واقعا چه کسی به کمتر از قهرمانی راضی خواهد شد؟
جام ملت‌ها شروع شده، لازم ما در مالزی اتراق کرده، یک بازی‌اش را هم انجام داده و شاید حالا راحت‌تر بشود درباره نتایج آینده‌اش حرف زد. این روزها که می‌رسد، دیگر خیلی لازم نیست که حتما خوره فوتبال باشی تا بتوانی راجع به تیم ملی‌ات حرف بزنی. این روزها فضا آن‌قدر فوتبالی می‌شود که همه یک جورهایی درگیرش می‌شوند.
حالا که این فضا درست شده، بد ندیدیم که با چند چهره آشنا درباره تیم ملی حرف بزنیم. گفت‌وگوها را که بخوانید متوجه می‌شوید که بیشتر این چهره‌ها کاملا بازی‌ها را دنبال می‌کنند و برای تک‌تک اتفاقاتش تحلیل دارند.
چند نفری هم که دورادور در جریان اهمیت پدیده‌ای به اسم «جام ملت‌های آسیا» قرار گرفته‌اند، به واسطه عرق ملی‌شان حداقل از هم می‌پرسند که چه شد و تیم ملی چه‌کار کرد. سؤال اصلی این است: چقدر به قهرمانی تیم ملی امیدوارید؟
قهرمان می‌شویم
جهانگیر کوثری، این روزها برنامه «ورزش از نگاه دو» را اجرا می‌کند و احتمالا در طول چند هفته‌ای که جام ملت‌ها برگزار می‌شود، او و مهمانانش حسابی درباره ایران و بازی‌های تیم ملی صحبت خواهند کرد. برای همین سعی کردیم تا تنور زیادی داغ نشده، با او حرف بزنیم.
- با توجه به شرایط موجود، از گروهمان صعود می‌کنیم؟
از گروه که 100درصد صعود می‌کنیم. در جمع 4 تیم هم 100درصد خواهیم بود.
- و چند درصد قهرمان می‌شویم؟
خب این را دیگر نمی‌شود با آن اطمینان گفت. اما بیشترین شانس قهرمانی را ایران دارد.
- چرا؟
خب ما الان از نظر آمادگی و شرایط سنی بازیکنانمان در اوج آمادگی هستیم. در استاندارد فوتبال، بهترین سن برای یک بازیکن بین 26 تا 29 سال است و ما الان بیشترین بازیکن را در این محدوده سنی داریم؛ کسانی که تجربه بازی‌های بین‌المللی زیادی دارند. ضمن اینکه از نظر انفرادی، من در هیچ تیمی این همه خلاقیت ندیده‌ام.
- ما سال‌های پیش هم بازیکنان خوبی داشتیم ولی 31سال است که قهرمان نشده‌ایم.
نه! ما هیچ زمانی چنین مجموعه‌ای را کنار هم نداشته‌ایم. این یک اتفاق تاریخی است. شما نگاه کنید آژاکس دهه70 دیگر تکرار نمی‌شود یا مثلا آلمان سال74 به طور اتفاقی بکن باوئر، برتی فوگتس و گردمولر را کنار هم داشت. دیگر هیچ‌وقت نمی‌شود این همه بازیکن را یکجا کنار هم جمع کرد.
- از نظر کادر فنی چطور؟ آن‌قدر خوب هستیم که توقع قهرمانی داشته باشیم؟
پتانسیل فردی بازیکنان آن‌قدر بالا است که اگر همین قالبی که الان از نظر رفتاری در تیم انتخاب شده، باقی بماند و کسی به‌اش دست نزند، به راحتی می‌شود تا قهرمانی جلو رفت.
- قالب رفتاری؟
بله. اگر کادر فنی تا پایان بازی‌ها همین سیاست را حفظ کند و مشکل روانی در تیم ایجاد نشود ما موفق خواهیم بود.
- بازیکن درجه یک ما الان چه کسی است؟ کسی که کاندید ستاره شدن باشد.
به نظرم آماده‌ترین بازیکن ما الان وحید هاشمیان است. او در اوج فوتبالش قرار دارد. در خط هافبک هم تیموریان و نکونام خیلی خوبند. ضمن اینکه پشت این تیم 11نفره 8-7 تا بازیکن هم‌سطح با تجربه بین‌المللی کمتر ایستاده. این مجموعه باید نتیجه بدهد.
- یعنی روی کاغذ ما قهرمان هستیم!
این تیم درصد بالایی از 4 رکن اساسی فوتبال را دارد. منطق فوتبال امروز این را می‌گوید که این تیم باید قهرمان شود.
