جلیل گلشن به مهر گفت: کاوش‌هایی که در رابطه با سدها انجام می‌شود هدفمند نیستند. به گفته او، زمانی که به سازمان میراث فرهنگی خبر می‌دهند سدی در حال ساختن است؛ طبق وظیفه به آنجا رفته و کارهای باستان‌شناسی انجام می‌شود. درحالی‌که باید این کاوش‌ها هدفمند باشد. به‌عنوان مثال محوطه‌ای در سیستان و بلوچستان شناسایی شده است، مهم‌ترین سایت آن انتخاب می‌شود و باستان‌شناسان با شناخت قبلی به سراغ آن می‌روند تا اطلاعات ناقص دوره تاریخی مورد نظرشان را با بررسی آن محوطه کامل کنند.
گلشن افزود: در مورد دیگر ممکن است، شناختی درباره حضور اشکانیان در جنوب کشور نداشته باشیم. اما برخی از تپه‌ها و محوطه‌ها در آن محدوده هستند که ممکن است بررسی آنها باعث تکمیل اطلاعات در این زمینه شود.
گلشن گفت: کاوش محوطه‌هایی که شاخص بودند ولی در گذشته کارشان تعطیل شده را انجام می‌دهیم مانند شهر سوخته، جیرفت یا حتی سیلک. همچنین در استان‌های مختلف و جزایر جنوب و خلیج‌فارس فعالیت‌های پژوهشی درباره خلیج‌فارس را ادامه خواهیم داد.
وی گفت: قصد داریم با مناطق آزاد به‌صورت مشترک کارهای پژوهشی در چابهار، کیش و یا سواحل جنوبی انجام دهیم و برنامه‌های پژوهشی را در همه حوزه‌های باستان‌شناسی، مردم‌شناسی، معماری و شهرسازی گسترش دهیم. به‌خصوص در استان‌هایی مثل هرمزگان، بوشهر و فارس که تحت‌تأثیر پارس‌جنوبی قرار دارند.
