به‌خصوص این اتفاق وقتی بیش‌تر می‌افتد كه باخت، غیرقابل پیش‌بینی و دور از انتظار باشد.
* * *
«یان كُرنیل» و «پیر چندُن» طی تحقیقی در مدرسه‌ی DAESNI (مدرسه‌ی بازرگانی معتبری در فرانسه) رفتار غذایی مردم را در دو فصل از مسابقات فوتبال زیر نظر گرفتند.
نتیجه‌ی این تحقیق به‌طور خلاصه: كسانی كه تیم محبوبشان باخته، فردای روز مسابقه ۱۶درصد بیش‌تر از چربی‌های اشباع شده و ۱۰درصد بیش‌تر غذاهای كالری‌دار مصرف می‌كنند. برعكس، آن‌ها كه تیمشان برده، هشت‌درصد كم‌تر چربی‌های اشباع‌شده و پنج‌درصد كم‌تر غذاهای كالری‌دار مصرف می‌كنند.
* * *
یان كُرنیل، سرمحقق این تحقیق با اشاره به این مسئله كه معمولاً الگوی خوردن در شهری كه مسابقه‌ی فوتبال در آن برگزار نمی‌شود ثابت می‌ماند، می‌گوید: «فضا و جو محیط، كُری‌خواندن و كل‌كل‌كردن سر این‌كه كی می‌برد و كی می‌بازد، نزدیك‌بودن ساندویچی و فست‌فودی به خانه‌مان و... بر تصمیم غذایی‌مان تأثیر می‌گذارد، بدون این‌كه لزوماً خودمان از آن باخبر باشیم. در مجموع این نشان می‌دهد كه ما كم‌تر بر خوردنمان تسلط داریم.»
* * *
این دو محقق از طرفداران تیم‌ها خواستند درباره‌ی زمانی بنویسند كه تیم محبوبشان باخته یا برده؛ و این‌كه آن‌موقع سراغ چه‌جور خوراكی‌هایی رفته‌اند: چیپس، آب‌نبات، انگور یا گوجه؟ طرفدارانی كه تیمشان برده بود، به خوراكی‌های طبیعی و سالم گرایش بیش‌تری داشتند و آن‌ها كه باخته بودند، بیش‌تر سراغ خوردنی‌های به‌دردنخور رفته بودند.
* * *
وقتی تیم محبوبمان می‌بازد، یك‌جورهایی احساس می‌كنیم غرورمان خدشه‌دار شده. این‌طور می‌شود كه از غذاخوردن به‌عنوان یك مكانیزم سازگاری استفاده می‌كنیم تا اثر باخت را خنثی كنیم.
هشدار! باید حواست بیش‌تر به خودت باشد و توانایی‌ات را بر خودت بالا ببری. كُرنیل و چندُن در نهایت به طرفداران تیم بازنده پیشنهاد می‌دهند كه: «بعد از باخت به چیزهای بیرون از زمین فوتبال فكر كنید، چیزهایی كه بیش‌تر از هر‌چیز دیگر در زندگی برایتان اهمیت دارد.»
نظر شما