باید جو گیر شویم
هانیه توسلی می‌گوید اهل فوتبال نیست و حتی دیدن اینکه کسی دیگر هم فوتبال تماشا می‌کند اعصابش را به هم می‌ریزد؛ با این حال وقتی که صحبت شروع می‌شود، حرف‌هایی می‌زند که معلوم است چندان هم با فضای فوتبال ما بیگانه نیست و راحت می‌تواند مثل یک کارشناس قضایا را تحلیل کند.
- پس بازی‌های تیم ملی را نگاه نمی‌کنید؟
اصلا. آخرین باری که فوتبال تماشا کردم، ایران- استرالیا 10 سال پیش بود. ایران- بحرین را هم 2 سال پیش توی ورزشگاه دیدم. بعد از آن دیگر فوتبال ندیدم. کلا فوتبالی نیستم.
- فوتبال ایران را دوست ندارید یا کلا فوتبال دوست ندارید؟
کلا فوتبال دوست ندارم. باورتان نمی‌شود؛ من از جام جهانی پارسال فقط یک ربع آخر فینال را تماشا کردم.
- بازی‌های ایران را هم ندیدید؟
تماشا نکردم، از رادیو گوش می‌دادم.
- الان می‌دانید مربی تیم ملی کی هست؟
نه، نمی‌دانم.
- پس نمی‌توانید پیش‌بینی‌ای از وضعیت ایران توی مسابقات داشته باشید؟
چرا. الان تحلیل می‌کنم. فوتبال ایران، خیلی احساساتی است. باید جوگیر بشوند تا خوب بازی کنند. هرچی تیم مقابل قوی‌تر باشد، بهتر بازی می‌کنند و اگر تیم مقابل ضعیف باشد، بازی را جدی نمی‌گیرند. از نظر تاکتیکی و تکنیکی نمی‌شود درباره فوتبال ایران بحث کرد. توی این بازی‌ها هم اگر جوگیر بشوند، قهرمان هم می‌توانند بشوند.
- پس ایران قهرمان می‌شود؟
گفتم که اگر جوگیر بشوند بله.
- فکر می‌کنید ستاره ایران در این بازی‌ها کی هست؟
والا من نمی‌دانم الان دقیقا کی توی تیم ملی هست. دایی هنوز بازی می‌کند؟
- نه، دایی خیلی وقت است خداحافظی کرده.
پس بگذار فکر کنم. مهدوی‌کیا خیلی خوب بازی می‌کند. آن بازیکن جدید، چی بود اسمش؟
آهان! فریدون زندی. زندی هم بازیکن خیلی خوبی است. یکی از این 2 تا ستاره می‌شوند.
قهرمان نمی‌شویم
جناب سرهنگ علیفر از تهران مسابقات جام ملت‌ها را دنبال می‌کند. او هم مثل خیلی از ماها دوست دارد ایران قهرمان آسیا شود هرچند ترجیح می‌دهد در این‌باره منطقی حرف بزند.
از گروهمان صعود می‌کنیم؟
صد در صد.
به عنوان تیم...؟
اول. اما اعتقاد دارم که بعدش به مشکل بر می‌خوریم.
یعنی از یک‌چهارم بالاتر نمی‌رویم؟
چرا، البته شخصا امیدوارم که تفکرم اشتباه باشد ولی فکر می‌کنم با وجودی که ایران این همه ستاره دارد ولی تیم نیست. هر کدام از بچه‌های ما ساز خودشان را می‌زنند و با همه احترامی که برای مربیان تیم ملی قائلم، باید بگویم آنها در حد تیم بزرگ ایران نیستند. این بازیکنان زیر نظر مربی‌های بزرگی مثل هیتسفیلد و توماس دال کار کرده‌اند.
خب آخرش؟ قهرمان می‌شویم یا نه؟
نهایتا نه. می‌دانید ما اگر در فینال هم ببازیم، برایمان یک شکست بزرگ است. ما فقط به امید قهرمانی آنجاییم.
چه تیم‌هایی قرار است ما را به دردسر بیندازند؟
ما اگر در گروهمان اول شویم، آن طرف یا به کره می‌خوریم یا عربستان. ما معمولا با عربستان مشکل داریم. سخت می‌بریمشان، حتی در ایران. شاید کره برایمان راحت‌تر باشد. حداقل در این چند سال که این‌جوری بوده.
