به نهادینه‌شدن و تسری هنر فاخر در سراسر ایران کمک کند. امروز دوبی مرکز بازار هنر و حراج‌های بین‌المللی، دوحه بزرگ‌ترین موزه اسلامی و استانبول محور دوسالانه‌ها و جشنواره‌های هنری را از آن خود کرده‌اند و به سرعت با تزریق دلارهای نفتی و یوروهای بانکی در پی دیکته کردن نگاه خاص هنرمندان خود بر منطقه هستند. این در حالی است که هنر ایران بدون هرگونه پشتوانه دولتی و به لطف چند بخش خصوصی محدود تا امروز پرچم خود را بالا نگه داشته و ادامه این روند در رقابت‌های نابرابر امروزی غیرممکن به‌نظر می‌رسد. شاید اگر همین امروز مجلس و دولت دست در دست هم برای حمایت مالی از هنر ایران قدمی عاجل برندارند، فردا بسیار دیر باشد.
