محمد اکبرزاده در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: کاهو دارای مواد معدنی از جمله نیکل، کبالت، سولفور و مس است. مواد شیمیایی کاهو شامل لاکتوکاروم (ماده‌ای مخدر) موم، رزین، مالیک اسید و سوکسی نیک اسید است. از لاکتوکاروم به عنوان داروی خواب‌آور و مسکن و نیز در چشم پزشکی برای گشاد کردن مردمک چشم استفاده می‌شود.
وی افزود: کاهو، زخم‌های مجاری ادرار و مثانه را درمان می‌کند. همچنین کمپرس و ضماد پخته کاهو برای درمان آفتاب سوختگی مفید است. نوشیدن مخلوطی از عصاره‌های کاهو، هویچ و یونجه، ریشه مو را تقویت می‌کند.
اکبرزاده با بیان اینکه در صورتی که در خوردن کاهو افراط نکنید این گیاه به هیچ وجه مضر نیست، تصریح کرد: زیاده روی در خوردن کاهو سبب کاهش قدرت جنسی، فراموشی و کم شدن حافظه، ضعف دید چشم و نفخ شکم می‌شود که برای برطرف شدن این عوارض کاهو باید با نعناع، کرفس و زیره مصرف شود.
