نیمه پر لیوان
تا همین چند سال پیش، کل بودجه سینمای ایران، شامل زیرمجموعههای معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 5 تا 7 میلیارد تومان بود.رشد این بودجه از زمان معاونت سابق سینمایی و درپی لابیهایی که با سازمان مدیریت شد، آغاز شد.
لذا بودجه کنونی باتوجه به گذشته نهچندان دور، گامی بلند به جلو است. به همین جهت هم باید از بانیان آن و ازجمله اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس وکارشناسان معاونت سینمایی و دیگران تشکر کرد. چراکه در این بودجه، بیش از بودجه و هزینههای جاری – هرچند اندک – دیده شده است.
نیمه خالی لیوان
20 میلیارد تومان بودجه کل معاونت سینمایی است، یعنی بودجهای برای پرداخت حقوق کارکنان معاونت و چند اداره کل، چند مرکز مختلف مثل مرکز سینمای مستند و تجربی، چند انجمن مثل انجمن سینمای جوانان ایران با شعب مختلف در مراکز استانها و شهرهای بزرگ کشور و...
امیدواریم معاونت سینمایی، هرچه زودتر ردیف بودجههای مختلف را اعلام کند تا مشخص شود که چه مقدار از این بودجه صرف امور خارجی و هزینههای آن میشود و چه مقدار از این مبلغ را میتوان صرف سرمایهگذاری در مسئولیتهای مختلف سینمایی کرد. چون چند مأموریت اساسی برای معاونت سینمایی متصور است.
مانند آموزش سینما، از طریق انجمنهایی مثل سینمای جوانان ایران. کافی است هزینه برگزاری کلاسهای تئوری و عملی در بیش از 40 مرکز کشور را سرانگشتی در نظر گرفت.به مبلغ بالا، هزینههای پرداخت حقوق، دستمزد و هزینههای جاری چند اداره کل، یک لابراتوار و سیستمهای متصل به آن را هم محاسبه کرد.
اما در همین زمینه، هزینه برگزاری جشنواره اصلی سینمای کشور نیز، در همین بودجه لحاظ شده است. جشنواره بینالمللی فیلم فجر که نقطه طلائی برگزاری جشنهای سالگرد انقلاب است و جشنواره بینالمللی کودک و نوجوان، چون بقیه جشنوارهها، بهجز جشنواره فیلمهای کوتاه، شوخیهایی بهنام جشنواره هستند و ازاینرو هزینههایش را هم می توان در نظر نگرفت. با این حساب، چه مقدار بودجه برای اهداف اصلی و بخش سرمایهگذاری سینمای ایران باقی میماند؟
اگر سینمای ایران هیچگونه برنامه دیگری نداشته باشد و تنها قصد داشته باشد بیغولههایی را که بهنام سالن سینما وجود دارد، بازسازی کند تا ساختمانش روی سر مردم فرونریزد و صدا و تصویر آن نه در حد جهانی، که در حد قابلقبولی باشد، باید 2 تا 3 برابر اصل این بودجه را هزینه کرد.
اکنون 300 سالن بهنام سینما داریم که نزدیک به 250 سالن آن فقط از نام سینما برخوردارند و اینکه محل نمایش فیلم هستند. علاوه بر سالنهای سینما، سینمای ایران به دوربین و تجهیزات صداگذاری و لابراتوار – که در داخل کشور هم ساخته نمیشود – نیاز دارد. پس مجبوریم که نسبت به نوسازی نزدیک به 250 قلم کالای مختلف اقدام کنیم، تا جایگزین وسائل فرسوده شود.
بگذریم که در زمینههایی مثل جلوههای ویژه هم سیستم باید خریداری شود.
به هر روی، 20 میلیارد تومان هم بودجه سینمای ایران، کمتر از هزینه یک فیلم ارزان قیمت سینمای آمریکاست. یک فیلم متوسط هالیوودی 50 میلیون دلار هزینه برمیدارد و کل بودجه سینمای ایران حدود 21 میلیون دلار است.
در هند با این مبلغ، فقط یک فیلم البته نسبتا پرهزینه تولید میشود.ناگفته نماند که در نیازهای سینمای ایران بودجه ای برای تولید فیلم نباید قائل شد. چراکه سینمای ایران میتواند بدون یارانه هم به تولید فیلم بپردازد.بهشرطی که پیشنیازهای آن ازجمله سالن نمایش استاندارد مهیا باشد.
امید است مسئولان محترم هنگام برنامهریزی برای بودجه کشور، سهم فرهنگسرا آنگونه که حد لیاقت مردم کشورمان است در نظر بگیرند، نه براساس سرریز بودجه بقیه فعالیتها.