البته، زنان در سنین فرزندآوری باید هر روز قرص اسیدفولیک (در حد 0.4 تا 0.5 میکروگرم اسیدفولیک) بخورند. مکمل‌های اسیدفولیک باعث محافظت نوزادان در برابر نقایص لوله عصبی هنگام تولد می‌شوند. کارایی مکمل‌های اسیدفولیک در پیشگیری از سرطان و بیماری‌های قلبی که در تحقیقاتی در 20 سال پیش مطرح شده بود، در کارازمایی‌های تصادفی شده ثابت نشده است.
افرادی که در معرض خطر بالای دچار شدن به پوکی استخوان هستند (عمدتاً سالمندان) از مصرف مرتب مکمل‌های ویتامین D سود می‌برند. نظرات درباره دوز لازم در این مورد متفاوت است. به نظر می‌رسد مصرف دوزی معادل 1000 واحد بین‌المللی در روز ویتامین D عموماً سودمند و بی‌خطر باشد.
مصرف مکمل‌های ویتامین A در کشورهای روبه توسعه باعث کاهش میزان مرگ در میان کودکان شده است، اما مصرف آن‌ها در صورت داشتن یک رژیم غذایی متعادل لزومی ندارد.
برخی از افراد به علت مشکلات پزشکی معيني که دارند و می‌تواند به نقصان ویتامین خاصی منجر شود، نیاز به مصرف مکمل‌های ویتامینی دارند. برای مثال افرادی رژیم غذایی متعادل منظمی ندارند- چراکه فقیرند، به الکل معتادند، یا محدودیت‌های تغذیه‌ای دارند (گیاهخوار مطلق هستند) ممکن است نیاز به مصرف قرص‌های ویتامینی معيني داشته باشند.
همین امر درباره افرادی که مبتلابه بیماری‌های گوناگون روده‌ای هستند، صادق است- مانند بیماری کرون، بیماری سلیاک، اسهال مزمن، جراحی ميانبر معده- که با جذب ویتامین‌ها در غذاها تداخل می‌کند. افرادی به خاطر نارسایی کلیه تحت دیالیز هستند، نیاز به مکمل‌های ویتامینی دارند. بزرگ‌سالان در همه سنین که میزان قرارگیری‌شان به نور خورشید ناچیز است- برای مثال آن‌هایی که در خانه زمین‌گیر شده‌اند یا در آسایشگاه زندگی می‌کنند- ممکن است نیاز به دریافت مکمل‌های ویتامین D داشته باشند.
برخی از افراد به علت اینکه با بیماری ژنتیکی متولد شده‌اند که با متابولیسم ویتامین‌های B تداخل می‌کند، ممکن است نیاز به مصرف روزانه مکمل‌های با دوز بالای ویتامین B داشته باشند.
اما حتی اگر سودمندی مصرف مرتب قرص‌های ویتامینی برای اکثریت ما ثابت نشده باشد، آیا این کار زیان‌آور است؟ مطمئناً مصرف یک قرص مولتی‌ویتامین در روز زیان‌بار نیست، مگر اینکه این قرص حاوی دوزهای ویتامین A بالاتر از 2500 واحد بین‌المللی یا دوز ویتامین D بالاتر از 30 واحد بین‌المللی باشد. مصرف روزانه ویتامین A (با دوز بیشتر از 10000 واحد بین‌المللی) می‌تواند خطر نقایص هنگام تولد و پوکی استخوان را افزایش دهد. قرص‌های بتاکاروتن (پیش‌ساز ویتامین A) خطر سرطان ریه را در افرادی از پیش در معرض افزایش خطر دچار شدن به این بیماری بوده‌اند (مانند سیگاری‌ها) بالاتر می‌برند. مصرف روزانه قرص‌های ویتامین C ممکن است خطر سنگ‌های کلیوی را افزایش دهد.
در نهایت، شواهد درباره قرص‌های ویتامینی به همین موارد ختم نمی‌شود. برای مثال، چندین سودمندی بهداشتی تئوریک برای مصرف منظم قرص‌های ویتامین D در بررسی‌های بزرگ دارند آزمایش می‌شوند.
Harward Health Letter
نظر شما