این احزاب توده‌گرا که برخی از تحلیلگران آنها را معادل گروه دست راستی افراطی تی پارتی در آمریکا می‌دانند، دلخوشی از تمرکز‌گرایی با رهبری اتحادیه اروپا ندارند و به‌رغم در اقلیت بودن، خواهند توانست با استفاده از تریبون پارلمان، دستور کار خود را فریاد بزنند. انتخابات از روز پنجشنبه و با مراجعه رأیدهندگان در کشورهای انگلیس و هلند به صندوق‌های رأی آغاز شد. فردا رأیدهندگان 21کشور به پای صندوق‌های رأی می‌روند. نتایج انتخابات تا فردا شب که رأی‌گیری به پایان برسد، اعلام نخواهد شد.
اما از همین حالا برخی نظرسنجی‌های پس از رأی‌گیری، تصویری ابتدایی از نتایج به‌دست می‌دهد. مثلاً در هلند، حزب دست راستی افراطی آزادی به رهبری گیرت ویلدرز ضعیف‌تر از آنچه پیش‌بینی می‌شد، نتیجه گرفته است. این حزب در دوره قبلی انتخابات در سال 2009، در جایگاه دومین حزب موفق هلند قرار گرفت، اما حالا به‌نظر می‌رسد در این دوره در جایگاه سوم یا چهارم پس از احزاب طرفدار اتحادیه اروپا قرار بگیرد. در انگلیس نیز امکان برتری حزب استقلال به رهبری نایجل فراژ بسیار زیاد است.
سهم انگلیس از کرسی‌های پارلمان اروپا 73کرسی است که پیش‌بینی می‌شود یک‌سوم آن به حزب استقلال برسد. جالب اینجاست که این حزب هیچ کرسی در مجلس عوام انگلیس ندارد. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که 70درصد از کرسی‌های پارلمان به 4حزب جریان اصلی یعنی حزب راست میانه مردم اروپا، حزب چپ میانه سوسیال دمکرات‌ها، لیبرال‌ها و سبزها تعلق خواهد گرفت.
به‌رغم آنکه این احزاب میانه همچنان اکثریت پارلمان را در اختیار خواهند داشت، شمار نمایندگان توده‌گرا که با یکپارچگی اروپا و تجارت آزاد مخالف هستند، از گذشته بیشتر خواهد شد. رسانه‌ها از انتخابات پارلمان اروپا به‌عنوان دومین اقدام بزرگ دمکراتیک جهان پس از انتخابات هند یاد کرده‌اند. حدود 350میلیون نفر در سراسر این قاره واجد شرایط رأی دادن هستند. اما به‌نظر می‌رسد با توجه به نارضایتی ناشی از رکود اقتصادی در پی بحرانی که کشورهایی مانند یونان، پرتغال و ایرلند را به زانو درآورد، سبب شود شمار قابل توجهی قید رأی دادن را بزنند.
احتمالاً آرای احزاب توده‌گرای ضد‌اتحادیه اروپا مانند حزب استقلال انگلیس، جبهه ملی فرانسه، حزب آزادی هلند، حزب مردم دانمارک و حزب جوبیک در مجارستان افزایش خواهد یافت. جنبش 5ستاره ایتالیا و حزب چپ‌گرای سیریزا در یونان نیز چنین وضعیتی دارند. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که احزاب راست میانه 218کرسی را در دست می‌گیرند و پس از سوسیالیست‌ها با 201کرسی در مقام دوم قرار می‌گیرند. لیبرال‌ها و سبزها به‌ترتیب 70و 42کرسی را کسب می‌کنند و در مجموع احزاب طرفدار اتحادیه اروپا 561کرسی را به‌دست خواهند آورد که از 610کرسی آنها در دوره قبلی کمتر است.
تحلیلگران می‌گویند احزاب افراطی چپ و راست که اساساً با یکپارچگی اروپا مخالف هستند، می‌کوشند با استفاده از سازوکارهای اتحادیه اروپا، آن را کم اثر کنند. به گفته آنان، این قبیل احزاب مانند اسب تروا به قلب مجلس قانونگذاری اروپا می‌روند تا آن را از درون از کار بیندازند. در دوره جدید پارلمان، مارین لو‌پن رهبر جبهه ملی فرانسه و گیرت ویلدرز رهبر حزب آزادی هلند می‌توانند دست اتحاد به دیگر احزاب ملی‌گرا بدهند و جبهه ضد‌اتحادیه اروپا تشکیل دهند.
یکی از پیامدهای قدرت گرفتن این احزاب پشتیبانی بیشتر از سیاست حفاظت‌گرایانه اقتصادی است. سال‌هاست بروکسل و واشنگتن از انعقاد پیمان تجاری گسترده‌ای دم می‌زنند که می‌توانند رشد بیشتر اقتصادی را برای کشورهای دو سوی اقیانوس اطلس به همراه داشته باشد. اوباما در سخنرانی سالانه خود در سال 2013طرح انعقاد مشارکت سرمایه‌گذاری و تجارت دوسوی اقیانوس اطلس را اعلام کرد، هر چند که پارلمان اروپا همواره موافقتنامه‌های تجاری را با آمریکا رد کرده است. طرح دیگری که ممکن است با مخالفت این احزاب روبه‌رو شود، ایجاد همبستگی بیشتر بین 18کشوری است که از واحد پول یورو استفاده می‌کنند.
