جالب است كه امام حسين(ع) هم فرموده‌اند «من براي شما الگو هستم». درواقع امام‌حسين(ع) همان سنتي كه از پيامبر اكرم(ص) به‌جا مانده را نمايندگي مي‌كند و اين دقيقا همان اسلام حضرت رسول است و به همين دليل تا اسلام هست، اين الگو هم باقي است. اساسا در همه اديان الهي اين نكته به چشم مي‌خورد. به‌عنوان مثال حضرت عيسي(ع) براي مسيحي‌ها يك الگوي هميشه زنده است.
طوري كه اگر حضرت عيسي(ع) را كنار بگذاريم چيزي از اين مسيحيت باقي نمي‌ماند. در اسلام هم اگر پيامبر(ص) را برداريد چيزي از دين مبين اسلام باقي نمي‌ماند. اسلام كه همان دين حضرت رسول است، در امام‌حسين(ع) و نهضت عاشورا تجلي پيدا كرده است. به همين دليل عشق به حسين(ع) هميشه زنده است.
در كنار اين موضوع البته بايد قبول كنيم كه هرچه جامعه ما مادي‌تر مي‌شود به همان نسبت از اسلام امام‌حسين(ع) دورتر مي‌شود. بايد بپذيريم هرچقدر معيارهاي مادي به زندگي‌مان بيشتر حكمفرمايي كند از نهضت امام‌حسين(ع) فاصله مي‌گيريم. فراوان مي‌شناسيم آدم‌هايي كه همه آداب مذهبي را هم به‌كار مي‌برند، ولي تمام هم و غم‌شان زندگي مادي است.
برخي‌ها اساسا در تمام زندگي روزمره‌شان مثل يك ماترياليست رفتار مي‌كنند و تلاش براي معاش مهم‌ترين هدفشان است و تنها هنگامي كه به مشكل مادي برمي‌خورند تازه يادشان مي‌افتد كه سراغ ائمه بروند. به اين معنا كه گويي ما هيچ نسبتي با جوهره دين نداريم، ولي اگر دچار مشكل مادي شديم به امام‌حسين(ع) متوسل مي‌شويم تا مشكلمان رفع شود و دوباره مادي‌تر شويم! متأسفانه عده‌اي طوري صحبت مي‌كنند كه گويي همين درست است و حضرت امام‌حسين(ع) اساسا آمده تا حوائج مادي ما را برطرف كند و اسمش را هم مي‌گذارند تجلي دين و نهضت امام‌حسين(ع) در جامعه امروز.
انگار نه انگار كه حضرت آن نهضت شگفت و عظيم را رقم زده تا نگاه ما را به جهان تغيير دهد نه اينكه به غرق شدن بيشتر در ماديات كمك‌مان كند. همانطور كه حضرت رسول(ص) براي تغيير نگاه ما به جهان مبعوث شد، حركت امام‌حسين(ع) نيز هم‌جهت با همين مسيري است كه رسول‌الله منادي‌اش بود و كربلا نقطه اوج اين فصل است و همين است كه در ما شور ايجاد مي‌كند كه تغيير كنيم و خودمان را بسازيم.
گاهي جهت آن سير فراموش مي‌شود و معرفت و شعور به حاشيه رانده مي‌شود و صرفا مي‌ماند يك شور كه وقتي با آگاهي همراه نيست، منجر به ايجاد مشكلاتي مي‌شود. وقتي به برخي مصاديق موجود در جامعه در دهه محرم مراجعه مي‌كنيم مي‌بينيم كه عده‌اي هدفشان صرفا همين ايجاد شور است. اگر هدف غايي‌مان جذب نسل جوان به هيئت‌هاي مذهبي آن هم به هر قيمتي باشد آن وقت شايد اگر در برخي هيئت‌ها به سبك نوحه ديسكو بزنند، خيلي‌ها جذب شوند و برايشان جذاب باشد.
خيلي‌ها هم شايد متوجه نشوند كه اين حركات نسبتي با عاشورا ندارد. درحالي‌كه هدف اين است كه ما در مسيري كه حضرت رسول(ص) فرموده و امام‌حسين(ع) به آن تداوم بخشيد حركت كنيم. نبايد كاري كنيم كه وهن دينداري باشد و تازه آن را به‌نام دين هم انجام دهيم. قديم‌ها مي‌گفتند برخي گوينده‌ها دهان گرمي دارند.
به اين دليل كه اين گوينده‌ها زبان و عملشان يكي بود. روح باصفا و پاكي داشتند كه آن دم گرم تأثير مي‌گذاشت و در اعماق قلب تحول ايجاد مي‌كرد. با ريتم و اين مسائل كه امروزه باب شده تنها در جسم حركت ايجاد مي‌شود و متأسفم كه گاهي يادمان مي‌رود اصلا چرا پيامبر اكرم(ص) مبعوث شده، مگر نه اينكه امام‌حسين(ع) آمد براي اينكه دين جدش را زنده نگه‌دارد؟
وقتي از پيامبر اكرم(ص) سؤال مي‌كنند كه شما براي چه مبعوث شده‌ايد مي‌فرمايند براي تمام‌كردن مكارم اخلاق. هر كس امام حسين(ع) را خارج از اين بيان به هر شكلي مطرح كند انحراف است. اگر به روضه امام حسين(ع) مي‌رويم قاعدتا بايد هدفمان اين باشد كه در رعايت مكارم اخلاق انسان كامل‌تري شويم و جز اين اگر باشد راه را به خطا رفته‌ايم.
- نويسنده و كارگردان سينما
نظر شما