به گزارش بیبیسی، دانشمندان معترض تلاش خواهند کرد جایگاه این جرم آسمانی را به او بازگردانند.
2500 ستاره شناس دیروز دوم شهریور در اجلاس خود در پراگ، پایتخت جمهوری چک، به این نتیجه رسیدند که پلوتون را نباید یک سیاره به حساب آورد، درحالی که پیش از این پلوتون به عنوان نهمین سیاره منظومه شمسی شناخته میشد.
دکتر آلن اشترن، دانشمند ارشد ناسا که هدایت پروژه «افق های جدید» به پلوتون را به عهده داشته، در واکنشی شدیداللحن گفته است که این تصمیم مایه شرمساری است.
آقای اشترن که در رأیگیری شرکت نکرده بود، تعریف جدید پلوتون را رد کرده و گفته که این تعریف نادرست است.
وی در زمان رأیگیری در محل حضور نداشته و رای دادن به صورت الکترونیکی نیز امکانپذیر نبوده است، امری که باعث بروز انتقاداتی در میان ستاره شناسان شده است.
این دانشمند سرشناس ناسا گفته است که به همراه برخی ستارهشناسان در صدد ارائه درخواستی است تا تعریف پلوتون را به حالت قبلی برگرداند.
یک پروفسور دانشگاه هاروارد نیز که رییس کمیتهای برای افزایش تعداد سیارهها به 12 سیاره بود، وضعیت پیش آمده را ناشی از «شورش» ستارهشناسانی دانست که اثرات حرکتی و جاذبهای اجرام آسمانی را مطالعه میکنند.
آقای گینگریچ گفته است در این کمیته، نظر زمین-اخترشناسان ( دانشمندانی که به بررسی اجرام آسمانی در سیارهها و قمرهای مربوطه میپردازند) در بررسی تعریف سیارهها مد نظر قرار گرفت و گروه دیگر احساس کردند که چون در مجموع طرف مشورت قرار نگرفته اند به آنها بیاحترامی شده است.
به گفته پروفسور گینگریچ، ستارهشناسانی که اثرات حرکتی و جاذبهای اجرام آسمانی را مطالعه میکنند به صورت دسته جمعی در جلسه رأیگیری شرکت کردند و در غیاب دیگر ستارهشناسان، نظرات خود را به کرسی نشاندند.
به همین دلیل آقای گینگریچ این اقدام آنها را به یک شورش تشبیه کرده است. به گفته وی، تنها 10 درصد از ستارهشناسان حاضر در پراگ در رأیگیری مربوط به خلع عنوان سیاره از پلوتون شرکت کرده بودند.
تعریف تازه
ستارهشناسان حاضر در نشست پراگ، پس از یک هفته جلسات طولانی، تصمیم گرفتند که پلوتون را در یک دسته کاملاً جدید طبقهبندی کنند و آن را به عنوان یک جرم متفاوت از هشت سیاره دیگر تعریف کنند.
اتحادیه بینالمللی ستاره شناسان از سال 1919 مرجع رسمی نامگذاریها در دنیای ستارهشناسی است.
پس از اجلاس روز پنجشنبه از 2500 ستارهشناس حاضر، تنها 424 نفر در پراگ باقی ماندهاند.
پلوتون بسیار دورتر و کوچکتر از هشت سیاره منظومه شمسی است و کارشناسان مدتها در مورد این مسئله که آیا پلوتون مستحق عنوان سیاره هست یا نه اختلاف نظر داشتند.
ستاره شناسان در این اجلاس پلوتون را در زمره اجرام آسمانی شمرده و آن را یک سیاره کوچک از نوع «کوتوله های یخی» تعریف کردند.
مسئله خروج پلوتون از تعریف «سیاره های» منظومه شمسی زمانی حادتر شد که یک جرم دیگر از نوع پلوتون اما بزرگتر به نام «2003 UB313» توسط یک منجم آمریکایی کشف شد.
پلوتون که در سال 1930 کشف شده است تنها 2360 کیلومتر قطر دارد و از جهات مختلف با کرات منظومه شمسی مانند زمین، مریخ، مشتری، کیوان یا حتی نپتون (نزدیکترین همسایه پلوتون) متفاوت است.
پس از رصد «2003 UB313» توسط تلسکوپ فضایی هابل معلوم شد که این جرم آسمانی از پلوتون بزرگتر است و قطر آن به 3000 کیلومتر میرسد.
تصمیم جدید ستارهشناسان ممکن است در نهایت در کتابهای درسی و دانشنامهها ثبت شود.
منظومه شمسی پس از این تغییرات شامل هشت سیاره یعنی تیر، ناهید، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون خواهد بود.