نانوفناوری، فناوری را مثل تخمه می‌شکند و مغز آن را درمی‌آورد و به بررسی و به‌کارگیری مواد کم‌تر از یک میکرومتر می‌پردازد.
این بخش از فناوری تقریباً در تمامی علوم شاخه‌ی مهمی را تشکیل داده و بخشی از آن شده است. از مهندسی محیط زیست گرفته تا هوافضا، گجت‌ها و قطعات کامپیوتری و...
اما این‌بار در بخش نانوفناوری به سراغ ابرک‌های دوست‌داشتنی مشهور به «هواژل» رفته‌ایم.
هواژل یا آئروژل، اولین‌بار توسط یک دانشمند آمریکایی به نام «استیون کیسلر» در سال ۱۹۳۱ میلادی ساخته شد. هیچ اطلاعات دقیقی از روند ایده تا اجرا توسط این دانشمند در دسترس نیست. اما می‌گویند یک‌روز او شرط بست که می‌تواند ذرات مایع یک ژله‌ی خوراکی را با گاز جایگزین کند، بدون این‌که ساختار ژله درهم بشکند. این شرط سرآغازی شد برای تحقیقاتی گسترده که در نهایت به ساخت سبک‌ترین ماده‌ی جامد دنیا یا همان هواژل منجر شد.
ماده‌ای که در دنیای فناوری بسیار محبوب است و روزی نیست که خبر تازه‌ای از به کارگیری آن در صنعت منتشر نشود.
* * *
لباس فضایی
سازمان فضایی ناسا همیشه علاقه‌ی زیادی به استفاده از هواژل داشته و از این فناوری در ساخت این لباس استفاده کرده است. این لباس در طول یک سفر اکتشافی در قطب جنوب مورد آزمایش قرار گرفت.
هنر
هواژل همواره مورد توجه هنرمندان هم بوده است. در این‌جا هنرمند آمریکایی، «لیلیان لی‌جین» با تاباندن نور به قطعات کوچک و بزرگ هواژل از آن‌ها عکاسی کرده است.
سبک اما قوی
با این‌که یک تکه هواژل مثل پر کاه سبک و شفاف است، اما قادر است وزن زیادی را تحمل کند. یک تکه آجر دو و نیم کیلوگرمی روی یک تکه‌ی دوگرمی هواژل. ویژگی دیگری که هواژل را شگفت‌انگیز می‌کند.
آتش نمی‌سوزاند
هواژل بهترین عایق حرارتی در دنیاست. این گل روی هواژل کوچک‌ترین گرمایی حس نمی‌کند.
قالیچه‌ی پرنده
پارچه‌ای با عایق فوق نازک هواژل. این پارچه یک‌راست از دنیای تخیل قالیچه‌های پرنده وارد واقعیت شده است. این نوع پارچه در صنایع هوا فضا و ورزش‌هایی مانند چتربازی بسیار مورد استفاده قرارگرفته است.
نفوذناپذیر
هواژل در صنعت ساختمان نیز بسیار محبوب است. پنجره‌های هواژلی عایق‌های صوتی و حرارتی بسیار خوبی هستند و نفوذناپذیرند.
