باید دید این تغییر ذائقه و گرایش مردم در انتخاب افراد غیرسیاسی مجلس هفتم به‌جای سیاسیون منتخب مجلس ششم چه ثمراتی را به‌طور ملموس در زندگی آنها داشته است.
پاسخ به این سؤال می‌تواند جهت‌گیری سیاسی مردم در انتخابات آتی را هم مشخص کند.
لذا در گفت‌وگویی صریح با حمید‌رضا حاجی‌بابایی عضو هیأت رئیسه مجلس هفتم که حضور فعالی در مجلس ششم نیز داشته است این مسئله را مورد واکاوی قرار دادیم.
- با نگاهی کلی به مجلس هفتم، عملکرد آن را تاکنون چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مجلس هفتم در طول سه سال گذشته فضای کارآمد و کارشناسی را دنبال کرد و به نظر می‌رسد از دو جهت عملکرد آن قابل توجه است؛ یکی از جهت کارها و فعالیت‌های اثباتی که انجام داد مانند طرح‌ها و لوایحی که تاکنون حدود 250 مورد از آنها به دولت ابلاغ شده است.
بیشتر این مصوبات در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی بوده و مصوبات سیاسی در اولویت بعدی قرار دارد. به یقین می‌توانم بگویم تا به حال دو سوم مصوبات مجلس هفتم اقتصادی و در راستای حل معضلات معیشتی مردم بوده است و از این نظر مجلس هفتم یک مجلس پیگیر به‌شمار می‌آید.
در بعد نظارتی هم حدود هشت هزار تذکر مکتوب و تعداد زیادی سؤال، تحقیق و تفحص و استیضاح تا به حال مطرح شده که این آمار نسبت به مجالس گذشته تا حدود زیادی قابل قبول است.
مجلس هفتم تا به حال از لحاظ مسائل سیاسی هم برای نظام مشکل ایجاد نکرده و به نوعی آرامش را در کشور نهادینه ساخته است ضمن آن‌که نظام از اقتدار مجلس در مسائل هسته‌ای سود برده است.
- فکر می‌کنید تا چه اندازه بتوانید امسال عملکرد مجلس را هدفمند کرده و کارهایی که در 3 سال گذشته انجام ندادید را به انجام برسانید؟
امسال سال آخر فعالیت مجلس هفتم است و تعداد زیادی طرح و لایحه در دستور کار هفتگی خود داریم که حدود 52 طرح آن یک شوری و یک یا دو فوریتی است.
153 طرح و لایحه هم آماده طرح در مجلس است که 23 مورد آن یک شوری، 23 مورد دو شوری، 103 مورد در شور اول، یک مورد یک فوریتی و یک مورد هم دو فوریتی هستند.
143 طرح و لایحه هم در دستور کار کمیسیون‌های تخصصی مجلس است که همگی آنها با احتساب موارد فوق‌الذکر 346 طرح و لایحه می‌شود که باید در سال آخر تعیین تکلیف شوند. هم‌اکنون هیأتی مرکب از من و آقایان باهنر و قربانی مأمور شده‌ایم تا این طرح‌ها و لوایح را با توجه به جایگاهی که دارند ساماندهی و به ترتیب در دستورکار قرار دهیم.
- فکر نمی‌کنم وقت زیادی داشته باشید چون مجلس به تعطیلات تابستانی رفت و در ضمن تصویب بودجه 87 هم زمان زیادی از مجلس می‌گیرد؟
بله، البته ما هماهنگ کردیم که لایحه بودجه 87 تا اوایل آذر به مجلس بیاید و تا قبل از ثبت‌نام‌های انتخاباتی مجلس هشتم، لایحه بودجه، قانونی شود.
- چرا در این شرایط فضای مجلس تغییر کرده و به‌سوی مسائل سیاسی سوق پیدا می‌کند؟
این امر تا حدودی طبیعی است چرا که هرچه به انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم نطق‌های سیاسی افزایش می‌یابد و منتقدان هم سعی می‌کنند با تکیه بر بعد نظارتی مجلس، فشار خود را افزایش دهند چرا که گروه‌های سیاسی می‌خواهند از تمام ظرفیت خود در مجلس بهره ببرند و در این میان هیأت رئیسه مجلس مسئولیت خطیری دارد تا تلاش کند با در اختیار گرفتن روند امور، اجازه ندهد مجلس تحت‌الشعاع مسائل و تبلیغات و تحرکات گروه‌های سیاسی چه اقلیت و چه اکثریت قرار بگیرد.
- آیا شما روشنگری و پاسخگویی به شبهات اقلیت را به همان شکل می‌پسندید یا باور دارید که نباید جنجال آنها را پاسخ گفت؟ نمی‌ترسید که شبهه‌افکنی‌های آنها کارساز شود؟
برخی از این تشنجات که توسط آنها ایجاد می‌شود طبیعی است چرا که آنها تلاش می‌کنند تمام توان خود را به‌کار گیرند تا چنین القاء کنند دولت و مجلس ناکارآمد هستند اما ما هم نباید فراموش کنیم که اکثریت مجلس در دست ما قرار دارد و ما باید ضمن بیان حقایق و پاسخگویی در حد مقتضی، تمام احتیاط‌های لازم را برای گرفتن بهانه از آنها در نظر بگیریم.
این‌که ما هم مثل آنها نطق جنجالی انجام دهیم پسندیده نیست چرا که این امر خود زمینه تشنج را ایجاد می‌کند و اثر بیرونی آن هم خوب نیست. ما باید به‌جای کوبیدن اقلیت، کارآمدی خود را نشان دهیم.
این‌که هر وقت تریبون مجلس باز شود مردم بشنوند که مجلس ششم چنین و چنان بود، اثر مثبت ندارد چرا که مردم امروز دیگر تحت تأثیر شعارهای جنجالی قرار نمی‌گیرند.
- ترکیب مجلس هشتم را چگونه می‌بینید؟
اگر اصول‌گرایان در سال آخر مجلس هفتم خوب عمل کنند، از جهت حاکم شدن مجدد این طیف بر مجلس نگرانی وجود نخواهد داشت اما آنچه در مجلس آتی نگران کننده است انشقاق اصول‌گرایان راه یافته به داخل مجلس است که نگاه محدود به اصول‌گرایی منجر به این مشکل خواهد شد.
در حال حاضر هم از 180 نماینده اصول‌گرا در مجلس هفتم حدود 60 نفر آنها دولبه هستند، یعنی مواضعی دوگانه گرفته یا همزمان در دو فراکسیون عضو هستند که این برآمده از محدود‌نگری اصول‌گرایان به حوزه‌های جغرافیایی است.
در این صورت هیچ‌یک از تشکل‌های فعلی به‌تنهایی اکثریت مجلس را در اختیار نخواهند گرفت و خطر ایجاد یک اقلیت قوی که مانع فعالیت اصول‌گرایان هم شود، وجود دارد.
