بهگفته دكتر بابك قرايي مقدم متخصص مغز و اعصاب در مصاحبه با همشهري، نكته مهمي كه در اين ميان پرسش برانگيز است، اين است كه چه چيزي را ميزان اندازهگيري براي آلودگي صوتي درنظر ميگيريم؟ صداي پايينتر از 70دسيبل مشكل ندارد. دسيبل واحد اندازهگيري ميزان صوت است.
اما بالاتر از 85دسيبل مشكلساز تلقي شده و از اين جهت آلودگي صوتي تشخيص داده ميشود. درصورتي كه بيش از 8ساعت در فضايي با سرو صدايي بالاتر از 85دسيبل حضور داشته باشيم اين امر ميتواند براي شنوايي مشكل ايجاد كند. سروصداي ناشي از ترافيك و عبور خودروها در بزرگراهها و بوق خودروها داراي 85دسيبل يا بالاتر از اين ميزان است. اما حضور در محيطهاي كاري يا در فضاهايي با 100دسيبل به بالا ميتواند باعث آسيب بيشتري به شنوايي و سيستم اعصاب بدن شود. در فضايي با اين ميزان آلودگي صوتي نميتوان و نبايد بيش از 4ساعت حضور داشت.
صداهاي بالاتر از اين مانند شليك گلوله يا صداي انفجار در فاصله كم نيز ميتواند باعث بروز ناشنوايي ناگهاني شود. به گفته دكتر قرايي مقدم، يكي از عوارض شايع آلودگي صوتي اختلال در خواب است. اگر آلودگي صوتي در زمان خواب و شب باشد تأثير مخرب آن بيشتر است.
افرادي كه محل سكونتشان در نزديكي بزرگراه و محلهاي پرترافيك است، بيشتر دچار اختلالات در خواب ميشوند. در چنين شرايطي و در زمان در معرض آلودگي صوتي قرار گرفتن ترشح هورمون آدرنالين كه سيستم دفاعي بدن را تقويت ميكند افزايش مييابد و به تبع آن ميزان فشار خون بدن بالا ميرود و در فرد دچار حالت عصبي ميشود و درصورت تكرار اين وضعيت آستانه عصبانيت فرد به مرور پايين ميآيد و امكان بروز مشكلات قلبي در وي افزايش مييابد.
همچنين عمق خواب كم ميشود. به افراد توصيه ميشود درصورتي كه محل كار آنها در فرودگاهها يا در ايستگاههاي راهآهن است از گوشي براي جلوگيري از بروز عوارض آلودگي صوتي شديد استفاده كنند. بهگفته وي، تأثير منفي حضور طولاني مدت در محيطهاي داراي آلودگي صوتي بر سيستم اعصاب خودمختار كه تنظيمكننده فعاليت بسياري از سيستمهاي بدن مانند قلب و عروق است، بسيار شديد است. كودكاني كه در خانههاي پرسرو صدا زندگي ميكنند بهتدريج داراي اختلالات شناختي و اختلالات در يادگيري ميشوند. همچنين توصيه شده كه فرودگاههايي كه در محيطهاي شهري ساخته ميشوند براي جلوگيري از نفوذ آلودگي صوتي به مناطق مسكوني با فاصله مشخصي نسبت به حريم شهر ساخته شوند.
نظر شما