بازیکنی داریم که ستاره جام ملت‌ها بشود؟
100 درصد. تک تک ستاره‌های ما توی چشم هستند؛ حتی اگر در حد و اندازه خودشان نباشند. آنها خوبند، حتی سطح خیلی‌هایشان از آسیا هم بالاتر است؛کسانی مثل مهدوی‌کیا، نکونام، هاشمیان. ولی خب اگر تیم ما اول نشود فروغ ستاره‌هایمان به چه دردی می‌خورد؟
با سیخ کباب به هیچ‌جا نمی‌رسیم
باور می‌کنید مهران دوستی، گوینده معروف رادیو جوان این‌قدر خوره فوتبال باشد؟ استاد، آمار جزء به جزء اتفاقات فوتبالی را دارد، اصلا به قول خودش این روزها فقط 2 تا چیز را دنبال می‌کند. فیلم‌های سینمایی و فوتبال!
- چقدر به قهرمانی ایران امیدوارید؟
صفر درصد!
- اِ! حتی به صعودش از گروه؟
حتی به صعودش.
- چرا پس؟
چون کاراکتر قهرمانی ندارند. هنوز همان سیستم هیاتی در تیم حاکم است. همان درگیری‌های داخلی، بردن سیخ کباب از تهران، نداشتن روان‌شناس، اختلافات فرهنگی بین بازیکن‌ها. همه اینها را در همین تهران نشان دادند، وقتی امیر قلعه‌نویی در راه‌پله‌های هواپیما سر بازیکن‌ها داد زد.
- خیلی شاکی هستیدها!
من معتقدم فوتبال ما بسیار سنتی است، در حالی که همه جا فوتبال مدرن شده، ما فقط ادای آدم‌های مدرن را در می‌آوریم.
- ما که این همه بازیکن خوب داریم که در فوتبال اروپا – فوتبال مدرن - بازی می‌کنند.
اینها همه‌اش در ظاهر است. حتی فریدون زندی که اصلا متولد آلمان است، آن‌قدر افت کرده که رفته قبرس فوتبال بازی کند. اصلا شما بگو، ما با این مربی می‌توانیم ساختار مدرن داشته باشیم؟
- والا چه عرض کنم!
شما نگاه کنی همه می‌گوییم «امیر خان». کلمه خان خیلی وقت است ور افتاده. در دنیای مدرن، خان نیست. هر وقت خان ور افتاد من به این تیم امیدوار می‌شوم.
- آن جریان سیخی که گفتید چی بود؟
من می‌گویم تیمی که می‌خواهد توی مالزی چلوکباب بخورد به هیچ‌جا نمی‌رسد.
- پس کی قرار است قهرمان آسیا شود؟
به نظرم عربستان و کره. آخرین آمارگیری که در کره انجام شده می‌گوید 80درصد کره قهرمان است و 14درصد ایران.
- خیلی بدبین نیستید؟
شاید بدبینی‌ام خیلی مطلق باشد ولی من می‌گویم باید یک بار بنشینیم و ببینیم اصلا می‌خواهیم فوتبال داشته باشیم یا نه. در دنیای مدرن شما نمی‌توانید با سیاست‌های هیاتی، فوتبال را اداره کنید. بعد هم وقتی اوضاع این‌جوری است دیگر این همه برای این تیم تبلیغ نکنید. چون فوتبال با مردم در ارتباط است. هر شکست بازده اجتماعی را می‌آورد پایین. ما مسلمانیم، می‌گوید خیرالامور اوسطها. ما نه خوبیم، نه بد. ما الان یک تیم معمولی هستیم.
سوم می‌شویم
رضا رشیدپور تازه شب شیشه‌ای را تمام کرده و حالا می‌تواند راحت بنشیند پای تلویزیون و فوتبال تماشا کند.
- آقای مجری چقدر به تیم 2007 امیدوار است؟
درصد بگویم؟
- بله.
والله فکر کنم 70-60 درصدی می‌شود روی ایران حساب کرد.
- این یعنی اینکه اوضاع خوب است یا بد؟
با اینکه می‌گویند تیم فعلی بهترین تیم چند سال گذشته است ولی با بازی‌هایی که ازش دیدیم خیلی روحیه قهرمانی درش وجود نداشت. بازی مقابل تیم‌های خیلی ضعیفی که معلوم نیست از کجا آمده‌اند، آن هم درست قبل از شروع جام ملت‌ها جز شوی قهرمانی چیز دیگری نیست.
- صعود می‌کنیم؟
آره، از گروه بالا می‌آییم، تا نیمه‌نهایی هم می‌رویم، ولی مثل دوره‌های قبلی سوم می‌شویم.
