سلام کیتارو به ایرانی‌ها در شب پاییزی تهران

به گزارش خبرنگار مهر، این آهنگساز و نوازنده ژاپنی که این سال‌ها در سانفرانسیسکو زندگی می‌کند برای نخستین بار در تاریخ موسیقی پس از انقلاب به همت بخش خصوصی و مساعدت دفتر موسیقی وزارت ارشاد به همراه تعدادی از اعضای گروهش به ایران آمده تا چند شب در تهران برای علاقمندان موسیقی در ایران بنوازد که دیشب و در اولین اجرای این گروه، اجرایی کم نظیر را تقدیم کردند.

این اجرا که با نیم ساعت تاخیر و در ساعت 21:30 آغاز شد تشویق‌های پیاپی حضار را به دنبال داشت و هنگام حضور کیتارو با همان شمایل آشنا و موهای رها بر شانه، این تشویق‌ها شدت گرفته و مردم به احترام وی ایستاده تشویق‌هایشان را ادامه دادند.

کیتارو اجرای خود را با نواختن فلوت ژاپنی و اجرای قطعه «فلوت مرکوری» آغاز کرد که با انجام حرکات آیینی و شناخته شده وی همراه بود.

وی قطعه بعدی را با نواختن بر زنگی که حال و هوای موسیقی شرقی به ویژه ژاپنی را زنده می‌کرد، آغاز کرد و کم کم اعضای گروهش نیز روی صحنه کامل شدند و نواختن نخستین نت‌های این قطعه نوید اجرای «کویر» را داد که به پیوست آن نوای «جاده ابریشم» شنیدنی شد و پخش تصاویری از مستندی با همین نام که در ایران نیز شناخته شده است، مکمل این قطعه بود.

قطعات بعدی از بخش نخست کنسرت دیشب کیتارو باز هم از آلبوم «راه ابریشم» و Aqua بود که تعدادی از آنها به دلیل آشناتر بودن به گوش مخاطبان ایرانی، با تشویق‌های بیشتری رو به رو می‌شد.

نوازنده ویولن گروه را که بانویی جوان بود می‌توان ستاره گروه نوازندگان کیتارو دانست که در همراهی با این آهنگساز بزرگ دنیای موسیقی که خود به نواختن ساز تخصصی‌اش یعنی «سینتی سایزر» مشغول بود، کیفیت اجرای دیشب را ارتقا بخشیده بود.

پس از نواخته شدن پنج قطعه مفصل و پرانرژی، گروه نوازندگان صحنه را ترک کرده و کیتارو خطاب به حضار و به زبان فارسی سلام کرد. وی در ادامه به زبان انگلیسی شب بخیر گفت و تاکید کرد از حضور در ایران بسیار خوشحال است و یکی از آرزوهای دیرینه‌اش که سفر به ایران زمین بوده است، محقق شده است.

کیتارو به زبان فارسی سلام کرد؛ به زبان انگلیسی شب بخیر گفت و تاکید کرد از حضور در ایران بسیار خوشحال است و یکی از آرزوهای دیرینه‌اش که سفر به ایران زمین بوده است، محقق شده است

در همین فاصله که کیتارو سخنان کوتاهی داشت گروه ارکستر در صحنه حاضر شده و در جای خود نشستند و این بار ترکیبی از نوازندگان گروه خارجی کیتارو و ارکستر ایرانی شکل گرفت که در بین آنها بردیا کیارس رهبر ایرانی ارکستر هم دیده می‌شد که این بار در مقام نوازنده ویولن دیده می‌شد و رهبری ارکستر بر عهده یکی از اعضای خارجی گروه کیتارو بود.

کیتارو همچنین اشاره کرد که قطعه معروف «جاده ابریشم» را 35 سال پیش نوشته و امروز او پیرتر از آن روزها شده است. به گفته این آهنگساز ژاپنی، اجرا با ارکستر ایرانی برایش باعث هیجان است.

کیتارو اشاره کرد که در بخش دوم کنسرت قطعاتی از آلبوم Kojiki و قطعات معروف Heaven & Earth (بهشت و زمین) و Thinking of you (به تو می اندیشم) را که برای آن جایزه گرمی گرفته است، تقدیم می کند.

این نوازنده آرزو کرد حاضران در سالن از این بخش اجرا لذت ببرند.

در بخش دوم و پایانی کنسرت دیشب 8 قطعه اجرا شد که نسبت به قطعات بخش نخست کنسرت فضایی ارکسترال داشتند و مهم اینکه اعضای ایرانی گروه به خوبی و در سطح بین المللی اجرا داشتند؛ آنهم در شرایطی که با تعطیلی ارکسترهای ایرانی نه امکان گرد هم آمدن و نه تمرین های پیاپی برای نوازندگان ارکسترها فراهم است.

انتخاب قطعاتی که حس و حال موسیقی ژاپنی را ایجاد می کرد از ویژگی‌های این بخش اجرا بود. قطعات Shifter و Don't cry نیز از نقاط قوت این اجرا بود. نقش رهبر ارکستر در این بخش از اجرا پر رنگتر بود.

