یکی از این شتاب‌گیری‌ها هنگام نزدیک شدن به مریخ در سال 2007 / 1386 رخ داد و سیاره سرخ، روزتا را یک گام تا اهداف‌اش جلو راند. البته روزتا طی ماموریت‌اش سه بار از سیاره سبز، یا همان زمین نیز برای شتاب‌گیری کمک گرفته است.
در برنامه‌ریزی اولیه برای روزتا، زمان پرتاب سال 2003 / 1382 تعیین شده بود و هدف روزتا، دنباله‌دار 46P (مشهور به دنباله‌دار ویرتانن) بود. اما به دلیل نقص فنی که برای موشک آریان5 پیش آمد، این زمان به ماه فوریه 2004 / بهمن 1382 تغییر کرد.
به خاطر اين تاخیر یک ساله در آغاز ماموریت، دنباله‌دار منتخب نیز از دست رفت و پس از بررسی‌ها، دنباله‌دار سی-جی به عنوان شکار جدید روزتا انتخاب شد. تاخیرات به همین جا ختم نشد و یک بار به علت وزش باد شدید در لایه بالایی جو و بار دیگر به علت مشکلی فنی در موشک پرتاب، پرتاب به ماه مارس / اسفند همان سال موکول شد.
بالاخره روز دوم مارس 2004 / 12 اسفند 1382، روزتا با موفقیت پرتاب و ماموریت ده ساله کلید خورد. بعد از خروج از میدان جاذبه زمین، تمام سامانه‌ها به نوبت و حداقل یک‌بار راه‌اندازی و آزمایش شدند. نکته مهم اینکه روزتا تا قبل از رفتن به خواب زمستانی، مسیرش را تنها با انرژی خورشیدی پیمود.
از این تاریخ تا سال 2011 / 1390، روزتا چندین مرحله مانور، تست و ماموریت را با موفقیت پشت سر گذاشت.
روزتا در تاریخ هشتم ژوئن 2011 / 18 خرداد 1390، پس از طی مسافتی چند میلیارد کیلومتری و پشت سر گذاشتن ماموریت‌های موفقیت‌آمیز و آزمایش تمام 21 ابزار تحقیقاتی، در موقعیتی قرار گرفت که قادر به تامین انرژی خورشیدی کافی نبود.
بنابراین با هدف ذخیره‌سازی انرژی موجود، تمام وسایل الکترونیکی به جز رایانه اصلی، سیستم گرمایشی مخصوص و گیرنده‌های رادیویی خاموش شدند و روزتا در فاصله 800 میلیون کیلومتری زمین به خواب زمستانی فرو رفت.
روزتا، طی ماموریت خود یک اشتباه بزرگ نیز در تشخیص داشته است؛ در حالی که این فضاپیما ادعا می‌کرد سیارک 2007VN84 را کشف کرده، بعدها مشخص شد که یک فضاپیما بوده است.
در 20 ژانویه 2014 / 30 دی 1392، ساعت 10:00 صبح به وقت گرینویچ، روزتا از خواب بیدار شد و پس از انجام عملیات‌های فعالسازی، ساعت زنگ‌دار آن به صدا در آمد و با مخابره پیام «سلام جهان» با امواجی ضعیف، راه‌اندازی موفق خود را اعلام و دانشمندان فضایی و سازندگان خود را بار دیگر امیدوار و شادمان کرد.
در این مرحله، تمرکز روزتا برای رسیدن به دنباله‌دار سی-جی و طی کردن فاصله 9 میلیون کیلومتری تا آن بود. روزتا با سرعتی بیش از دنباله‌دار هدف، یک کیلومتر در ثانیه، به سمت دنباله‌دار به راه افتاد. در مسیر پیش‌رو، 10 مرحله برای کاهش تدریجی سرعت روزتا و تصحیح مسیر حرکت برای قرارگیری درست در مسیر دنباله‌دار برنامه‌ریزی شده بود.
طبق برنامه، روزتا در ماه می / اردیبهشت امسال به فاصله دو میلیون کیلومتری هدف رسید و پس از انجام مانورها در ششم اگوست / 15 مرداد، در مداری در فاصله حدود 25 کیلومتری دنباله‌دار قرار گرفت.
پس از آن، روزتا ماموریت تصویربرداری از دنباله‌دار را با فیلترهای مختلف و اسکن سطح با دوربین‌ها، رادارها و دیگر حسگرها انجام داد و پس از بررسی آنها در آبان امسال، فرودگر فیله را به سطح آن اعزام کرد.
منبع: همشهري‌دانستنيها
نظر شما