- قهرمان نمی‌شویم یعنی؟
دعا می‌کنم ولی خوشبین نیستم.
- چرا؟
خب برنامه‌ریزی فوتبال ما عین خودمان است. تازه شب که می‌خوابیم برای فردا صبحمان برنامه می‌ریزیم. به نظرم در این بلبشوی مدیریت در سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال، امیر قلعه‌نویی خیلی روحیه دارد که می‌تواند ادامه بدهد. فوتبال ما بیشتر سیاست‌زده است تا علمی.
- با این اوصاف کی قهرمان می‌شود؟
ایران!
- اِ! تو که خیلی امیدوار نبودی!
آره، ولی به همان 70-60درصد اعتقاد دارم.
تا نیمه‌نهایی می‌رویم
علی خسروی خودش در جام ملت‌های سال2000 در لبنان حضور داشت و برای همین خوب از حال و هوای این مسابقات سر در می‌آورد؛ هرچند درباره قهرمانی ایران واضح حرف نمی‌زند.
- می‌خواهیم در مورد تیم ملی بپرسیم، درباره جام ملت‌ها.
چی بگویم؟ من به عنوان یک داور باید راجع به داوری‌ها نظر بدهم؟
- نه. این بار می‌خواهیم راجع به خود مسابقه‌ها حرف بزنیم.
من خیلی به این تیم امیدوارم. بازیکنان مشهور و مغروری دارد.
- مغرور؟ این خوب است یا بد؟
این بار خوب است. آنها اعتماد به نفس دارند. آدم‌های بزرگی هستند که خودشان را باور کرده‌اند. اکثرشان هم سال پیش در لیگ‌هایی که بازی می‌کردند، موفق بودند. این تیم هیچ چیزی برای قهرمانی کم ندارد.
- یعنی می‌رویم بالا و قهرمان می‌شویم و خوشحال؟
فکر می‌کنم تا نیمه‌نهایی صعود می‌کنیم، آن هم به سختی.
- پس علی خسروی به قهرمانی امیدوار نیست؟
بابا شما همشهری جوانید، اما سؤال‌هایتان سنتی است. در جام جهانی آلمان هم کسی از کلینزمن نپرسید شما قهرمان می‌شوید یا نه!
- من هم از قلعه‌نویی نپرسیدم؛ به عنوان علی خسروی جواب بدهید.
فوتبال ملی ما باید قشنگ باشد. نباید به هر وسیله‌ای به قهرمانی برسیم. به نظرم این تیم اگر خوب بازی کند، حتی اگر قهرمان هم نشود، از نظر مردم قهرمان است.
- شما هم که سنتی جواب می‌دهید.
آره! من هم مثل بقیه کلیشه‌ای جواب می‌دهم. قهرمانی این است که خوب و گروهی بازی کنیم.
- بالاخره به قهرمانی ایران امیدوارید یا نه؟
اصلا علی خسروی یعنی امید!
چه اهمیتی دارد؟
سارا روستاپور همان «خاله‌سارا» است. اولش فکر می‌کردیم خاله سارا کلی اهل فوتبال باشد ولی خب ظاهرا که این‌طوری نبود. به هر حال ما گفت‌وگویمان را انجام دادیم.
شما فوتبال نگاه می‌کنید؟
به هیچ وجه من الوجوه.
چرا؟
خوشم نمی‌آید.
- اما می‌گفتند شما بازی‌های فوتبال را دنبال می‌کنید.
نه، فقط در بعضی برنامه‌هایم صدای پسرها را در می‌آورم که بحث آبی و قرمز را راه بیندازم و برنامه گرم شود.
- ای بابا! پس اصلا نمی‌دانید چه خبر است؟
از یک جهت می‌دانم، چون همسرم عکاس خبری است و الان رفته مالزی. می‌گوید اگر ایران ببرد می‌روند تایلند، اگر نه، بر می‌گردند ایران.
- خب حداقل از این جهت برد و باخت ایران باید برایتان مهم باشد.
نه که مهم نباشد ولی مسائل مهم‌تری دارم که به‌اش فکر کنم.
- یعنی اگر تیم قهرمان شود هیچ اهمیتی برایتان ندارد؟
خب اگر قهرمان شوند که برای ما افتخارآفرینی کرده‌اند. اگر هم نشدند که باید بیایند و به ضعف‌هایشان فکر کنند ولی کلا می‌گویم مسائل مهم‌تری هست که هیچ‌کس به‌اش فکر نمی‌کند.
