نکته اول؛ همه راننده‌ها می‌دانند که سرعت غیر مجاز و سبقت غیر مجاز و نظایر آن در جاده یعنی خطر تصادف سمهگین و برهم خوردن سفر، یعنی جراحت و معلول شدن و در نهایت یعنی مرگ. سوال اینجاست که چرا با اینکه می‌دانیم این‌گونه رانندگی می‌کنیم؟
مطالعات نشان داده است که رانندگی نشانه نوع شخصیت روانی- رفتاری ماست. افراد در پشت فرمان احساس خودمختاری، رهایی و قدرت می‌کنند. با نوع رانندگی که می‌کنیم خودمان قضاوت کنیم که اگر قدرت و اختیار داشتیم چگونه آدمی بودیم؟ آیا گاندی و ماندلا می‌شدیم یا هیتلر و استالین؟
نکته دوم؛ سفر یک فرایند است. از زمانی که وسایل را برای رفتن جمع می‌کنیم تا زمانی که می‌رسیم و می‌مانیم و بازمی‌گردیم همه بخشی از سفر است. سرعت بالا برای هر انسانی استرس‌زاست. عضلات منقبض می‌شود، هیجان منفی بالا می رود، نشاط و آرامش رخت بر می‌بندد و از دیدن هر آنچه پیرامون ماست محروم می‌شویم. خب این چه سفری است که بخشی از آن باید در نگرانی بگذرد؟
نکته سوم؛ بر خلاف تصور عامه، این ترسوها هستند که سریع می‌روند و شجاع‌ها با آرامش رانندگی می‌کنند. قضیه از این قرار است که انسان‌ها به طور معمول در سکون و ثبات احساس آرامش می‌کنند. آنها از ریسک، تعلیق و ناپایداری نگران هستند. هر قدر که فرد با تجربه‌تر و شجاع‌تر باشد با ناپایداری و عدم ثبات بیشتر کنار می‌آید. ما در رانندگی با سه موضوع مواجه هستیم. موضوع اول، مبدا است (محل حرکت یعنی خانه ما) که خب در آن ثبات و سکون است. سومی هم مقصد است (خانه، هتل یا جایی که قرار است برویم) که آن هم ویژگی ثبات و سکون دارد. اما مرحله دوم (بین مبدا و مقصد)، جاده و حرکت است. این بخش تعلیقی ماجراست. ما در جاده ناپایدار هستیم. در حرکت‌ایم و جایی برای سکون نیست. آنها که شتاب دارند تا سریع‌تر برسند از همان دسته افراد ترسویی هستند که قدرت ماندگاری در تعلیق را ندارند. خودتان بین آشنایانتان قضاوت کنید، خواهید دید آنها که در رانندگی آرام‌تراند در زندگی افراد شجاع‌تر با ریسک بالاتر و موفق‌تری هستند.
سه نکته من تمام شد. اگر خواستید در باره رانندگی بیشتر بخوانید به اینجا مراجعه کنید:
چون زمان تفریح و شادی و عید است، امیدوارم سردبیر، این بخش را حذف نکند؛ متاسفانه در پایان تعطیلات نوروزی تعدادی از ما رانندگان خواهیم مرد. تعدادی از همراهان ما در سفری که ما راننده‌اش هستیم خواهند مرد و تعدادی دیگر نیز مجروح و یا برای تمام عمر معلول خواهند شد. این واقعیت تلخ هر سال اتفاق می‌افتد و امسال هم اتفاق خواهد افتاد.
این خبر مربوط به سوم فروردین سال 1392 است: "رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا در ادامه به آمار تلفات جاده‌ای در نوروز 92 اشاره کرد و افزود: از زمان آغاز طرح نوروزی 74 مسافر به مقصد نرسیدند و 670 نفر از هموطنان ما راهی بیمارستان‌ها شدند.
وی در ادامه به واژگونی 444 وسیله نقلیه از زمان شروع طرح راهنمایی و رانندگی خبر داد و تصریح کرد..."
عزیزان نازنین، من و همکارانم در همشهری آنلاین شما و خانواده شما را دوست داریم. خواهش می‌کنیم که زنده بمانید.
