آن هم نه هر گُلی، گلهای کمیاب و دیدنی ایران زمین! در ايران چهار گُل ملي وجود دارد: نيلوفرآبي، گل سرخ، سروناز و لاله؛ البته گلهاي ديگري هم وجود دارند كه شهرت جهاني دارند و جزء آثار ملي طبيعي ثبت شدهاند.
سوسن چلچراغ یا سوسن سفید یکی از گلهای زیبا و کمیابی است که در داماش گیلان میروید. از این منطقه در بهار، سخت محفاظت ميشود، تا جايي كه کندن اين گل جریمهی سنگینی دارد و با متخلفان برخورد میشود! سوسن چلچراغ در فهرست آثار طبیعی ملی است و گفته میشود به جز ایران، تنها در کشور آذربایجان ميرويد. خرداد ماه و زمان گلدهی این گیاه منحصربهفرد، جشنوارهي سوسن چلچراغ برگزار میشود.
نیلوفر آبی که به نیلوفر مصری یا لوتوس شهرت دارد، از گلهای ملی ایران است. گلی که تا چند سال پیش وقتی با قایق به تالاب انزلی میرفتید، نمونههای زیادی از آن را میدیدید اما الآن به دلیل آلودگی، تعدادشان کم شده است. لوتوس را علاوه بر مردابها در تختجمشید هم میتوانید ببینید! این گلِ نمادین در بسیاری از حکاکیها و نقش برجستههای باستانی وجود دارد. نیلوفرآبی، رنگها و انواع و اقسام دارد. میوهی آن هم خوردنی است که به آن پستهی دریایی میگویند.
سروناز یا سرو با این که درخت است، اما جزء گلهای ملی ایران است! این گیاه از دستهی مخروطیان و همیشهسبز است. سرو در ادبیات فارسي شهرت خوبي دارد! سرو چهارهزارسالهی ابرکوه، یکی از دیدنیترین سروهای دنیاست! سرو هَرزِویل هم یکی از قديميترين سروهاي ایران است که در سفرنامهي ناصرخسرو به آن اشاره شده است.
لاله از تیرهی سوسنیان است و صدها گونهی مختلف دارد. گفته میشود لاله از لعل به معنی قرمز گرفته شده اما تنوع رنگی آن زیاد است. این گیاه معمولاً از اواخر اسفند تا اردیبهشت گل میدهد. لاله در فرهنگ و هنر ما ایرانیها نماد شهادت و ایثار است. باغ لالهی گچسر، هر سال میزبان جشنوارهي لالهها میشود و بازدیدکنندگان زیادی را در بهار به این منطقه میکشاند.
نیاز به معرفی ندارد! اردیبهشت،گلابگیری و عطر گلاب ما را یاد گلسرخ يا محمدي میاندازد. یکی از گلهای ملی ایران که در شهرهای زیادی مثل کاشان، قمصر، نیاسر، میمند و کرمان کشت میشود. گلسرخ گونهای رُز است که درختچهای با شاخههای تیغدار دارد. از گلسرخ در تولید گلاب، اسانس و گلبرگ خشک استفاده میشود. اين محصولات در صنایع دارویی، عطرسازی، بهداشتی،آرایشی و صنایعغذایی کاربرد دارند. گل سرخ معمولاً در جاهای خشک و نیمه خشک میروید.
در نگاه اول شبیه لاله نیست؛ اما اگر خوب به آن نگاه کنید، شباهتهایی میبینید. به اين گياه، لالهی واژگون میگویند. گلی زیبا و کمیاب که هر سال فقط برای چند روز میروید و در برخی داستانهای فارسی از آن بهعنوان نماد رنج یاد شده که از شدت غم، سر به زیر شده است! دو تا از معروفترین دشتهای لالههای واژگون در چهارمحال بختیاری و خوانسارهستند. عمر کوتاه و ویژگیهای منحصربهفرد این گیاه، آن را در فهرست طبيعي آثار ملی ثبت کرده است.
نظر شما