در واقع رویکرد مردم نسبت به انتخابات نهم ریاست جمهوری عمدتاً نه گفتن به برخی انحرافات جزئی در ارتباط با مسائل اجرایی کشور بود که نگرانی‌هایی را در جامعه دامن زده بود مبنی بر اینکه اگر انحرافات ادامه پیدا کند، با رهنمودهای رهبری سازگاری نداشته و مشکلات عدیده‌ای را دامن خواهد زد. بنابراین مردم در کنار این نه گفتن طبیعی بود که به کسی روی بیاورند که حفظ و تداوم ارزشها و آرمان‌های انقلاب در میان شعارهایش نمود بیشتری دارد.
شرح و تفصیل حدود تحقق شعارهای رئیس جمهوری، مقوله‌ای نیست که در این مختصر بگنجد اما شکی نیست که در ارتباط با رعایت عزت و منزلت ایرانی در عرصه سیاست خارجی تحولات بسیاری صورت گرفته است.
از سوی دیگر تلاش دولت بر یاری‌رساندن به اقشار محروم که بخشی از شعارهای احمدی‌نژاد در آن مقطع زمانی را شامل می‌شد، پس از گذشت دو سال قابل اغماض نیست.
منتهی برخی شتابزدگی‌های دولت به منظور حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، نتایج دلخواه را نداشته است.
اگر چه انگیزه مثبت دولت بر کسی پوشیده نیست اما اگر در اجرای انگیزه‌های مثبت همه‌جانبه‌گرایی لحاظ نشود نتیجه شاید آن نتیجه دلخواه نباشد.
در هر صورت پس از گذشت دو سال با مثبت‌ارزیابی‌کردن کارنامه دولت نهم باید اذعان کنیم که گاه شتابزدگی‌ها و بعضاً اصرار بر اجرای سیاستی که نتیجه‌بخش نبوده، می‌تواند نقطه انتقادی تلقی شود، که امیدواریم با تجربه‌ای که مدیران اجرایی این دولت در این مدت کسب کرده‌اند گام‌های سریعتری به سمت تحقق آرمانها و شعارهای مطرح‌شده برداشته شود.
