به گزارش مهر؛ جمشيد مشایخی که سابقه حضور بر صحنه تماشاخانه سنگلج را در کارنامه بازیگری خود دارد درباره روند شکلگیری این سالن قدیمی اظهار داشت: در دوران کودکی به همراه پدر و مادرم به خیابان لالهزار میرفتیم و تئاتر تماشا میکردیم. بعدها که وارد عرصه تئاتر شدم، در اداره هنرهای دراماتیک که توسط دکتر فروغ در نزدیکی میدان بهارستان تأسیس شد، سالن کوچکی را که متعلق به تئاتر نبود با خرید صندلی و پرده صحنه برای اجرای تئاتر آماده کردم.
وی ادامه داد: در آن دوران هنرمندان تئاتر تمایل داشتند سالنی مختص تئاتر داشته باشند تا در آن به اجرای تئاتر بپردازند از این رو تماشاخانه سنگلج که در ابتدا نامش «25 شهریور» بود، ساخته و راهاندازی شد. وقتی در سال 58 در اداره تئاتر در خدمت خانواده تئاتر بودم، به آقای جعفر والی و هنرمندان تئاتر پیشنهاد دادم که بر اساس نوشتهای از جلال آلاحمد که در آن نام محله سالن «25 شهریور» را سنگلج ذکر کرده بود، نام سالن را به سالن «سنگلج» تغییر دهیم. این پیشنهاد از سوی هنرمندان تئاتر پذیرفته شد.
این بازیگر با سابقه تئاتر با اشاره به وجود زمینی در کنار تماشاخانه سنگلج که قرار بود زمانی در اختیار هنرمندان تئاتر قرار گیرد تا در آن فضایی برای تمرین گروههای تئاتری شکل گیرد، تصریح کرد: این اتفاق نیفتاد و من نمیدانم چرا همیشه به تئاتر ظلم شده و گناه تئاتر چیست که باید اینقدر مورد بیمهری قرار گیرد. سالنهای تئاتر لالهزار که تبدیل به انبار شدهاند و سرانجام تماشاخانه سنگلج هم معلوم نیست.
مشایخی با اشاره به فعالیتهای گروههای تئاتری در سالنهایی که مناسب اجرای تئاتر نیستند، اظهار کرد: اگر شهردار محترم تهران که به مسائل هنری علاقه دارد، مکان مجاور تماشاخانه سنگلج را در خدمت هنرمندان قرار دهد و این تماشاخانه توسعه پیدا کند، خدمت بزرگی به تئاتر و خانواده هنرهای نمایشی خواهد بود.
این هنرمند شناخته شده تئاتر ایران با بیان اینکه جوانان عاشق تئاتر مکان مناسبی برای تمرین و اجرا ندارند، تأکید کرد: زمانی در تهران که جمعیت کمی داشت، سالنهای متعدد تئاتری داشتیم ولی حالا که جمعیت تهران بسیار بیشتر شده است، سالنهای کمتری داریم، این در حالی است که باید در هر محله ای برای بچههای عاشق به تئاتر مکان و سالنی وجود داشته باشد.
نظر شما