واقعيت آن است كه قبول شدن در دانشگاه اين سال‌ها نسبت به سال‌هاي قبل، آنقدرها هم سخت نيست چرا كه ظرفيت پذيرش دانشجو در برخي از دانشگاه‌ها افزايش يافته است. بنابراين، روي سخن با دانش‌آموزاني است كه براي پذيرش در دانشگاه‌هاي برتر كشور رقابت مي‌كنند چرا كه ورود به اين دانشگا ه‌ها مخصوصا در رشته‌هايي كه ظرفيت پذيرش هنوز هم به هر دليل، افزايش نيافته است، همچنان نفسگير است. اين مسئله وقتي بغرنج‌تر مي‌شود كه دانش‌آموزاني كه اتفاقا در طول سال‌هاي تحصيل خوب درخشيده‌اند، به نتيجه دلخواه دست پيدا نكنند. البته در ايران هميشه نتيجه دلخواه، نتيجه‌اي نيست كه دانش‌آموزان آرزويش را دارند بلكه نتيجه‌اي است كه والدين بدون درنظر گرفتن استعدادهاي فرزند خود براي او رقم مي‌زنند.
والديني كه اعلام مي‌كنند چون نتوانستيم در فلان رشته و فلان دانشگاه تحصيل كنيم، فرزندمان حتما بايد در همان رشته و همان دانشگاه‌ها تحصيل كند. كافي است دغدغه‌هاي دانش‌آموزان كنكوري را بشنويد. آن وقت قبول خواهيد كرد كه تا چه حد برخي از خانواده‌ها، فرزندان خود را از علايق واقعي‌شان دور مي‌كنند و بازده سرمايه‌هاي انساني را هدر مي‌دهند و اين در حالي است كه به زعم كارشناسان آموزشي پيشرفت و بالندگي وقتي حاصل مي‌شود كه انگيزه باشد و بهره‌وري وقتي به‌وجود مي‌آيد كه علاقه وجود داشته باشد و اگر غير از اين باشد بي‌انگيزگي است و ايستايي؛ آن هم براي جواني كه مي‌خواهد آباد كند و مبتكر باشد و ايران را به وسعت نامش بزرگ كند و افق‌هاي تازه‌اي را به روي ايران و ايراني بگشايد.
اما به‌راستي از جواني كه براساس علاقه و استعدادش وارد دانشگاه نمي‌شود، چگونه مي‌توان انتظار داشت كه خلاق و مولد باشد؟ چگونه مي‌توان انتظار داشت كه توليد علم كند، چگونه مي‌توان از او توقع داشت كه دانش‌افزايي كند؟ چگونه مي‌توان از او توقع داشت كه براي توسعه ايران آن هم توسعه درون‌زا، تلاش كند؟ مگر توليد علم و دانش‌افزايي، بدون علاقه و انگيزه امكان‌پذير است؟
والدين گرامي، بدانيد كه افتخار‌آفريني فرزند شما با انگيزه و علاقه او محقق خواهد شد و اين ممكن نيست مگر با شناسايي استعدادها و علايق دانش‌آموزان و سپس حمايت‌هاي شما و نظام آموزشي كشور. سيستم آموزشي كه به‌نظر مي‌رسد در شناسايي علايق و استعدادهاي دانش‌آموزان موفق عمل نكرده است. درهر حال، دانش‌آموزان كنكوري اين روزها بيشتر از هميشه به حمايت نياز دارند چراكه فشارهاي رواني ناشي از تب كنكور مي‌تواند سلامت دانش‌آموزان كنكوري را به‌شدت تهديد و آنها را مستعد ابتلا به بسياري از بيماري‌هاي جسمي و روحي كند.
نظر شما