تنها چارۀ ما صبر و پیگیری سرنوشت امام موسی صدر است

به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، در هفتمین دوره از همایش «ملتقی الامام السید موسی الصدر» با عنوان «انسان؛ سرمایۀ وطن و سازندۀ تمدن و رقم‌زنندۀ تاریخ» سید صدرالدین صدر، فرزند امام موسی صدر پیام خانوادۀ امام صدر به مناسبت نهم شهریور، سالگرد ربودن امام موسی صدر و دو همراهش را خواند.

فرزند امام موسی صدر، در این پیام بر پنج نکتۀ اصلی تأکید کرد. وی در بند اول این پیام ضمن اشاره به ضرورت پیگیری و تلاش برای آزادی امام موسی صدر و همراهانش تأکید کرد: آزادی، حق امام صدر و دو همراهش، آقایان شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین است و منتی نیست که بر آنان بگذاریم. هدف اول و آخر ما، خانوادۀ امام صدر، آزاد کردن این سه عزیز و بازگرداندن آنان به میهن و صحنۀ فعالیتشان و نزد خانواده و دوستارانشان است.

در ادامۀ این بیانیه به توافق‌نامۀ دولت‌های لبنان و لیبی پرداخته شده و آمده است: درخواست ما از مقامات و مسئولان لیبی به اجرا درآوردن توافق‌نامه همکاری میان لبنان و لیبی است. در این توافق‌نامه علاوه بر اینکه دولت انقلابی لیبی تأکید کرده است که امام و دو یار همراهش در لیبی به دست قذافی ربوده و زندانی شده‌اند، بر همکاری جدی و برنامه‌ریزی‌شده و فعال برای جست‌وجوی میدانی زندان‌های مخفی کشف نشده تأکید شده است. همچنین تحقیق از مقامات درجۀ یک نظام سابق لیبی و تکمیل اطلاعات طرف لبنانی و حضور دبیر کمیتۀ پیگیری در جلسات بازجویی و عمل به پیشنهادات او از دیگر مفاد این توافق‌نامه است.

همچنین خانوادۀ امام صدر با توجه به شرایط امنیتی لیبی و اطراف آن، گسترش فعالیت‌های تحقیقاتی را خواستار شده و اعلام کرده است: درخواست ما از کمیتۀ رسمی پیگیری که سفرهای مکرری به لیبی و کشورهای دیگر با هدف جمع‌آوری اطلاعات و پیگیری داشته است، این است که اولاً تلاش خود را در داخل مرزهای لیبی افزایش دهد و سپس به دیگر کشور‌ها بپردازد و ثانیاً از هیچ وسیله یا فشاری فروگذار نکند. ما به اعضای این کمیته که بهترین قضات و افسران و دیپلمات‌ها و متخصصان هستند، اعتماد داریم و می‌دانیم که آنان فعالیت‌های خود را به طور سری انجام می‌دهند تا تلاش‌هایشان موفقیت‌آمیز باشد.

این پیام در بند چهارم بر ابعاد ملی و بین‌المللی پروندۀ ربودن امام صدر و دو همراهش تأکید کرده و می‌افزاید: درخواست ما از مقامات اجرایی و قضایی و امنیتی لبنان این است که به وظایف خود عمل کنند، زیرا قضیۀ امام، قضیۀ میهن و دولت و اقدام علیه امنیت ملی لبنان است و تنها قضیۀ یک خانواده و یا یک طایفه و مذهب نیست. این قضیه نباید در چند خطی در بیانیه کابینه‌های دولت تبدیل شود. وظیفۀ آنان، اولاً حمایت کامل از فعالیت‌های کمیتۀ رسمی پیگیری و ثانیاً، جلوگیری از برقراری روابط عادی دیپلماتیک با لیبی (زیرا این کار ظلمی مضاعف به امام و دو یار همراهش است.) و ثالثاً افزایش ارتباط و تماس با اینترپول و کشورهای دیگر برای تدوین یک برنامه امنیتی و دیپلماتیک و قضایی، رابعاً، فشار بر دولت لیبی است برای اجرای تفاهم‌نامه میان لبنان و لیبی پیش از اینکه اوضاع لیبی به آشوب بیشتر بینجامد.

در پنجمین محور این بیانیه دربارۀ رسانه‌ها آمده است: از رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی می‌خواهیم که در حد مسئولیت خود مراقب باشند که مبادا اخبار و شایعات منتشرشده آسیبی به سلامت عزیزان در بند ما نزنند.

خانوادۀ امام موسی صدر همچنین در این پیام تأکید کرده است که: ما خانوادۀ امام از فعالیت و اقدامات دولت لبنان راضی نیستم و همواره شنوندۀ سخنان و اظهارات مسئولان هستیم اما دریغ از وفای به این عهد‌ها. تنها چارۀ ما در این کار صبر و شکیبایی و باز هم پیگیری است.

در این پیام آمده است: امروز سی و هفت سال از این حادثه می‌گذرد و امام و دو یار همراهش متضرران اصلی هستند، زیرا آنان هستند که در طول این سال‌ها در زندان‌ها محبوس هستند و تلاش برای آزادی آنان با موانع بسیار روبه‌رو می‌شود، چرا که متأسفانه همان‌گونه که بار‌ها و بار‌ها اعلام کرده‌ایم، مسئلۀ آنان در اولویت اولیای این میهن نیست.

در پایان این پیام همچنین دربارۀ نقش ایران در این پرونده آمده است: انتظار و درخواست ما از کشوری که ابرقدرت‌های جهان را به زانو درآورد، یعنی جمهوری اسلامی ایران، مثنوی بلندی است که بیان آن در این زمان کوتاه نمی‌گنجد. از خداوند می‌خواهیم که این کشور را حفظ کند تا ما و آنان بتوانیم به وظیفۀ خود در قبال این مسئله عمل کنیم.

مؤسسۀ فرهنگی «منبر الامام الصدر» برگزار کنندۀ همایش‌های «ملقتی الامام السید موسی الصدر» در لبنان است که هفتمین دوره از آن روز جمعه 28 اوت 2015 (ششم شهریور 1394) در شهر صور لبنان، با حضور اندیشمندان و فرهیختگان لبنانی برگزار شد.