به خطر انداختن امنيت رواني جامعه و ايجاد التهاب و اضطراب رواني، كمرنگ كردن اعتماد به نهادهاي انتظامي و امنيتي از عوارض اصلي جرمي همانند اسيدپاشي است كه متأسفانه تكرار اين بزهكاري و پررنگ شدن آن در جامعه باعث ورود ناهنجاري‌هاي متعددي به جامعه شده است.
تكرار حوادث اسيدپاشي در نقاط مختلف كشور باعث شده كه اين حركت غيرانساني به شكل يك رفتار بزهكارانه زنجيره‌اي به حساب آيد. اين در حالي است كه بروز حوادث خشن در يك مقطع زماني موجب ايجاد بحران روحي در افراد مي‌شود. از نگاه آسيب‌شناسي رفتاري پايين بودن ميزان نشاط اجتماعي، افزايش خشونت و ضعف آموزش مهارت‌هاي زندگي در زمينه كنترل خشم و مديريت هيجان‌هاي رفتاري، عوامل بروز اينگونه حوادث است. افزايش خشونت، وضعيت رفتاري غيرقابل انكاري در شرايط امروز است كه بعضي از نخبگان آن را به فشارهاي اقتصادي و شرايط محيطي تعبير كرده و بعضي ديگر تكرار جرائم را باعث زشتي‌زدايي از آنها مي‌دانند.
به‌نظر مي‌رسد ورود بي‌حساب و كتاب بازي‌هاي خشن رايانه‌اي، كمرنگ بودن نشاط اجتماعي، ضعف اطلاع‌رساني و فقدان آموزش مهارت‌هاي رفتاري دلايلي هستند كه ممكن است باز هم باعث تكرار حوادث تلخ مشابه يا بدتري شوند. ذكر اين نكته ضروري است كه قوانين موجود در مورد مجازات عوامل اسيدپاشي متعلق به چند دهه پيش است و جوابگوي اين همه حادثه و تكرار آن نيست. نمايندگان مجلس بايد با تصويب قوانين بازدارنده و مجازات‌هاي مؤثر در زمينه پيشگيري‌هاي ثانويه اقدام كنند چرا كه اسيدپاشي از نگاه عاطفي و انساني بدتراز قتل است. تنها خلأ قانوني نيست كه باعث تكرار اين حوادث تلخ مي‌شود بلكه بايد در كنار آن افزايش نشاط اجتماعي و بالا بردن ميزان شادي در جامعه مورد توجه نهادها و مسئولين قرار بگيرد. همچنين براساس 30سال تجربه پژوهشي و ميداني در آسيب‌هاي اجتماعي و ناهنجاري‌هاي رفتاري بايد گفت اسيدپاشي از مصاديق محاربه بايد قرار گيرد چراكه بعضي از جرائم هر چند در حق يك نفر اعمال مي‌شود اما اثر آن مي‌تواند بر كل جامعه باقي بماند. نوجوانان و جواناني كه اينگونه حوادث باعث ايجاد الگوهاي منفي رفتاري در آنها شده خانواده‌هايي كه به‌خاطر وقوع اينگونه حوادث تلخ دچار اضطراب و دلهره مي‌شوند در دايره قرباني باقي نمي‌ماند بلكه در سطح جامعه همچون ويروسي خطرناك گسترش مي‌يابد.
بنابراين فرقي بين يك اسيدپاش و يك سارق مسلح كه يك جواهر فروشي را غارت مي‌كند يا به يك بانك دستبرد مي‌زند نيست، حتي از نگاه رفتارشناسي جرم يك اسيدپاش سنگين‌تر از مهاجم مسلح است. وقتي يك اسيدپاش با برنامه‌ريزي‌هايي اقدام به تهيه آنچه براي اسيدپاشي است مي‌كند، يعني حواسش بوده چه مي‌خواهد بكند و از كنار چنين مجرمي نبايد به سادگي گذشت.
نظر شما