پس از پایان اجرای 8 قطعه، کیتارو بار دیگر از حضور و استقبال تماشاگران ایرانی تشکر کرد و گفت: من از همکاری با ارکستری به این بزرگی و متخصص و حرفه ای خوشحالم. من همچنین از اینکه ما را به ایران دعوت کردید و فرصتی پیش آمد تا من و گروه به ایران بیاییم و برای شما اجرای زنده داشته باشیم، خیلی تشکر می کنم.

وی افزود: ما چند شب آینده نیز در ایران اجرا داریم که امیدوارم همه آنها خوب و مورد پسند باشد.

کیتارو سپس این نوید را داد که یک قطعه که قبلا آن را در قالب سی دی منتشر نکرده است در ادامه و به عنوان قطعه پایانی به اجرا برساند که این وعده با اجرای قطعه Kokoro محقق شد.

وی در پایان میان تشویق های پیاپی مردم، اعضای گروهش را معرفی کرد که نام آنها در میان تشویق ها گم شد و با توجه به اینکه کنسرت دیشب بروشور نیز نداشت، امکان این فراهم نشد که اسامی نوازندگان و قطعات به طور صحیح در اختیار حاضران قرار گیرد.

جسیکا، جاسپر، استفان و کیکو تنها نام کوچک نوازندگان گروه کیتارو بود که دیشب در میان تشویق های پیاپی به گوش رسید.

در پایان کنسرت مردم دقایقی کیتارو و گروهش را تشویق کردند و گل ها و هدایای چون تصویر نقاشی شده وی را تقدیم این آهنگساز کردند.

• سخنی با علاقمندان به حضور در اجراهای زنده

افرادی که در یک کنسرت حضور می یابند حتما از علاقمندان موسیقی هستند که هم وقت و هم هزینه خود را صرف حضور در اجراهای زنده می‌کنند و با توجه به واکنش هایی که به اجراها دارند می‌توان اینگونه استنباط کرد که قطعات نوازندگان و خوانندگان برایشان آشنا است و این نشان از پیگیری موسیقی از سوی آنها دارد ولی آنچه متاسفانه در بیشتر اجراها دیده می‌شود و در کنسرت دیشب نیز بسیار مشهود بود اینکه تمام وقت یک اجرای 2 ساعته اکثریت حضار مشغول تهیه فیلم و عکس از اجرا بودند.

سوال اینجاست که ضبط تصویری یک کنسرت زنده با کیفیت پایین تلفن‌های همراه چه سودی دارد و آیا خرید نسخه اصلی فیلم‌ها و قطعات این اجراها به صرفه تر نیست؟

فردی که اکثر زمان یک کنسرت را به جای لذت بردن از اجرا مشغول فیلمبرداری و عکاسی است قطعا با مخدوش کردن تمرکزش فرصت لذت بردن از موسیقی زنده را از خود دریغ می‌کند و باز ناگزیر می‌شود از دریچه دوربین تلفن همراش به صحنه اجرا نگاه کند. این تصاویر و فیلم‌ها که اکثرا به آرشیوهای شخصی می پیوندند و کمتر مورد بهره برداری قرار می‌گیرند و بیشتر برای به اشتراک گذاشتن در شبکه‌های اجتماعی به منظور اعلام اینکه فرد در این رویداد هنری شرکت داشته، استفاده می‌شوند حس و حال و تمرکز فرد برای استفاده بهینه از یک کنسرت زنده را می‌گیرد.

در کنار موضوع اشاره شد این مساله که اصولا ضبط یک اجرای زنده مغایر با رفتار حرفه ای با هنر و هنرمندان است نیز باید مدنظر قرار گیرد. نکته دیگر اینکه وقتی در هر ردیف دست هایی با تلفن های همراه بالا رفته باشد قطعا این مساله برای کسانی که پشت سر آنها نشسته اند مشکلاتی ایجاد می‌کند و امکان استفاده بهینه از اجرا را از بین می‌برد.

• سخنی با مسئولان

اجرای موفق دیشب این نوید را داد که می توان در ایران میزبان بزرگان موسیقی جهان بود و تماشاگران ایرانی نیز با اشتیاق از این فرصت ها استفاده می کنند. حضور کیتارو که با همت بخش خصوصی و در تعامل مثبت بدنه دولت با آنها انجام گرفت جای قدردانی دارد و امید می رود در آینده نیز پایدار بماند و شاهد حضور چهره ها و گروه های مختلف موسیقی جهان در ایران باشیم.

و اما در اجرای دیشب که حضور هنرمندان ایرانی به ویژه چهره‌های سینمایی پررنگ بود جای خیلی از مسئولان فرهنگی کشور خالی بود. همچنین انتظار می رود دست اندرکاران و اهالی موسیقی کشور نیز در شب های آینده در اجرا حضور جدی‌تر پیدا کنند.

تالار وزارت کشور که ذاتا برای اجرای کنسرت ساخته نشده است قطعا جای مناسبی برای میزبانی برنامه‌های موسیقایی نیست و وقتی مساله اجرایی در سطح بین‌المللی باشد نقاط ضعف این سالن بیشتر نمایان می‌شود. کیفیت پایین و مخدوش سیستم صوتی سالن از نقاط ضعف اجرای دیشب بود.

لازم است ساخت یک سالن استاندارد با ظرفیت بالا و داشتن پارکینگ به اندازه مراجعه کنندگان در دستور کار مسئولان موسیقی کشورمان قرار گیرد.