مهدي چمران به حضور و مشاركت شهروندان در اداره شهر اشاره كرده و گفته است كه اگر مردم شهر در اداره و ساخت شهر سهيم و شريك باشند همه شهر را همانند فرزند خود دوست مي‌دارند و اين احساس عاطفي، شيرازه انسجام شهر است. طبيعتا در شهرها و محيط‌هاي كوچك اين همبستگي بيشتر خود را مي‌نماياند و در شهرهاي بزرگ همچون يك كارخانه خيلي بزرگ تأثير شهروندان در كل شهر كمتر است ولي هيچگاه از اثرات و ارزش مشاركت عمومي نمي‌كاهد.
وي نوع مشاركت شهروندان و مبناي فكري اين مشاركت را مسئله‌اي مهم عنوان كرده و اظهار داشته مشاركت زماني كاملاً شكوفاست كه به مشاركت براساس اعتقاد برسد، آن هم اعتقادي فراتر از رعايت قوانين و بر مبناي اعتقادات الهي كه در اين شرايط حتي نبود پليس و دوربين و كنترل‌هاي دقيق و در زماني كه يك چشم هم او را نمي‌بيند، به وظايف شهروندي خود به خوبي پايبند است.
رئيس شوراي شهر تأكيد كرده كه اين زيباترين و مهم‌ترين نمود و نماد شهرهاي اسلامي است. در شهر اسلامي كه تا 40منزل همسايه محسوب مي‌شود و مشاركت عمومي آنچنان است كه اگر همسايه‌اي گرسنه باشد، ديگران مسئول هستند و تنظيم امور اجتماعي براساس اخوت اسلامي است كه «اِنّما المؤمنون اِخوَه» همه اين شهروندان شهر اسلامي برادرند؛ نه‌تنها خود بايستي ملزم به رعايت قوانين اسلامي باشند بلكه ديگران نيز بايستي در اين راه مستقيم هدايتگر باشند.
چمران با بيان اينكه اين موضوع نه فقط در يك شهر و كشور بلكه بايد در كل جهان تسري يابد، اظهار اميدواري كرده كه همه شهرها و به‌ويژه شهرهاي اسلامي با بازيافت هويت اسلامي خود، چه در ظاهر و چه در باطن و روح و روان در جايگاه رفيع شكوفايي واقعي قرار گيرند.
نظر شما