این مسجد در سال 605 هجری قمری در زمان اتابکان لر بزرگ که در منطقه چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویر احمد امروزی حکومت می کردند بنا شده است.
ابعاد مساجد 5/17 × 16 متر می باشد. بنای اولیه مسجد به خشت و گل بوده که در دوران صفویه با نمای آجری مزین گردیده است.
این مسجد دارای دو درب در ضلع شمالی و غربی می باشد که درب شمالی آن در زمان قاجاریه تعویض شده و اصل درب که قدمتی حدود 800 سال دارد در موزه شهرکرد نگهداری می‌شود.
درب غربی مسجد به طرف امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون باز شده و گنبد مرکزی با ستونهای آجری و دهلیزهای محاط بر گنبد و شبستان این مسجد را از دیگر مساجد متمایز می کند.
در سالیان اخیر توجه ویژه ای به این مسجد شده بطوری که چندین بار مورد مرمت قرار گرفته و هم اکنون جز آثار ملی شناخته می‌شود
